Асырып абырой мен атағымды
Асырып абырой мен атағымды.
Артқа тастап құрбы мен қатарымды.
Бәріне қорған едім өмір жалған,
Алла білер, қайдан дәм татарымды.
Асырып абырой мен атағымды.
Артқа тастап құрбы мен қатарымды.
Бәріне қорған едім өмір жалған,
Алла білер, қайдан дәм татарымды.
Ағамсыз Сіз,
Жыр жазатын қарымды.
Пенделіктен биік қойған, арыңды.
Залым болсаң жегідей жеп жаныңды,
Деуші еді әкем, апасының баласы.
Оған да әке, менің де бар таласым.
Сол анадан туып тұрып әкежан,
Қанды балақ бүркіт болдым қарашы.
Бабам байлық шыңына шыққан екен,
Алтынын алыс тауға тыққан екен.
Бас жарып, бет жыртысып қалама деп,
Ұлдарының жағдайын ұққан екен.
Өмір мынау,
Қалтарыс жол бұралаң.
Сынақ тірлік, шыңдалсын деп, сынаған.
Көп ішінде ібілістер жүргенде,
Оңала ма, тонала ма кім білген.
Қоңыр күзім сезім сырын білдірген.
Күзде соққан сырлы әуеннен оянам,
Домбыраның әуеніндей күмбірден.
Қара күзде тезек тасып даладан.
Апам еді бәрімізге қараған.
Әкемнің де қамқоршысы сол еді,
Тоғыз жан ек ол кісіден тараған.
Кеше маған ағам кеште жолықты.
Қан жылаған жүрегімді сол ұқты.
Анамды ойлап, жылап алды еңіреп,
Жүрегі де қайғы мұңға толыпты.
Анам алтын,
Жаратқан асқақ екен.
Көзіме жас келеді жазсам өлең.
Мені тастап кеттің ғой бұл жалғанға,
Өмірімнің оқысам көп парағы.
Анама әпкелерім көп қарады.
Құшағында өскен бір немерелер,
Жанға батты,
Қара күз келіп, жапырақтары тоналған.
Кәрі қыс кетіп, ақ мамық ұлпа оранған.
Көктеммен бірге бүр жарып апа оралшы,
Кенжеңе бүгін сол арман.
Тасымды домалатқан өрге менің.
Өз анаң,
Қандай қиын жерлегенің.
Көкте самғап кеттің ау, мені тастап,
Күйбің тірлік – деуші едім мен, – бітпейді.
Айран берсін, қымыз берсін, сүт мейлі.
Енді мені сағынатын анам жоқ,
Сендей мені, енді ешкім күтпейді.
Күй кешемін күзгі жаңбыр ұрғандай.
Тасқа тиді,
Тауға тиді сұрмаңдай.
Өзің еккен раушан гүлдер гүлдеп тұр,
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі