Ғасыр мұқабасындағы жырым
- 0
- 0
Рухани әлемнің гүлін дәптеріме ектім,
Бұл дүниелік зар өшсін, - деп.
Шерім – мың домбыра еді, төктім,
Ойлылар кешсін, - деп.
Сенің Жамалың ғана
Көзімнен бұршақ парлады,Жаным жеті аспанды шарлады.
Жанның ынтызар бар ма әні?
Сенің Жамалың ғана!
Таудағы тұманға сүйеніп,
Жанға мәңгілік күйі еніп!
Аспанның кейпіне жиі еніп,
Сенің – Жамалың ғана!
Бұлттың қолынан ұстадым,
Ұқсап, Самұрық құсқа мың.
Түсімде аңсап, құшқаным –
Сенің Жамалың ғана!
Дауылдың досымын, жер жайпар,
Бір әуен – кеудемде көл шайқар.
Бар сырым – елге айтар, шөлге айтар,
Сенің Жамалың ғана!
Қаламнан сыямды тауыстың,
Лапылдап, өртенді, жан-ұшқын!
Іздегенім – елменен жарыстым,
Сенің Жамалың ғана!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Алтын ғасырлық теңменен
- 0
- 0
Ғажайыптардың мекенін бетке алғанда,
Лала-раушан гул жол қарап.
Ғайыптан келген қуаныш жүрек жарғанда
Боласың, сұлу, таңнан ақ!!!
Ойлан, қазақ
- 0
- 0
Даланың гүлін салдым, жырымда бұл,
Ояныңдар-, деп, қағар, құлың дабыл!
Алапат оятушы – топан келер,
Құтқаратын, солардан, - Күнім жағыл!
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі