Өлең, жыр, ақындар

Боран

  • 24.06.2019
  • 0
  • 0
  • 3943
Күннiң ашық жайдары,
Аяқ асты тайды әрi:
Жаңбыр жауып,
Қар ерiп,
Айна мұзға айналды.

Ертеңiне,
Екпiндеп,
Боран соғып, кеттi үдеп:
Мұздың үстiн тазартып,
Қырбақ қарды өттi үрлеп.

Сәл дем тартып,
Бұл тынып,
Қайта соғар құтырып:
Жұлқылайды шатырды,
Әкетердей ұшырып.

Тұрақ таппай ол өзi,
Тек зымырай бередi:
Ұшыратын қар да жоқ,
Аяп кеттiм мен оны.

Үнi неше құбылып,
Терезенi тұрды ұрып:
Үйге кiрiп ол әлде,
Алмақ па екен жылынып…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаңа ғасыр

  • 0
  • 0

Десе де,
Амандыққа жете ме?!
«Тәуба!..» деген сөзді Атам
Айтпайды екен бекерге...

Толық

Қысқы Есіл

  • 0
  • 0

Мұз көрпенi –
Қыс түсе,
Бүркендi де үстiне:
Қалғып кеттi қарт Есiл,

Толық

Қысқы Астана аспаны

  • 0
  • 0

Көк төрi – құтты орны,
Жап-жарық тiптi өзi:
Толған Ай,
Кәдiмгi,

Толық

Қарап көріңіз