Ұлттық сезім
Елім менің ұлы отаным өз елім,
Өн бойыңды от жырыммен кеземін.
Жүрегімнен шығып жатыр жауһар жыр,
Жүрегіммен сені жақсы көремін!
Ұйқыңнан бүгiн ерте тұршы, гүлiм
Ұйқыңнан бүгiн ерте тұршы, гүлiм,
Күндегi күтiп қалды тiршiлiгiң.
Жаралған ет-жүректен жанның бəрi
Құдайға жасап жатыр құлшылығын.
Бiлектей арқасында өрген бұрым
«Бiлектей арқасында өрген бұрым»
Сұлуды бүгiн емес, көргем бұрын.
Тағдыры талай шаштың еске түссе
шығады көкiрегiмнен шерменде үнiм.
Қара қасың қиылған айқабақта
Қара қасың қиылған айқабақта.
Мен қарасам, көзiңдi тайғанатпа.
Қара құстан жүрейiн қорғалақтап,
Бала құстай алдымда айналақта.
Түн балладасы
Арудың арбады ма тəнi ашылып,
Айрылды ақыл-естен бала шыбық.
Келiншек кең төсекте керiледi,
Шамасын шалажансар шарасы ұғып.
Мен сенi, жаным, түсiнем...
Мен сенi, жаным, түсiнем...
Күнəсiз құйттай құсым ең.
Қоңыр күз түрткi салғанда,
Ұяңды қимай ұшып ең...
Ес жиғанда жолығып Елесiммен
Ес жиғанда жолығып Елесiммен,
Шығара алмай жүрмiсiң менi есiңнен.
Бiрге бола алмасақ,
Ғайып-ана
Кездессем азын-аулақ
Кездессем азын-аулақ,
Көңлiңнiң назын аулап
қаламын мен.
Күн санап түрленетiн,
Қыз бен қымыз
Сағынта келiп отырдың,
Сызыла қымыз сапырдың.
Имене кесе ұсындың,
Қызара түсiп, қысылдың.
Сені күттім...
Айтылар əн,
Таусылып жазар шумақ,
Сенi күттiм, аяулым, азар шыдап.
Дəл осылай тағатсыз күтушi ем-ау
Егiлдiм саған, берiлдiм
Егiлдiм саған, берiлдiм,
Ғашықтық сырын мың айтып..,
Өткiншi мынау өмiрдiң
Өкiнiштерi мұңайтып.
Сүмбiл шашты су бетiне жайып сап
Сүмбiл шашты су бетiне жайып сап,
Əппақ, ару ажарыңа ай ұқсап,
Айлы кеште су перiсi – өзiңмен
Арғы бетке өтер ме едiм қайық сап.
Жыламашы, жаным
Жыламашы, жаным...
Мен сенi көргенде, жыласын деп пе ем?
(Жанымда жүр ғой бiр асыл көктем).
Қара бұлттарды қақырата сөгiп,
Мiнезiң сенiң жаз-жайраң
Мiнезiң сенiң жаз-жайраң,
Жұмақтан жұпар жұтқандай.
Жапырақ-жаным мəз-мəйрам,
Шомылып шыққа шыққандай!
Мен сенi көрмегелi көп күн өттi
Мен сенi көрмегелi көп күн өттi,
Аймалап талай бұлт өптi көктi...
Көңiлге ағыл-тегiл күй қалдырып,
Ақ бейiл – нөсер легi төктi де өттi...
Мерт болған гүл
Мiнезiңдi соншама бұлдағандай
Айтшы, кiнə бар едi гүлде қандай?
Жұлса жiгiт – үмiтпен жұлған шығар,
Сен лақтырсын деп бiрақ жұлмаған ғой?!
Жан қыздар, жаныма əркез жақынсыңдар
Жан қыздар, жаныма əркез жақынсыңдар,
Жыр жазсам өздерiңе – оқырсыңдар.
Жылдарым өткен сайын,
Көктем сайын
Ерке қыз-ау, елгезек, елiк көңiл
Ерке қыз-ау, елгезек, елiк көңiл
Жұмақстан жұртынан келiп пе едiң?
Желiккенiм, əлде, бұл, елiткенiм –
Қабағыңа қараудан зерiкпедiм.
Бұрымыңа арқаңда бұлғақтаған
Бұрымыңа арқаңда бұлғақтаған
Қараймын да, бiр əсем ырғақ табам.
Қол ұстасып екеумiз кетсек деймiн
Сонау сайын далаға гүл қаптаған.
Көктем едi
Көктем едi...
Көрсек дедiк көктемде Көктөбенi.
Аспалы жол домбыра iшегiндей
Алматыдан бiздi алып кеткен едi.
Аяулым, бүгiн тағы түсiме ендiң
Аяулым, бүгiн тағы түсiме ендiң.
Жайсыз түс жанға ерiксiз түсiрер мұң.
...Еңiсте жатқан саған еңiреп кеп,
Ұсынып тұр екенмiн үсiген гүл.
Көзiң сенiң – шаркесе шарап толы
Көзiң сенiң – шаркесе шарап толы,
Қайта-қайта мас қылдың, қарап, менi.
Ұшып шыққан ұядан қарлығаштай
Қасың, қалқам, қағылған қанат па едi?
Сүймегендер жыры
«Тозақ отын тəңiрiм қайтармағай» –
Деп тiлеп ем,
түстiм бе қайта аңдамай?
Сүйегiңнен өтетiн сөз қиын-ау,
Жесір жыры
Ей, жiгiттер – алмас қылыш, ақ сүңгi!
Жаным сезер жаманыңды, жақсыңды.
Ала құйын алып-қашпа ат сынды
Қоя тұрсаң неттi жеңiл нəпсiңдi?!
Жалыныңменен ысытпай
Жалыныңменен ысытпай,
Жастығымды ұрлап жырымдап,
Жанымда менiң мысықтай
Жатырсың ұйықтап пырылдап.
Мен сенi жақсы көрем шын жүректен
Мен сенi жақсы көрем шын жүректен,
Жаның – жаз,
жанарың – наз, нұрлы көктем.
Бар дейсiң не жазығы ол жазғанның
Əн еркесі – «Алқоңыр»
«Жазайын ақ қағазға тiзiлдiрiп,
Қалқаға сөз сөйлейiн үзiлдiрiп.
Отырсаң оңаша үйде маслихатпен
Шiркiннiң екi көзiн сүзiлдiрiп...»
Өңiм түгiл түске енбеген, Ғайып-қыз
Өңiм түгiл түске енбеген, Ғайып-қыз,
Қайдан келдiң?
Хабарыңнан жай ұққыз.
Жолықтың-ау,
Жаның қандай, айналайын, мөп-мөлдiр?!
Жаның қандай, айналайын, мөп-мөлдiр?!
Жанарыңа жалатқандай көктем нұр.
Құрдымда өлген өзендейiн, өзiңсiз
қанша күнiм,
Үш тал гүл
Бұрымың-ай, сенiң мақпал бұрымың,
Жүрегiмнiң жиiлеткен дiрiлiн.
Бiр кездегi тұлымыңнан түлеген
Бұрымыңның қысқартпашы ғұмырын.
Егіз лебіз
Жұпарын сеуiп жаныма
Жапырағын көктем жайған кез
Жүрегiмдi ұстап қолыма
Алдыңнан шықтым, Айнамкөз.
Махаббат па?
Махаббат па?
Махаббат болған менде,
Аққуым қоғалы ну қонған көлге.
Қалайша аузым барып айта аламын,
Қош, кермиық Келiншек, ерке күлген
Қош, кермиық Келiншек, ерке күлген,
Менi ұмыт,
Бақытты бол еркегiңмен.
Махаббат кеудемдегi көзiн жұмсын,
Қыздарда да алтын, мыс, қалайы бар
Қыздарда да алтын, мыс, қалайы бар,
Алдандым алтын ба деп талайынан.
Аруым алтын едi...
Мысқа айналды,
Болмай жүр ғой
Болмай жүр ғой, болмай жүр жеңiл маған...
Қандай айла табармын көңiлге алаң?
Қайда жүрсем,
Қағынып қайда барсам –
Пікірлер
-
Ақымбеков Қайыржан
Мағыналары керемет сипаттайды -
поаоыш
Өте мағналы өлен -
Берикбол
Оте керекмет -
Айша
Ұнады
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі