Кiсi жары
Өте шығар бұл өмiр қас қағымда,
Ойнап-күлген жарасар жас шағыңда.
Кiсi жары кiсiге жар болады
Балапандай бауырыңа басқаныңда.
«Жазайын ақ қағазға тiзiлдiрiп,
Қалқаға сөз сөйлейiн үзiлдiрiп.
Отырсаң оңаша үйде маслихатпен
Шiркiннiң екi көзiн сүзiлдiрiп...»
Өңiм түгiл түске енбеген, Ғайып-қыз,
Қайдан келдiң?
Хабарыңнан жай ұққыз.
Жолықтың-ау,
Жаның қандай, айналайын, мөп-мөлдiр?!
Жанарыңа жалатқандай көктем нұр.
Құрдымда өлген өзендейiн, өзiңсiз
қанша күнiм,
Бұрымың-ай, сенiң мақпал бұрымың,
Жүрегiмнiң жиiлеткен дiрiлiн.
Бiр кездегi тұлымыңнан түлеген
Бұрымыңның қысқартпашы ғұмырын.
Жұпарын сеуiп жаныма
Жапырағын көктем жайған кез
Жүрегiмдi ұстап қолыма
Алдыңнан шықтым, Айнамкөз.
Махаббат па?
Махаббат болған менде,
Аққуым қоғалы ну қонған көлге.
Қалайша аузым барып айта аламын,
Қош, кермиық Келiншек, ерке күлген,
Менi ұмыт,
Бақытты бол еркегiңмен.
Махаббат кеудемдегi көзiн жұмсын,
Қыздарда да алтын, мыс, қалайы бар,
Алдандым алтын ба деп талайынан.
Аруым алтын едi...
Мысқа айналды,
Болмай жүр ғой, болмай жүр жеңiл маған...
Қандай айла табармын көңiлге алаң?
Қайда жүрсем,
Қағынып қайда барсам –
Сен болмасаң, қайтер ем?
Əй, бiлмеймiн...
Жарығы кем, жылусыз жай күндеймiн,
Түнде тұман торлаған айдындаймын,
Сақта менi.
Көгершiндей көңiлiм аппақ едi.
Алып кетiп жүрмегей əлдебiреу
жан баспаған белгiсiз жаққа менi...
Ағып түскен аспаннан жұлдыздайын
Ағараңдап көрiнер күндiз қайың.
Таппай ыңғай мен жүрмiн тiлдесуге,
Ақ қайыңдай сылайды бiр қыз бойын.
Күлкiсiнен өзiнiң, күлкiсiнен!
Күн күмiс үн шашқандай бұлт iшiнен.
Көшiп кеткен көктемiм көз ұшынан
Қайта оралып келгендей жыл құсымен.
Жамылып жаздың неше мақпал түнiн,
Жан едiм сұлулардың тапқан тiлiн.
Алдымнан əрлi-берлi өткен сайын
Көзiме түсе бердi-ау ақ балтырың.
Ернiң қандай!
Ернiңдi дермiн балдай.
Сенi көрсем кетедi есiм шығып,
Ебелектi елсiзде жел қуғандай.
Сен өзiң түрлi-түрлi-түрлi екенсiң,
Мiнездi түрлi-түрлi кiм көтерсiн.
Ақынды ақылынан адастырып,
бiр күнi бұл күйiңмен жынды етерсiң.
Бұл жерде болмаса да халық бөтен,
Мен сенi алыс жаққа алып кетем.
Ол жақта Еңлiк пен Кебектейiн
Өмiрдiң өткiземiз бөлек тойын.
Сенсiз менiң өмiрiм өлең бе едi,
Жаңармалы тiрлiкте, көнермелi?
Көңiл шiркiн сен жаққа елеңдеулi
Қоңыр мiнез қозыдай көгендегi.
Екеуiңе айтайыншы бiр ақыл:
Мəңгi болсын махаббатың – мұратың.
Екеуiңе айтайыншы бiр тiлек:
Ашулансаң, ақ жауындай бүркiп өт.
Гүлге сендiм бөктерде бүр ашар деп,
Күнге сендiм көктемге ұласар деп.
...Сен жөнiңдi айтпайсың ақ жарылып,
Жалбарынып, жалынып сұрасам кеп.
Тəркi дүние. Түн қойны. Таң аясы...
Жүк артпашы жүрекке жан аяшы –
Құшағымда жатқанда ес жия алмай
Жиырмасыншы ғасырдың Данаясы!
Алма бақ, бұрынғыдай сəнiң кəнi?
Елiгiм неге iшiңнен табылмады?
Шынымен көкiрегiме көшкенi ме
Апайтөс Алатаудың қалың қары?
«Көшкенде жылқы айдаймын аламенен,
Аулыңа барушы едiм даламенен...»
...Меңдетiп мезгiл оғы кеттi ме екен,
Жанымда ыңырсиды жаралы өлең.
Көздерiңе бiр мұңды құйып алып
Маған қарай бересiң жиi нағып?
Сенесiң бе,
Соңымнан ересiң бе,
Тумысынан жаныма азық гүлiм,
Аңғалдығың қинайды, нəзiктiгiң.
Нəзiк гүлдiң тағдырын ойламасам,
Адам ата алдында жазықтымын.
Тiрi екенсiң ғой,
Жүр екенсiң ғой дiн аман.
Төсiнен таудың төскейге таман құлаған
тосыннан қалай тосқауыл тапсын бұлақ – əн?!
Өмiр бiзге бiр-ақ келер, көп келмес,
Лəззат лебi азаппенен өткелдес.
Шын махаббат, бiле бiлсең, шырайлым,
Үйленумен,
Жаз бойына жапырақ жанып бiткен тəрiздi,
Өзегiнен өмiр – сөл ағып бiткен тəрiздi.
Қу ағашта қу бұтақ құлазыған көңiлдей
Қыс келуiн тезiрек талып күткен тəрiздi.
Өкiнбеймiн бiреудi өпсең де өлiп,
Өкiнбеймiн өзгеге кетсең де ерiп.
Жазмыштың маған жазған пендесiне
Мен-дағы кезiгермiн көп сенделiп.
Базары қызық бал күннен
Қаламай жүрiп гүл өзге
Қалайша суи қалдым мен
Өзiңнен, қалқам, лезде?
Бастау алған бұлақтан кəусар көлiм,
Тұнығыңды, шөлдесем, таусар ма едiм?
Жанарыммен үн-түнсiз жайымды айтып,
Кəусар көлге жаңбыр боп жаусам дедiм...
Дертiмнiң таппақ болып дауасына ем
Сенi iздеп теңiз кешiп, тау асып ем.
Таптым да,
Тапқаным сол – тыныстаймыз
Сенсiз көңiл құлазыр, жетiмсiрер,
Аз да болса қасыма отыршы, кел.
Қызығынан өмiрдiң тез тойындым
Қызыл күрең сырадай көпiршiген.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі