Әйел жаны тең келмес өзге асылмен
Әйел жаны тең келмес өзге асылмен,
Әйел жанын өлшеме өз басыңмен.
Саған деген төгемін сағынышты,
Оңашада төгілген көз жасыммен…
Әйел жаны тең келмес өзге асылмен,
Әйел жанын өлшеме өз басыңмен.
Саған деген төгемін сағынышты,
Оңашада төгілген көз жасыммен…
Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым,
Жария емес өзгеге жан-арыммен.
Ал сен болсаң, шылымды лақтырдың,
Өшіріп, үнсіз отын табаныңмен.
Жел болып маңдайымнан неге еспедің,
Неге еспедің, айналды елеске мұң.
Көздерім суретіңе жиек болып,
Ұзақ түн ұйқым келер емес менің.
Еңкіш емес, емендей түзу едің,
Байқамадым, қонғанын жүзіңе мұң.
Құдіреттім-ау, бұл күнде өзің тұрмақ,
Басып кеткен тең келер ізіңе кім?!
Үндемедім...
Мұндайда дәрменсіз ғой тіл дегенің.
Айтарымды көзіммен айттым бірақ,
Түсіне алмай түкке де жүрген едің.
Ұмытсаң да...
мен сені ұмытпадым,
Сезімнің сетінетпедім суыртпағын.
Төгіліп ақ жібектей, көкжиектен
Қоштаспадым,
Сен-дағы қош демедің,
Қызығы қалмағандай ештеңенің.
Десем де, сенім толы үмітпенен
Не деймін...
қалай саған жеткіземін,
Бір кезде асау, ерке өрт қыз едім.
Есейдім, енді бүгін сол уақыттың –
Әйел көңілі, айт, қашан шағылыпты,
Әлдилеумен бар арман, бар үмітті.
Келген жәйлап, білдірмей, уақытпенен,
Мойындамай жүреді ол кәрілікті.
Бұлтты болса көк аспан, мен де бұлтпын,
Айығайын бұлтымнан емделіп бір.
Бұлт астынан жарқ еткен күндей болып,
Жабыққанда жаныма сен келіп тұр!
Өтті уақыт, автобус тез келмеді,
Тез келмеді, тыныштық өзгермеді.
Бөлектеніп біреулер сыбырласар,
Еске түсіп кеткендей көз көргені...
Қайдасың, ыстық үміт, сазды әуенім,
Жанымды тынып қалған қозға менің.
Алсаңшы тағы да бір сілкіп-қағып,
Десең бұл бұйықпасын аз ғана өмір.
Ұқсамайды әзілқой жездеге өмір,
Көп екен ғой сезгеннен сезбегерім.
Біртін-біртін жүректен отыңды ұрлап,
Істейді екен уақыт өз дегенін.
Енді ғана бой жеттім...
Жасымды сен сұрама,
Өткен жылдар бейне түс, ойда ылғи тұра ма?
Болсам-дағы бұл күні сүйіктісі біреудің,
Барамын өмір – теңіз көшінде ағып,
Бір арман, бір көкжиек есімді алып.
Алдыма жарық төгіп үміттерім,
Береді таңға сәлем кешім барып.
Төніп тұрар бір ерлікке бір қауіп,
Озған кезде алға қарай бұрқанып.
Сондай кезде –
Дос еткім кеп тұрады,
Маған арнап
әкелші даладан гүл,
Исі бар онда күн мен жан анамның.
Самал есіп жанымның сарайында,
Жер лайсаң...
Күткендей әлдекімді – көңіл май шам.
Түнімен жел ұйытқып, қар жауғандай,
Бәрі маған сый болып арналғандай.
Білмеймін, жүргендеймін аңсап нені,
Айналам ұйықтатпайды ән сап тегі.
Тізілген өлең жолы солдаттардай,
Мазалап «тұр-тұрлайды», қоршап мені.
Айтар ойым,
жазар жырым – өткендерді
қайталау,
Өткендерді ұят бізге көре тұрып, байқамау.
Жаңа жұлдыз, жаңа аспан, жаңа маңай,
Қалай келгем барлығын бағаламай.
Шуылдайды шалғындар шертіп бір күй,
Толқындармен ойнаған шағаладай.
Жассың дедің.
я, мен жаспын әлі,
Болам кейде жайлаудың жас құрағы.
Маза бермей күн-түні көкірегімнен –
Аман ба, айналайын, о, жарық күн,
Мен қашан өзің жақтан көз алыппын.
Көктегі сен ұлы шам секілдісің,
Үстіне түсер мейрім тазалықтың!
Бұл жерде тыныштық, салады бұлбұл ән,
Ағады бұлақтар жағаға еркелеп.
Шаттықтан сезбеймін, уақытты жылжыған,
Бақытпен қоштасқым келмейді ертерек…
Жер жүрегін жүрекпен тыңдап алып,
Емін-еркін жуынып, күнге жарық.
Жеңіс күнге арнап көп гүлдер тердім,
Мен сен үшін, Әлия, қырға барып.
Онда мен үш жастамын,
Ол бір күн сендерге аян, тұстастарым.
Аңыраған әнімен аналардың,
Аударылып қанша рет түсті аспаным!
Ауысып шуағы мен ашуы әлі,
Тербелтіп бар өмірін ғашық әні.
Бойынан бұл әйелдің сан қасиет,
Ана болу арқылы ашылады.
Асығады барлығы, асығады,
Тіршіліктің арналы тасып әні.
Көзін ашқан ертемен ару күнім,
Көкжиекке еркелеп, асылады.
Планета тынысы –
менің тынысым,
сенің тынысың.
Хабарсыз отырсам кетеді тынышым.
Бейбітшілік – мен жұтатын таза ауа,
Бейбітшілік – жас сәби мен әз ана.
Кім жылатса осыларды, сен соны –
Ей, уақыт, жазала!..
Самал боп сағынышым, кел, кел маған,
Бір күйді берші, шертіп, шерте алмаған.
Мен сенің көз тиер деп, арқандалған
Ноқталы ботаң болдым, көркем далам.
Көктемгі жаңбыр, сағындым сені, шөлдедім,
Қалыпты қаңсып, жырға да толы шөлмегім.
Алғашқы жаңбыр бетіме келіп тигенде,
Жанғандай болды қуаныштан сөнгенім.
Бағыңа тіл, көгіңе көз болармын,
Жүрегің боп соғармын, қозғалармын.
Оралған шалғайыңа, Отан ана,
Өзекке тепсе кетпес өз балаңмын.
Қанша уақыт дауысың аңсаттырған,
Қайтқан үйге анамдай, шаршап қырдан.
Егіз аспан кеудемде қоңырау қағып,
Секілді, өмір жайлы ән сап тұрған.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі