Өлең, жыр, ақындар

Сенің Жамалың ғана

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 474
Көзімнен бұршақ парлады,
Жаным жеті аспанды шарлады.
Жанның ынтызар бар ма әні?
Сенің Жамалың ғана!

Таудағы тұманға сүйеніп,
Жанға мәңгілік күйі еніп!
Аспанның кейпіне жиі еніп,
Сенің – Жамалың ғана!

Бұлттың қолынан ұстадым,
Ұқсап, Самұрық құсқа мың.
Түсімде аңсап, құшқаным –
Сенің Жамалың ғана!

Дауылдың досымын, жер жайпар,
Бір әуен – кеудемде көл шайқар.
Бар сырым – елге айтар, шөлге айтар,
Сенің Жамалың ғана!

Қаламнан сыямды тауыстың,
Лапылдап, өртенді, жан-ұшқын!
Іздегенім – елменен жарыстым,
Сенің Жамалың ғана!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ертегі көл

  • 0
  • 0

Таудың алқабындағы нота едім,
Іңірдің суретін салдым, жырмен.
Алаулап, күліп батар едім,
Сәтте, кемпірқосақ күлген!

Толық

Ғашықтардың мекеніне қарай

  • 0
  • 0

Самал жүгірді – гүлдерден гүлге,
Өртеніп алып, сіздегі Күнге!
Өзімді тастап, кеткенмін, мүлде,
Ғашықтардың мекеніне қарай!

Толық

Жамалыңды көрсем-ау

  • 0
  • 0

Көктегі сәт пе, жердегі сәт пе, айырман,
Дастархан толы бал тамған жырлар қойылған.
Күлкі төгілді, сүттей боп тұнған Айымнан
Жамалыңды көрсем-ау!

Толық

Қарап көріңіз