...Қалады
Қалады бәрі, қызық пен қиын – бұл жалған,
Қалады тауың, ағашың көктеп бүр жарған.
Сарайың, тағың, күркеше, жүдеу лашығың...
Қалады тегіс қол созған әсем түрлі арман.
Мен деген қырықтамын!
Мен деген қырықтамын!
Қай күні келер Аллаһ, құрықтағың?
Арманым қол жетпеген көп болса да,
Жалғаннан қайтарымды ұмытпадым.
Мен аңсаған патшалық
Кешегі мен бүгінгі, ертеңгінің,
Мақсаты – ұстау қолына ел теңдігін.
Өткізбесе болғаны күнін күпті –
Қияды деп қиналып желкемді кім?!
Біреуді біреу жәбірлеп
Біреуді біреу жәбірлеп,
Айнала айғай, дабыр көп.
Жүгенсіз мынау жалғанда,
Сабырлы ет, Аллаһ, сабырлы ет!
Пәктіктің танып білмей биіктігін
Пәктіктің танып білмей биіктігін,
Дүміне табынады иықтының.
Жіберер арсыздыққа айырбастап,
Құшағын оттай болған сүйктінің.
Ұйқылының парқы не ояуменен
Ұйқылының парқы не ояуменен,
Өлі тәнге оны мен таяу дер ем.
Көзі ашықты ақ нұрлар аймаласа,
Ұйқы қоңыр қоршалар бояуменен.
Ислам ғана
Көз алдыңнан көрінсе де қаңдай шың,
Оған жетпей, жүрісіңнен танбайсың.
Егер АЛЛАҺ сәтін мүлде салмаса,
Өзіңді-өзің алып шыға алмайсың.
Тамшыдан тасыған су құралады
Тамшыдан тасыған су құралады,
Арымның аз емес-ау, күнә-дағы.
Жалғаннан жаман зардап үйір еткен,
Жанымның жазығы мен қыр алабы.
Арғыменен бергіні естіп өскен
Арғыменен бергіні естіп өскен,
Таразылап тарихты кескілескен,
Қатігездік заманның балғасына,
Жүрегімді еріксіз төстік еткем.
Быжылдап күйді, от ұрып тәнім
Быжылдап күйді, от ұрып тәнім,
Жүректен ақты жосылып қаным.
Айналам арсыз тірліктен безіп,
Тыныштық аңсап отырып қалдым.
Қағаздың бетіндегі ізім менің
Тордағы арыстандай аласұрдым,
Қылғытты тірлігімді қара сұр күн.
Жүрекке қырау қатқан секілденді,
Көрмеген жақсылығын жанашырдың.
Өткен күн өлім десе сескенер ем
Өткен күн өлім десе сескенер ем,
Сияқты жанып болып өшкен емен.
Денемді үрей билеп алатұғын,
Артымда не қалды деп кестелеген...
Жазайын десем менсіз де
Жазайын десем менсіз де,
Алматыда ақын көп.
Жазбайын десем, елсізде,
Өлеңнен басқа жақын жоқ.
Кешір Аллаһ!
Кешір Аллаһ!
Жүрегі тас пендеңді жібітуге жоқ шара,
Оның басын мен емес, сен саласың ноқтаға.
Санасына сәулені түсіретін тағы өзің,
Иман тілеп, Жаратқан жалынамын өзіңе
Иман тілеп, Жаратқан жалынамын өзіңе,
Кетпей тұрып кездессем
бұл фәниден көз іле.
Осы күні жүректің төрін саған сыйладым,
Өзгенің қолында жүр еркіндігім
Бұл күнде білер дейсің сертімді кім?
Іздеген жиһанкезбін жер кіндігін.
Өзіме қайтаруға тиістімін,
Өзгенің қолында жүр еркіндігім.
Құлдары ұмтылса егер шұғылаға
Болғанын біле алмадым осым неден,
Бір кезгі алыстадым досымменен.
Жолына қарап әркез отыратын,
Бір үзім нанды бірге тосып жеген.
Пікірлер
-
Адам
Рахмет -
Арман
Мықты ақын -
Нурул
керемет өте күрделі -
[[""]]
[[""]]
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі