Өлең, жыр, ақындар

Поэзиям менің

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 488
Күннің күлкісінен тамып түстің бе?
Кемпірқосақтан жарып түстің бе?
Әлемді оятқан – алып күшсің бе,
Найзағайдай – поэзиям менің!

Жап-жасыл тылсым көктем бе едің,
Ғасырлық қайғы шеккен бе едің?
Сағыныш сазын төккен бе едің?
Гүлге шомылған – поэзиям менің!

Қызғаныш-оғы құлатқан ба еді,
Аллам сыйлаған бұлақтан ба едің?
Тал жапырағын жылатқан ба едің?
Тәтті-мұңды поэзия менің!

Ақырзаманда тұр – түнеріп, жер шын,
Қамыққандарға нұр алып келсін!
Сендей боп, бәрі қуанып көрсін,
От боп жанған – поэзиям менің!

Алып үмітпен жағылды бұл күз,
Мөлдірлігіңмен сағымды жүзгіз!
Жүректерге иман байлығын кіргіз,
Поэзиям менің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн болдым бүгін

  • 0
  • 0

Теңіз астын тұншығып, мың шарлағам,
Тар болып, жер-шар маған.
Әлемнен бір сый алдым, ханша алмаған,
Күн болдм бүгін!

Толық

Қызыл ішік киген дүние-ай

  • 0
  • 0

Рухың – бұл дүниеде бәрібір жалғыз, жетім-ді,
Жаны жұтаңдар – қансорғыш, кене секілді!
Арыстан – үнсіз, түлкінің сөзі өтімді,
Қызыл ішік киген дүние-ай!

Толық

Қанатым қан-жоса боп

  • 0
  • 0

Теңіздің толқыны ма ем,
Ей, көк жақ, төркінім ең!
Саған сөйледім, хал тілімен,
Қанатым қан-жоса боп, ұшып келем!

Толық

Қарап көріңіз