Балауса
- 1
- 0
Жатыр жақпар... Қарағайды аралайды жел ескен,
Жапырақтар, жапырақтар сыбыр-сыбыр кеңескен.
Тау сулары таусылмады, сыңсып тұрып ағады,
Қыз толқындар бірін-бірі шымшып күліп барады,
Қарайды қара көз ғана...
Қарайды қара көз ғанаАйнасына да наздана.
Әлдене тұсқа, әлдене
Жетпейтін сынды азғана.
Көлбетіп қоңыр бұрымды
Өреді қайта тарқатып,
Айнаға қайта бұрылды:
Көкірек – биік, арқа – тік.
Алдында жатыр шар-айна,
Желкесінде тағы айна.
Үйіріліп шашы самайға
Бұйра боп тұр қалай да.
«Не болды маған соншама»-
Өз ойын өзі құптады...
Айна қанша болса да
Бір қыздың жанын ұқпады.
Күншығыс қызыл туын көкке байлап
- 0
- 0
Күншығыс қызыл туын көкке байлап,
Дір етіп нұрға балқып тоқтады аймақ.
Мойыны ұзарыпты қарт шыңдардың,
Мұнартып күншығысқа көп қарайлап.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
×
- Нарша Булгакбаев
- Бауыржан Момышұлы
- Бауыржан Момышұлы
- Бауыржан Момышұлы
Барлық авторлар