Махаббат
- 0
- 0
Сыңсытып әнін салатын шеше,
Елігіп жаны тыңдайтын бала.
Жалынып қайта айтқызған кеше
Отырған кезде оңаша ғана.
Жұттың сен қайғыны қанжылым - қаралы,
Қайғы да өзіңді қасқырша талады.
Қиянат тырнады жаныңды жаралы,
Қасірет көзіңнен күлкіңді тонады.
Сонау бір қоңыр үйде оқшау тұрған
Сүйінбай жатыр үнсіз, көзін жұмған.
Аузынан қарт ақынның сөз күткендей.
Іргені айналып жүр жел антұрған.
Ибрахим
Күшті
Нұриман
Дәл менің ойымдағыдай жазылған