Өлең, жыр, ақындар

Бұл дүниеге қарасам

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 534
Бұл дүниеге қарасам
Ойым онға,
Санам санға бөлiнедi.
Кеудемдегi жүрегiм
Қауiптi тозаң мен
Қатерлi шаңға көмiледi.
Жап-жасыл уы ақтарылып
Өтiм жарылады.
Күйедей қап-қара боп
Өкпем қабынады.
Өзегiмнен өрт шығады.
Сол өрттен
Жазылмайтын дерт шығады.
Бұл дүние
Қабырғамды қаусатып,
Омыртқамды опырғандай болады.
Үмiтiм мен арманым
Ұшар жерi де жоқ,
Ұшса,
Қонар жерi де жоқ
Абақтыда отырғандай болады.
Бұл дүниеге қарасам —
Жаным шошып,
Ұшынып кетедi.
Балаларымнан басқа
Бауыры жоқ — бауырым! —
Күптей боп
Iсiнiп кетедi.
Қайсарлығым да зарланып
Аш қасқырдай
Ұлып тұрады.
... Сонда да — лағнет атқыр! –
Бұл дүниеге
Бүйрегiм бұрып тұрады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара Жер

  • 0
  • 0

Қара Жер астаң-кестең:
Бір жағы бақандасып,
Бір жағын топан басып;
Бір жағын өрт шалып;

Толық

Өлең жазып отырмын

  • 0
  • 0

Өлең жазып отырмын.
Қаламымды
Көкпеңбек көлдерге
Малып алып

Толық

Тымауратқан Алматы

  • 0
  • 0

Әлемнiң басқа қалаларынан
Тұмау жұқтырып алған Алматы
Күрк-күрк жөтеледi.
(Менiң ойымша:

Толық

Қарап көріңіз