Өлең, жыр, ақындар

Бұл дүниеге қарасам

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 438
Бұл дүниеге қарасам
Ойым онға,
Санам санға бөлiнедi.
Кеудемдегi жүрегiм
Қауiптi тозаң мен
Қатерлi шаңға көмiледi.
Жап-жасыл уы ақтарылып
Өтiм жарылады.
Күйедей қап-қара боп
Өкпем қабынады.
Өзегiмнен өрт шығады.
Сол өрттен
Жазылмайтын дерт шығады.
Бұл дүние
Қабырғамды қаусатып,
Омыртқамды опырғандай болады.
Үмiтiм мен арманым
Ұшар жерi де жоқ,
Ұшса,
Қонар жерi де жоқ
Абақтыда отырғандай болады.
Бұл дүниеге қарасам —
Жаным шошып,
Ұшынып кетедi.
Балаларымнан басқа
Бауыры жоқ — бауырым! —
Күптей боп
Iсiнiп кетедi.
Қайсарлығым да зарланып
Аш қасқырдай
Ұлып тұрады.
... Сонда да — лағнет атқыр! –
Бұл дүниеге
Бүйрегiм бұрып тұрады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Атылған арқар

  • 0
  • 0

Ай-күннiң аманында,
Ел бүтiн, жұрт тынышта,
Ақар-шақар таудың iшiнде,
Жақпар-жақпар

Толық

Фотоаппарат алдындағы бала

  • 0
  • 0

Бiр отырып, бiр тұрып,
асыр салып алқынған,
жүрдi балам жарқылдап,
томпаң қағып жүгiрiп

Толық

Тирде

  • 0
  • 0

«Ондыққа»
Қара шегедей
Қадаймыз деп оқтарды
Жұрттарды басқа елемей

Толық

Қарап көріңіз