Не жазамын?
Не жазамын,
Не жазамын,
Не жазамын?
Жазудың тартып келем мен азабын.
Қатпар да қатпар, қатпар сөз
Баурыңда тарпып бақытты кешетін жылдар болады,
Өртеңге шыққан өндірдей өсетін жылдар болады.
Сағымдай бәрі басыңнан көшетін жылдар болады,
Шойындай жаншып жаныңды өтетін жылдар болады.
Қасым – сөз, Қасым – тағдыр
Не дейді, міншіл кәрі, сыншыл жасым,
Сөйлесін, ақын жайлы, қымсынбасын.
Туған жер кеудесінен қайнап шыққан,
Жыр едің қандай мөлдір, шіркін Қасым!
Ағыны арна бұзған...
Білмеймін, не керемет теңдеседі,
Білмеймін, не ғажайып шендеседі.
Сол ақын «домбыра» деп жыр бастаса,
Бойынан екі ішектің ел көшеді.
Қайран сөз
Бұлар шулап жазады,
Измдердің иір-иір жолдарын,
«Елесінің ұзын-ұзын қолдарын»,
Өзі ішінен өзі мыңға бөлініп,
Келіншектің баласы
Жаңа уайым жамаған ескі қайғы –
Жалғыздықтың жамалын осқылайды.
Ерсіз үйдің еңсесін езе басып,
Тағы да бір қалаға кеш құлайды.
Үнсіздіктің дауысы
Иә, бұдан ілгері ілкі дәуір,
Кісіліктің көтеріп құлпын ауыр,
Тау білсе де, жау білмес сырын, мұңын,
Көшіп-қонып жүретін тылсым ауыл.
Алтай. Қыс. Сағыныш
Аязына сүңгисің
Айдалада,
Жылылық бар онда бір ойламаған.
Тұмсығыңмен жұтасың,
Жазғы түн. Жайлау
Сол жайлау шіркін…
жатқан бір шөбі жайқалып,
Өрістен мама сиырлар қайтар найқалып.
Шар саулықтарың жайлаудың салқын түнінде,
Желтоқсан алаңындағы жыр
Ұжданымды ұлтан етпек табанға,
Қарғыс айтып қан соқталы зауалға.
Айналып жүр қазақтың кең аспанын,
Ұлы ерліктің сыймас жыры қағазға.
Сезімсіз, сырсыз мүсін шығарсыз
Сезімсіз, сырсыз мүсін шығарсыз,
Өткерген аяз, аптапты.
Сіз осы менің түсім шығарсыз,
Таң алды көрген тәп-тәтті...
Менің түндей шаштарыма сүңгіген
Менің түндей шаштарыма сүңгіген,
Сәуірдің ақ саусағы ғой.
Сіз емес...
Көздерімнен бір тұнжырап, бір күлер,
Үніңіз, күлкіңіз де өлең еді
Үніңіз, күлкіңіз де өлең еді,
Алғызған мұңды есіме.
Сіз ылғи жетелейсіз неге мені,
Есеппен күн кешуге.
Ақын болу – құдайдан
Ақын болу – құдайдан,
Адам болу – қолдағы іс.
Сәттерімде мұңайған
Аздың өзі алданыш.
Ауылға махаббат
Ауылдан шықпай жүрсің деп налыды құрбым,
Мен болсам мұңның торғынын жамылып жүрмін.
Қаладан тапқан бақытын қымбаттыларым,
Сағынып жүрмін, бәріңді сағынып жүрмін.
Қап туралы хикая
Ұйқымды өлең келіп ұрлағанда,
Ұлық жұрт елеңдеді жырлағанда.
Сарқылмас сабыр сыйлап сынбағанға,
Мұқалмас мұрат берген мұңлы адамға,
Жүрек бердің, Жаратқан!
Жүрек бердің, Жаратқан, тұмадайын тұндырып,
Жарық күнді көрсін деп, жақсылыққа ерсін деп,
Бір сәуленің барына түнекте де сенсін деп.
Жанар бердің, Жаратқан,нұрлы... аздап мұңлы қып...
Маңғыстау ұлының монологы
Не деп маған сыр шертесің , боз дала...
Көне шоғы қоламтада қоздаған,
Көне шері көкірегінде боздаған,
Көкшіл жалын көздерінде маздаған,
Неге менің бітпеді бұл ертегім?..
Неге менің бітпеді бұл ертегім?..
Неге жалғыз жаныма мұң ертемін?..
Қалыңызшы ескіріп..елес болып...
Барыңызшы... Сізсіз де күнелтемін!
Елік көңіл елеңдеген
Елік көңіл елеңдеген,
Жаныңызға барғым кеп.
Сұрадыңыз менен неге,
Кімді сүйіп қалдың деп.
Жыр жазбайтын ақынымсыз сіз менің...
Жыр жазбайтын ақынымсыз сіз менің...
Көктемдерден сезінсем де күз демін,
Мен әйтеуір сізден күдер үзбедім.
Жырақтағы жақынымсыз сіз менің,
Тірлікте тоғыспайтын жолдар барын
Тірлікте тоғыспайтын жолдар барын,
Біле тұра бәрібір армандадым.
Жек көріп кеттім сосын «Ұят» деген,
Өмірдің жалған заңын.
О, не деп сыр ашам сізге мен...
О, не деп сыр ашам сізге мен...
Көп болды... көзде мұң жүзбеген
Көп болды, мұңнан жыр тізбегем.
Бостан күн көшкелі басымнан,
Жүрегім тірі екен ғой
Жүрегім тірі екен ғой,
Санағам тоқтағанға,
Елсізде жүр екем ғой,
Сен іздеп таппағанда.
Біздің көңіл мұңжерік...
Біздің көңіл мұңжерік...
Біздің көңіл мұңжерік...
Бояуы оңған күндерден белгісізді іздедік.
Алаңсызбын дегенім алдағаным әшейін,
Қазір менде ақыл жоқ...
Қазір менде ақыл жоқ...
Керегі не?...
Онсыз да өмір сүре алам.
Сағыныштың айналып себебіне,
Мен осы соңғы кезде біртүрлімін...
Мен осы соңғы кезде біртүрлімін...
Жиі-жиі көмкеріп күлкімді мұң.
Бұрынғыдай алмайды тынышымды,
Жербетілік мазасыз күңкіл,күбір...
Тағатымды тауысып, тал бойымды тұтатқан
Тағатымды тауысып, тал бойымды тұтатқан,
Көзіңіздің қиығы.
Аңсаусыз да шаршаусыз бір мейірге жұтатқан,
Күндерім-ай бұйығы...
Күлкі болмай кетті білем, күлкім де
Күлкі болмай кетті білем, күлкім де,
Қарашаның қабағынан мұң сауып.
Қайтем енді... Ертелі-кеш бұл күнде,
Есіл-дертім сіздің жаққа тұрса ауып.
Мен сізбенен дерттімін...Сіз қалайсыз?
Мен сізбенен дерттімін...Сіз қалайсыз?
Жүз жаралап жанымды жүз жамайсыз.
Жүрсем дегем жаурамай, жалындамай,
Бір сергелдең тап болды бізге абайсыз.
Абайсызда атылған кесектерден
Абайсызда атылған кесектерден,
Оқ жыландай улаған өсектерден.
Нәпсі демі аңқыған төсектерден,
Жерігенде сезімнен есептелген.
Көріп тұрып құша алмаудың қайғысын
Көріп тұрып құша алмаудың қайғысын,
Сезіміңді тұсаулаудың қайғысын,
Қанат бітіп ұша алмаудың қайғысын,
Менен артық кім білсін?!
Сізді сүю қылмыс па?.. Солай ма, аға...
Сізді сүю қылмыс па?.. Солай ма, аға...
Жан құрбым жүр сене алмай.
Ар сәулесі шағылған шарайнада,
Дидарымды көре алмай.
Пікірлер
-
Ера
Мен ауылбек -
Күнсәуле
Керемет -
Ертар
Туған күн -
Днои
Туған күн -
Алма
Туған күн
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі