Өлең, жыр, ақындар

Қош бол...

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 794
Қош бол, қыр, бетегелі,
Мені өлең тым алысқа жетеледі.
Ұлытау!
Бағым ерен,
Қош болғын, сағынғанда тағы келем.
Қош болғын, ерке өзенім,
Сағыныш сырларының шерт еренін.
Ақ қайың!
Мұңаймашы,
Оралам, бітсе өмірдің сын – айласы.
Беткейлер, бүлдіргенді,
Жазбапты тағдыр бізге бір жүргенді.
Аман бол, жазық далам,
Ол жаққа сен жайлы жыр жазып барам.
Бастауы сен едің ғой – даналықтың,
Қош, ауыл, бал бесігі – балалықтың.
... Мен кеткем осылайша ауыл жақтан,
Тірлікке неге асықтым дауылдатқан?
...Жүргенде жүрегімнен мұң арылмай,
Өлеңім...
Туған жердің тұмарындай.
Сипайды сор баттасқан маңдайымнан,
Егізім, тағдырласым, сыңарым-ай!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кірпі

  • 0
  • 0

Жортса – дала, орман кең,
Көп жәндіктің бірі еді.
Сырты түрпі болғанмен,
Жұмсақ еді жүрегі.

Толық

Қара гүл

  • 0
  • 0

Түсінгенге – тағдырында,
Көз жасындай нала жүр.
Шалықтырар жанды мұңға,
Қырда өсетін қара гүл.

Толық

Ұяттан күн тұр өртеніп

  • 0
  • 1

Аққудай аппақ дүние,
Жаралған маған, саған да.
Ғаламат отқа күн ие,
Жылуын сыйлар ғаламға.

Толық

Қарап көріңіз