Ынжық еңсе
Ынжық еңсе
ұл өсірсе
елге сын,
Ақ жолыңда
Дархандығы айнымаған дария
Бар тірлігі аймағына жария
Күнде көрсең, дәл кешегі қалпында
Келе жатар түйе мінген қария.
Жалғыздықпен болмай жолдас
жұп өмірдің қадірі өтпес.
Жалғыздықтан жапа шегіп
көрмейінше бағың кетпес.
Топырағыңнан күреп алып әлдекім,
делдал болып айырбастап «өтелге»,
арсыздықпен тасып жатса шет елге...
өз жерімде өндірілген қорғасын
Менен жырақ бақида ғұмыр кешіп жатырсың
Жарықтығым, имандым, сенсіз өтіп жатыр күн.
Кімге аян әр күнім, ұғына алар кімді кім?
Өтіп жатыр өзіңсіз өгіз аяң тірлігім.
Тас кереңдер ортасынан кетейік,
Қыр самалын жанға жалау етейік,
Белең алған күрсіністер үңгірі -
тас кереңдер ордасынан безейік!
«Бөлшектенсе, жан-дүние бөлшектенсін,
Көрінбесе, кім оны өлшеп көрсін,
Түгел болсам сырт көзге, болды» - дедің
Жұрттың көзін өзіңе өлшем көріп..
Жан-жағың құз, қызыл шатқал,
Өрлеп кімдер жетіп еді?
Күнгей шатқал биігіңнен
Еңлік тере кетіп еді,
Не дерсің кінәмшіл жүрекке,
Шындыққа теліген ар атын?
Не дерсің беу, аңғал жүрекке,
Алданып тосыннан қалатын...
Тасқа жазу қалдырған
тарихымда бабалар...
Жеткізсін деп ұрпаққа,
күн туғанда саралар.
«Қарғыс алып, қарайып, қара түске боялған...»
Оқығанда бұ жолды көңіліме ой алғам.
Содан бері қар жауса, жапалақтап,
Ақ әлем...
Жұпты бөлсе, білемін дара болар,
Бағы күйген ақ жүзі қара болар.
Тақты бөлсе, бүтіндік ада болар
Жарты, сынық, бөлшектер ғана болар...
Дос дегенің күнде қарап, жалықтырар айна емес,
Дос дегенің шытырлатып санап алар пайда емес,
Көлеңке боп еріп жүрсе, нағыз досың ол да емес,
Дос дегенің қанжығаға байлап жүрер олжа емес.
Уақыт байыз тапқандай,
байырқап тұр-ау жел баяу.
Желе жортып келеді
Мұңды Асан мінген желмая.
Халқым қалың жұрт атанса,
Мен бір жалаң тінімін -
дәрежесі көкпен талас
хақ тұғырлы халқымның,
Жарқабаққа тізілген қарлығаштың ұясындай
Көп терезе самсаған, бірқауым ел қасымда.
Құс сайрайды таң ата, аула толып балаға,
Думанды өмір басталды, сүйсіне бер қара да!
Қала үрдісі,
жағдай басқа ... көрші мұнда көршімен
Сөйлесуге құлықты емес. Аңдысып,
көз қиығын әзер салар байқатпай,
Орман жатыр оталып, алаңқайлар кеңейіп,
Табиғатты санайтын «жоқтаушысыз өгей ұл»,
Мұң-мұқтажы бітпейтін тойымсыз көз,
ұры - аты,
Қиял-ғажап аңсағаным үшін бе,
Кеңістікте жиі ұшамын түсімде:
Жер-Анамен жолығыппын кеше мен –
Домалақ шар пішіндес,
Түсіпті тасқа тілік,
Тасжарған гүл жарса екен!
Сүлделеп қасқа тірлік
Тағы да күл-пәрше әлем!
Жоқтаушысы ар мен биік намыстың
Ақын отыр суыртпақтап
тін тарқатып талшығынан жүректің,
дүниенің бүтіндемек жыртығын,
Ақбоз атпен ойқастап
Күншығыстан таң атты!
Шұғыласын семсер ғып
Түн пиғылды жайратты!
Кеңістікте ауа айналмай,
әрекетте амал қалмай
тымырсық тұр белең алып,
тіршілікте дел-сал қалып.
Біреу үшін болайын, бар болайын,
Арқа сүйер, күш көрер нар болайын!
Біреу үшін болмайын, жоқ болайын
Көре алмастың көзіне тоқ болайын...
Алынбаған асқарым – ескірмеген тарих
Өздеріңді көтеріп келе жатыр нар иық
маң-маң басқан уақыт.
Маң-маң басқан уақыт
Жеткізе алмағанда бір ойды сөз,
Болса ғой тылсымдарға енетін кез...
Періштенің кейпінен ажыратар
«пері іште» боп жүргенді көретін көз!
Сағынбайды деймісің, сағынамын!
Тағдырыма нала айтып, жабығамын!
Қамықпайды деймісің, қамығамын,
Тағдырыма тағы айтып налығанмын.
Әсерлер әсер ете алмай,
Сүлесоқ жүрмін, сүлесоқ,
Жазғырғың келсе, өзің біл,
Жазықты десең, дүре соқ!
Шуақты айтшы, бәрінен, шуақты айтшы,
Сол шуақтан тараған қуатты айтшы,
Көңіл-дария – шалқарға құятұғын
Бастау алған пейілден бұлақты айтшы.
Шымыр етті жүректе,
Әлдеқандай нәзік тін,
Бейхабар ем, сезім – жат,
Селт етпеуден жазыппын!
Мендегі ақ сезім
Ақ нөсер секілді көктемгі...
Көктемгі бәйшешек
Баурайын таулардың –
Ойға барсаң - мұз бетінде қызыл су,
Сорға барсаң - тастап кеткен тұзын су,
Тауға келсең, бүгін-ертең еритін,
Селдетпекке дайындайды мұзын су.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі