Өлең, жыр, ақындар

Сенің Жамалың ғана

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 484
Көзімнен бұршақ парлады,
Жаным жеті аспанды шарлады.
Жанның ынтызар бар ма әні?
Сенің Жамалың ғана!

Таудағы тұманға сүйеніп,
Жанға мәңгілік күйі еніп!
Аспанның кейпіне жиі еніп,
Сенің – Жамалың ғана!

Бұлттың қолынан ұстадым,
Ұқсап, Самұрық құсқа мың.
Түсімде аңсап, құшқаным –
Сенің Жамалың ғана!

Дауылдың досымын, жер жайпар,
Бір әуен – кеудемде көл шайқар.
Бар сырым – елге айтар, шөлге айтар,
Сенің Жамалың ғана!

Қаламнан сыямды тауыстың,
Лапылдап, өртенді, жан-ұшқын!
Іздегенім – елменен жарыстым,
Сенің Жамалың ғана!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрдегі хал

  • 0
  • 0

Бір адам түсінде өліп қалған екен,
Өмірінде – намазхан болған екен!
Айбатымен – ол жерге қойылған соң -
Мүңкір, Нәңкір кіріп барған екен.

Толық

Періште қанатынан

  • 0
  • 0

Періштенің қанатынан қауырсын алып,
Жыр жаздым – мөп-мөлдір!
Нұрыма ғұсыл ап, тауым қуанып,
Гүл қылып, қаулатты, қайғысын шеккен жыр!

Толық

Жанымның мозайкасы

  • 0
  • 0

Жанымның мозайкасы
Қызыл-жасыл гүлдерден өрілді ме,
Жарық алып барады, төрімді де.
Тәтті қылып, төгілген шерімді де

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар