Қаныш пен Шоқан жалғасты
Ел абызы Едіге жайлы айтқанды
Шоқан жазып,
Орысша боп хатталды.
Ақылды орыс бір ноғайға аудартқан,
Ел абызы Едіге жайлы айтқанды
Шоқан жазып,
Орысша боп хатталды.
Ақылды орыс бір ноғайға аудартқан,
Арнаған азат таңға жан өрісін,
Ардақты барша қазақ Халелісің.
Алашқа алтын күмбез орда салған,
Заңғайыр өнербілім әлемісің.
Есіме алсам өмірдегі әр ізді,
Қарақалпақ елі – жолым маңызды.
Кремльдің солдатымыз ол кезде,
Мен барам деп бергем жоқ қой арызды.
Дәулетбай төл баласы Қалдаманның,
Бірі еді Жақсылықта малды адамның.
Тебінде мыңдап жылқы кісінеткен,
Дәл өзі Алла бақыт арнағанның.
Ардақтаймын
Кәрібжановтар әулетін!
Жайнатып тұр Фазыл ағам сәулетін.
Жәнібек, саған жанжүрегім шын разы,
Мұхиттарда дауыл кешкен кеме дер,
Сегіз сері –
Асқан талант, ерен ер.
Серіліктен азаматтық жолы кең,
Қарағайлар – мықтылық белгісіндей,
Кім түсінер оларды мен түсінбей?
Баян Жанғалов секілді біреуі тұр,
Тұрпатына қайтейін мен сүйінбей.
Елім деп тынбай еңіреген,
Едіге сынды ер деген;
Паш етіп сізді, Фазеке,
Телегейтеңіз тебіренем.
Мен де биыл үлкен ата атандым,
Бірі болдым өркені өскен қатардың.
Жетпіс беске келген шақта бұйырып,
Шөберемнің қолынан су тата алдым.
Еліне арналатын тілегі шын,
Ей, ұлым – Отанымның түлегісің!
Іргесін туған елдің тіреп тұрған
Қадірін Ата Заңның білемісің?!
Кездессе оқыс қуаныш,
Жетелеп бақыт жол бастар.
Жұлдыздай жанған тым алыс,
Аңсатқан арман көз тастар.
«Қазақ» деген байырғы атымызды
Содыр заман садақпен атып үзді.
Ақ патша да,
Бодандық құрсауы да
Татулыққа кезің жоқ көніспеген,
Жан құпия... от сезім бөліскен ем.
Тәтті түстей өтеді еске түсіп,
Сәтті күндер махаббат өрістеген.
Ішінде өмір - майданның
Келеді деме, қайдан мұң?!
Жарқырап қанша тұрса да,
Табады адам Айдан мін.
Ай қабақ, жайма шуақ жүзі қандай,
Ақ гүлдей сүйгің келер үзіп алмай.
Астана – Азияның жас қаласы,
Ажарын көрген адам қызығардай.
Бұлт сүйіп тұр Көкшетаудың төбесін,
Бір қарап қал, қызық сурет көресің.
Еміп жатқан елестейді ақ бота
Ақша бұлттар арасында енесін.
Білгендейін таң рауандап атарын,
Мүшел жасқа келді шәулі-шаһарым.
Сәулетімен Астанамыз Әлемнің
толтырғандай озық қала қатарын.
Тарихтан қаланған, бүгінім - Елордам
Сан ғасыр бостан болар күнін күткен,
Алаш ел биік бүгін білімді ұлтпен.
Талай шаһар бабалар салғаны анық,
Жүректерді ізгілікке елең ғып,
Сонда айтылар әсем ән мен өлеңді ұқ.
Салтанат па, мереке ме, мейрам ба,
Бір-біріне "Құтты болсын!" деген жұрт.
Мейлі болса да алыс арамыз,
Өткенге бұрылып қараймыз.
Жаныңды жегідей жесе де,
Бәрін де ұмытып барамыз.
Жасырасың бір нәрсені неге сен?
Айтпай қиналатындай не екен?
Махаббат, сезім араларыңда өшсе де,
Ұмытылмайтын, қимас сәттер қайда екен?
Мектеп — кеме, білім — теңіз
Толқынында біз жүземіз
Желбіреген ақ желкені
Ұстазым сенсің ұланымның ертеңі
Қадірін, қасиетін білген жанға,
Үржарға жер жетер ме бұл жалғанда?!
Жайнайды, жарқырайды Тарбағатай,
Көктемде гүл-бәйшешек бүр жарғанда.
Аялағаным, саялағаным, бағалағаным бағыма,
Еркелей басып, құшағыңды ашып, жақындау келші жаныма.
Еркіңе көнбей, толқыған көлдей, шалқыған желдей, шіркін-ай,
Өзіңе мәлім өмірдің әнін қозғашы, жаным, сағына.
Беу, дүние, өмірдің
Қуанышын тойлаттың.
Көңілімді күн сайын
Көк сағымдай ойнаттың.
Биік таудың басында балқарағай,
Ауылым көшіп барады көл жағалай, ау, құрбым,
Жолы қиын жұмбақ тағдырдың.
Көшіп ауылың кеткенде таудан асып,
Қоштастық, қош бол енді, амал қанша,
Қайтадан аққу көлге оралғанша.
Сен деп қана соғады, сен деп қана,
Осыдан сүйген жүрек аман қалса.
Қайдасың, балауса күн – балғын шағым,
Келтірген аққу-қаздай көлдің сәнін.
Ұшсам да қанат байлап көңіліме,
Бұл күнде жеткізбейтін болдың сағым.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі