Таумен сырласу

Таулар!
Биіксің, сосын пайымды,
Өзіңе айтам жайымды.
Шерімді шаһар ұқпады,
Жимады тіпті айылды.
Қанатым бар ед күмістен,
Топшымнан мені қайырды.
Жақсымен таппай жарасым,
Тырнаған жанның жарасын,
Асқақпын дейді біреулер,
Алалық жайлап санасын.
... Бала отыр, ақ пен қараның
Айыра алмай арасын.
Халықтың қамы жай қалып,
Қонғандай «көкем» айға анық.
Биікке шыққан біреудің,
Жүргендей басы айналып...
Өркениеттің ғасыры,
Барады бізді қайда алып?..
Аяққа басқан алыпты,
Талайлар естен таныпты.
(Болам деп сендей тым биік,
Аласарғаны анық-ты).
Жалығып басын шұлғудан,
Қарағай-елің қамықты.
Сырбаздық тұнған – салтыңда,
Бергісіз тұлғаң алтынға.
Бұлттарға айтып сырыңды,
Тұрасың маңғаз қалпыңда.
... Етекте, анау төменде,
Түсуде әлі ар сынға...

---