Өлең, жыр, ақындар

Бұл дүниеге қарасам

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 558
Бұл дүниеге қарасам
Ойым онға,
Санам санға бөлiнедi.
Кеудемдегi жүрегiм
Қауiптi тозаң мен
Қатерлi шаңға көмiледi.
Жап-жасыл уы ақтарылып
Өтiм жарылады.
Күйедей қап-қара боп
Өкпем қабынады.
Өзегiмнен өрт шығады.
Сол өрттен
Жазылмайтын дерт шығады.
Бұл дүние
Қабырғамды қаусатып,
Омыртқамды опырғандай болады.
Үмiтiм мен арманым
Ұшар жерi де жоқ,
Ұшса,
Қонар жерi де жоқ
Абақтыда отырғандай болады.
Бұл дүниеге қарасам —
Жаным шошып,
Ұшынып кетедi.
Балаларымнан басқа
Бауыры жоқ — бауырым! —
Күптей боп
Iсiнiп кетедi.
Қайсарлығым да зарланып
Аш қасқырдай
Ұлып тұрады.
... Сонда да — лағнет атқыр! –
Бұл дүниеге
Бүйрегiм бұрып тұрады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Төзім

  • 0
  • 0

Уақыт-ай,
Менен қаншама рет! –
Сырт айналып бездiң.
Темiр екенмiн!

Толық

Түңілгенде

  • 0
  • 0

Жер шарын
Құшақтай алатын
Алып құшағым
Тарының қауызындай боп

Толық

Таусылу

  • 0
  • 0

Ақтарылып тасыдым! –
Қара жартасты
Алып кете алмадым.
Көлденең жатқан

Толық

Қарап көріңіз