Өлең, жыр, ақындар

Әркімге ыстық өзінің шеккен мұңы

  • 16.08.2021
  • 0
  • 0
  • 434
Әркімге ыстық өзінің шеккен мұңы,
Тағдырының қаталдық, өктемдігі.
Жанталасып, жарыққа ұмтылғанмен,
Мына өмірдің қызығы беп-белгілі.
Бұзыларсың, бір күні жөнделерсің,
Бұйырғанын бағына пенде көрсін.
Санаң мен адамдық келбетіңді,
Сынақ үшін киініп келген ерсің.
Маңдайыңда тұрғанды құп алғайсың,
Өзгені емес, өзіңді мың алдайсың...
Өз санаңнан бәрібір аса алмайсың,
Қалыбыңнан бәрібір шыға алмайсың.
Әр тәттіні құмартып, татып көріп,
Құшатындай күтесің бақыт келіп.
Біреудің ерте, біреуді сәл кешірек,
Ақиқатқа жеткізер уақыт желіп.
Бақыт, шаттық...
Бәрі де үзік елес,
Әжім келіп түспейді жүзіңе кеш.
Ақиқат сол: бұл өмір – ылғи сынақ,
Ақиқат сол: өмір еш қызық емес.
Тіршілікте бәрі де құрықтаулы,
Жалықтырмас жалғыз-ақ үміт мәңгі.
Ақиқатты ұққанша...
амал қані,
Болар болып, бояуы сіңіп қалды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ән салып жүрген жеңешем

  • 0
  • 0

Бұзауды айдап ертемен,
Жотаға шықсам жаз күнi,
Естiлушi едi ерке әуен,
Көршi жеңгейдiң назды үнi.

Толық

Ертең бiздiң өлкенi қар басады...

  • 0
  • 0

Ертең бiздiң өлкенi қар басады...
Бар тiршiлiк аппақ боп жалғасады.
Алатаудың басында қара бұлт,
Түнерiп, отыр құрып малдас, әнi...

Толық

Бiздiң шал

  • 0
  • 0

Тыйыла қалып тiршiлiк салған iзгi үн сәл,
Өмiрден мынау ертелеу өттi бiздiң шал.
Арсыздау ажал ар жаққа ала жөнелдi,
Қолынан оның босаған кезде тiзгiн сәл.

Толық

Қарап көріңіз