Өлең, жыр, ақындар

Поэзиям менің

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 463
Күннің күлкісінен тамып түстің бе?
Кемпірқосақтан жарып түстің бе?
Әлемді оятқан – алып күшсің бе,
Найзағайдай – поэзиям менің!

Жап-жасыл тылсым көктем бе едің,
Ғасырлық қайғы шеккен бе едің?
Сағыныш сазын төккен бе едің?
Гүлге шомылған – поэзиям менің!

Қызғаныш-оғы құлатқан ба еді,
Аллам сыйлаған бұлақтан ба едің?
Тал жапырағын жылатқан ба едің?
Тәтті-мұңды поэзия менің!

Ақырзаманда тұр – түнеріп, жер шын,
Қамыққандарға нұр алып келсін!
Сендей боп, бәрі қуанып көрсін,
От боп жанған – поэзиям менің!

Алып үмітпен жағылды бұл күз,
Мөлдірлігіңмен сағымды жүзгіз!
Жүректерге иман байлығын кіргіз,
Поэзиям менің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тәуелсіз елім

  • 0
  • 0

Шапқан біледі, боз аттың халін,
Тыңдайды, әлем, ғажап жыр-әнің.
Күн боп, көгіңе шығып ал, енді,
Таң атты, алаулап, қазақтың таңы!

Толық

Хал тілі

  • 0
  • 0

Гүл көзінен шық тамды,
Мөлдірін-ай!
Қайда апарып жағамын, жан күнін-ай!
Кім түсінер, мүк халді?

Толық

Қуаныш жасы

  • 0
  • 0

Күз жапырағымен дос болып жүрдім, үзіліп,
Ауада бірге сенделіп.
Ұшу бақытыма тау да тұрды, қызығып,
Самалыма емделіп.

Толық

Қарап көріңіз