Елемейiн
Елемейiн,
Еленбейiн десем де
Еркiмдi алдың,
Елiктей қыз, есен бе?
Бағала менi, бағала,
Көзiмнiң жасын iшпе, Сен.
Шағала – көңiл, шағала,
Шалқарда шалқып ұш десең.
Жабырқау жанды жұбатпай
Көңiлдiң күйректеу əнi,
Көмiлген көзi бұлақтай
Кездесу сиреп барады.
Көнбеген ырқыңа əлi
Көңiлдiң мастығындай,
Кеудеңде бұлқынады
Бiр сезiм жас құлындай.
Жасыл бақ, жапырағына Айды ораған,
Жас гүлзар. Жауқазын гүл жайған алаң.
Ақсаумал самал есiп айналадан,
Шашыңды торғын торы аймалаған
Көзiмнен сырғып лағыл жас,
Көкiрегiм сыздар, күрсiнсең.
Қарақат көздi қарындас,
Жайыңды айтшы, кiмсiң Сен?
Қарақат көз, қарағым, мойыл – жанар,
Қандай жiгiт қалаулы ойыңда бар?
Он сегiзге жеткенше ойын болар,
Он сегiзден өткен соң тойың болар.
Тұңғиық теңiз түбiне
Отырма ойды батырып.
Шаттан, күл туған күнiңде
Шараптан ұрттай отырып.
Сен – Бойжеткен, Мен – Жiгiт,
Сен Ай болсаң, Мен бiр Күн.
Жақсыларша жөн бiлiп
Танысайық, кел, құрбым.
Илейсiң-ау, илейсiң
Қара жердi балшықтай.
Күйлейсiң-ау, күйлейсiң
Қарға аунаған қаншықтай.
Бейiлiм саған деген берiштендi,
Көлгiрсiме,
Көзге iлме,
Көрiспе ендi.
Баяғы сол күнiң-ай, баяғы сол!
Балқып жатып жаныңда оянушы ем...
Баяғы сол қалпыңа келер ме едiң,
Жаратқанға жаныңды жая бiлсең?
Бiрте-бiрте салқынсыған сезiммен
Кездерiңдi көрiп жүрмiн көз iлген.
...Мен көтерiп алып ем-ау күн кеше
Бiр тал гүлдi –
Сен кiм едiң?
Жаным-ай, неге сонша мөлдiредiң?
Жасырған жан бiткеннен құпияңды
Бiлем деп өзiмдi-өзiм сендiремiн.
Көргенде жапырақтың сарғайғанын
Есiңе түседi екен қай-қайдағың...
Жаңғыртып жер мен көктi, тау мен тасты
Келедi жарым түнде айғайлағым.
Айдынына аққу ұшып, қонса қаз,
Ән-думанын бастайды екен көл сабаз.
Көктем, шіркін, көзден ұшса, қонбай құс,
Көңілсіз күй кешеді екен көл байғұс.
Атылды да жас бұлақ
бір дір етіп тоқтады.
Анау кәрі тас бірақ
күліп жатқан жоқ па әлі?..
Қыз бұлақтар желпінген
жырымды оқып қазақтық,
Жеңіл сөйлеп, жел тілмен
жатқан сын-ды мазақ қып.
Тезірек кел, күткен ой,
нүктемен бітті біткен ой.
Ғасыр — ұзақ сөйлем де,
мықты азамат — нүкте ғой,
Аярлық оймен, не зілмен
айтылған емес бекер бұл:
Кемшілік көрсем өзімнен
өзгені сыйлайды екенмін.
Даңқтың, даудың, дақпырттың
Ық жағын алып келіп едім.
Бейне бір шөкім ақ бұлтпын,
Қуаламашы, жел, мені.
Бір жылу бер, үміт бер
тағы жаздым бас қатып.
Жазығым жоқ, жігіттер,
жырлағаннан басқа түк.
Қара емен едім, жұт алды,
бүп-бүтін болам мен қайдан?
Сындырды бір бұтамды
атылған оқ торғайға.
Талай күзде, көктемде
көзің болды байпақтай:
Тасып бір тасып кеткенде
құятұғын сай таппай.
Тау бөктерін көп аралай, аралай,
сиреп-сиреп кеткен сын-ды қарағай.
Қарай-қарай көк аспанға сұңғыла,
араласып кеткен сын-ды шың мына.
Қопарылып, қоймай ұрып қой-тасқа,
ала толқын, ойқасташы, ойқаста.
Жон-арқамды жалбыратшы,
Қызыл күн,
Бір күрсінген шағымды көтерер ең ой етіп,
бір жымиған шағымды өткізер ең той етіп,
Қияр едің бәр-бәрін жалғыз сөзім үшін сен —
О, дариға-ай, мен жазған жалғыз сөзге түсінсең!
Жанып тұрып бір өлең оқыр едім мен оған
алып келіп қаладан, не суырып санадан.
Оқыр едім, әттең-ай, оқыр едім — ұқпайды,
жырды ұқпайтын кісіден махаббат та шықпайды.
Ала шыңның бауырында алып бір
мен басымды білегіңе салыппын.
Қатып ұйықтап қаппын солай, желкеме
сағатыңның бауы батып қалыпты.
Бір сыр айтты ернің маған кезерген, —
жақын... жақын жеңісімді сезем мен.
Қарағайға көлеңке боп кетейік,
өтейік тез мына тентек өзеннен.
Көп іздедім, көп ойландым теңселіп,
ойдан екен еңкеюі еңсенің:
Көкшіл көзді десем бе екен сені ару,
сары шашты десем бе екен мен сені?
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі