Өлең, жыр, ақындар

Өлкейек

Арқаның бір өзені Өлкейектен
Даланың тентек желі көктей өткен.
Тұратын жағасында жалғыз терек
Тайынбас жас батырдай жекпе-жектен.

Жалықпай күткен жандай бір арманды,
Даланы жалғыз шолып келді ол мәңгі.
Алға ұзақ жыл үстінен аса қарап,
Сол терек шақырғандай нулы орманды.

Жаңа өмір кестесіндей жерге салған,
Келеді өсіп сонда бір жас орман.
Іске асты ұзақ жылдар шөгіп жатқан
Тарихтың өзіменен құрдас арман.

Түрдік те тер шығара біз білекті.
Аударып алып тастап құзды шеткі.
Суартып әр толқынға бір ағашты
Далаға сүйреп кеттік Өлкейекті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алтын бесік — туған жер

  • 0
  • 0

Амансың ба, Аманның қарағайы,
Амансың ба, ақ терек, бала қайың?
Амансың ба, Жеті көл — жеті бота,
Тостағандай көзіңнен айналайын!

Толық

Көктем-дос

  • 0
  • 0

Аппақ аспан, қалған қыстан
Жасылданды кенеттен.
Жасыл талдың түсін алды
Жер бетіне мен еккен.

Толық

Көкшетау естеліктерінен

  • 0
  • 0

Қол сілтеп қол тигізбес көп сылтауға,
Ем іздеп жан-тәндегі дерт сырқауға,
Қашаннан ақын жүрек аяушысы
Мен кеттім, кеттім содан Көкшетауға.

Толық

Қарап көріңіз