Өлең, жыр, ақындар

Жан сақтау бөлмесі

  • 22.01.2022
  • 0
  • 0
  • 838
Жан сақтау бөлмесі.
Сыртта күз қарасан,
Өмірімнің соңы ма ең, о, меңіреу қараша!
Қасымда жоқ тағы аусарлау адамдар,
Адамдар және де теңгеден аласа.
Сорыма тағы не жолықты көлденең,
Жаным бар мұздаған,
Тәнім бар өлмеген.
Ажалдың қолына жармасып жүр үнсіз,
Емші қыз мен мүлде білмеген, көрмеген.
Жармасып жүр үнсіз,
(Жанымдай ардағым),
Бөлмеден сеземін жалғыздық салмағын.
Өзімді табалап тұрғандай алдымда,
Өзімнің аруағым...
Өлімдей аһ ұрып,
Өмірдей есінеп,
Жанарымда ойнайды жалқы нұр несіне?
Тұрфанның тұнжырап ататын таңы ма,
Балқаштың балбырап сөнетін кеші ме?..
Шырақтар жалтылы –
Бір үрей, бір үміт,
Жүр ажал қанжарын қадауға құнығып.
Қараша кешінде қабықтай қалтылдап,
Жаным тұр өмірдің бұтағына ілініп.
О, бейбақ тағдырым,
Сен неден түңілдің,
Тым шалғай жол тартқан мен асау ғұмырмын!
Сәбиім, жарым боп жан таппай шырылдап,
Алыстан жетеді дауысы құлынның.
...Кеше алсаң алдымен
Е, ажал сен кешір!
Неге ғана ақын боп келді екем жерге осы.
...Жаныма түбінде тыныштық орнатар,
Еһ, дүние!
Сен де бір жан сақтау бөлмесі...

10. 11. 2010ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзден қашу

  • 0
  • 0

Жалқы сәтке байлап барлық мұратын
Тастап жалғыз кеткенімен мың ақын,
Өмірден де тартымды екен мына түн.
Өлімнен де үрейлі екен мына түн...

Толық

Тарлан

  • 0
  • 0

Қансоқта ғасырлар тезінде
Материктей мұз жапқан.
Мінберден түскен мінәжаты бар сөзінде,
Жете ме дауыс біз жақтан?

Толық

Көктем романсы

  • 0
  • 0

Мұңға байлап қойды мені дала бұл,
Мұнартауға батып күн.
«Жылқы ішінде ұстатпайтын ала жүр...»
Киесіндей бақыттың.

Толық

Қарап көріңіз