Өлең, жыр, ақындар

М. Жұмабаевтың «Жүсіп хан» дастанын оқығаннан кейінгі ой

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 370
Жаратқаным!
Берші маған – мүмкіндік,
Құдірет бер бір күндік.
Сонда бұлттан ашар едім аспанды,
Састырар ем асып, сосын тасқанды.
Қара ойлардың ағартар ем түстерін,
Қорқаулардың қағар едім тістерін.
Ақ түстерге ғұмыр сыйлап мәңгілік,
Теріс ойды жіберер ем жандырып.
Адалдарды шың басына шығарам,
Арамдарды азаптауды құп алам!
Ізгілікті оздырамын төріме,
Қатыгезді айдап салам көріне.
Жақсылардың сылып алам қайғысын,
Еңбегіне орнатамын сай мүсін.
Жамандардың жай ойнатам басына,
Таяп қойып барлық сорды қасына.
Шаттығына куә болып шартарап,
Әділдік бір құрар сонда – салтанат.
Жаратқаным!
Берші маған – мүмкіндік,
Сыйла маған құдіретті бір күндік!..
Жаратқаным!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көлеңке

  • 0
  • 0

Өксігімді басуға,
Келген едім өлеңге.
...Етегімді басуда,
Еріп жүрген көлеңке.

Толық

Қара гүл

  • 0
  • 0

Түсінгенге – тағдырында,
Көз жасындай нала жүр.
Шалықтырар жанды мұңға,
Қырда өсетін қара гүл.

Толық

Хат

  • 0
  • 0

Сен боп басы – биіктің,
Сезіміңе ұйыппын.
Қашықтасың қазір сен,
Халің қалай, сүйіктім?

Толық

Қарап көріңіз