Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (421)

Ғашықтар

Жас қойшы жөнейді айдап күнде қойын,
Ешкімге сырын ашып айтпайды ойын.
Аулына белден аса бір қарайды,
Содан соң әннен аузы құрғамайды.

Толық

Өткеннен

Қойшы деп сөз бастасам кеңескелі,
Көремін алыстағы белестерді.
Керемін қисық таяқ күйкі шалмен
Сағымда сарғылт тартқан елестерді.

Толық

Солдат сөйлейді

– Мен Терешков Владимир - солдатпын,
Еленаның өлді атанған ерімін.
Мен балта өтпес еменмін жапырақты
Жайсаң орман - қайсар орыс жерінің.

Толық

Дос ерлігі туралы

Мен сені не үшін дос деймін,
Өзіңнен өзгеге көшпеймін?
Жетерлік сенің де кемдігің,
Ұнайды әйтсе де ерлігің.

Толық

Ана

Жап-жас еді жарынан жесір қалғанда,
Одан ауыр күйік бар ма екен жалғанда.
Алған еді майданның қара қағазын
Жиырма үшке жасы жап-жаңа ғана толғанда.

Толық

Өлді-тынды

Жұлқынып шықты да жігітім,
Ашты кеп дүниенің есігін.
Сөнбестей көрді де үмітін,
Естіртті ол әлемге шешімін:

Толық

Төтелер туралы

Төтелер көп қой, төтелер
Тікелей тартып жетелер.
Тозбасын десең табаның,
Төтемен тарт та кете бер.

Толық

Ол және мен

– Сен емес,- деді Ол маған,
– Мен емес,- дедім, иілдім.
– Иеңмін,- деді Ол маған,
– Нем сен,- дедім сиындым.

Толық

Бар екем

Апырым-ау, жоқ па, бармын ба,
Соға ма, жоқ па жүрегім?
Жоқ әлде тас боп қалдым ба,
Осы мен, достар, кім едім?

Толық

Сұрақ пен жауап

– Тындырмапсың, тындырмапты достарың
Сонша алыстан ұзақ жасап келгенде,
Қайда, кәне бұл өмірге қосқаның,
Әлде мезгіл жаназасыз көмген бе?

Толық

Химияға байланысты бірер сөз

– Жырлаңызшы, - деп маған химияны,
Жас редактор жалынып қиылады.
Бастаңызшы, тек аға, саспаңызшы,
Өлең сонда оп-оңай құйылады.

Толық

Ойланшы

Күнді сүйем дейміз ғой жаурағанда,
Жаңбырға да ынтықпыз жаумағанда.
Күннен безіп қызынсақ құбыламыз,
Жаңбыр жауды - ақ зонтикке тығыламыз.

Толық

Желік

Жел айдайды желкенді,
Жел айдайды қаңбақты.
Сықырлатып сеңдерді
Бұрқыратар шаңдақты.

Толық

Өзім туралы

Атаққа мен алданбадым,
Ақшаға да жалданбадым.
Қарным тойса паңданбадым,
Қарным ашса қорланбадым.

Толық

Мінезі құрсын ақынның

Мінезі құрсын ақынның!
Кейде бір мұңлы пақырмын,
Айтайын десем әнім жоқ,
Аунақшып босқа жатырмын.

Толық

Кеше, бүгін, ертең

Кеше ғана бала едім тәй-тәйлаған,
Көлеңкеммен жарысып айқайлаған.
Ұшқан құстың қанатын сұраушы едім
Өз тілімде, үлкенше айта алмаған.

Толық

Уақытқа

Көзімді алдың от боп жанған, маздаған,
Сөзімді алдың адам жанын қозғаған.
Үнімді алдың жоқтарды іздеп боздаған,
Өңімді алдың бүлдіршіндей тозбаған.

Толық

Өзіңнен, өзімнен

Өзіңнің көңліңдей көресің
Менің де көңлімді.
Өзіңнің пейіліңдей көресің
Менің де пейілімді.

Толық

Абайға еліктеп

Жетсек те жана дүниеге
Еліміз алған азаттық
Қолменен асар еттей-ақ,
Өзгерер емес қазақтық.

Толық

Кімді сүйем

Сүймеймін сұйықтарды кердеңдеген,
Өзіне өзге жұртты тең көрмеген.
Жүрсе де сымбаттымсып, қымбаттымсып,
Есітемін ішкі айқайын «Мен! Мен!» деген.

Толық