Өлең, жыр, ақындар

Сырлы сезім

Ойнайды ішімде бір сырлы сезім,
Сол сезімді айналайын, сен де сезін
Тұңғиық көздеріңе қарай беріп,
Тереңдете, тұтқынына түскен кезім

Толық

Сынады мені

Сынынан өтіп уақыттың,
сынынан өтіп Бақыттың,
тірліктің ащы-тұщысын,
бір кісідей-ақ татыппын.

Толық

Қолқа

Бір кәдеңе жарардай,
қолқа сала келген ең,—
ымыраға бара алмай,
ыңырана берген ем.

Толық

Тереңі-ай мына суат түбінің

Тереңі-ай мына суат түбінің,
бере ме құдай қуатты бүгін,—
қарадай ғана қалтырап барам,
қайда жүр менің шуақты күнім?"

Толық

Жан ағам

Әрдайым Алатаудай аңсап жүрем,
Атыңды асқақтатып жар сап жүрем.
Әрдайым ағайтайым бір өзіңді
Биік шыңдай қорғаным деп мақтап жүрем.

Толық

Бетім қайтып кермесе де ешкімнен

Бетім қайтып кермесе де ешкімнен,
бұ тірлікте естімедім сес кімнен,
достарымның күндестігін қоздырмай,
дұшпанның да білместігін кештім мен.

Толық

Жұбату

Бәтір-ау, түсіп кеткен еңсең неге,
қиналып, қыстықпа да кемсендеме,
жерден де, елден де әлі жерсің таяқ,
қайысып, майысар да семсер дене.

Толық

Жалған дүние

Жау жағадай алғандай,
Ит балақтан қапқанда.
Карантиніңді қайтейін
Елімді су ап жатқанда.

Толық

Бақытты бағалаған түсінед шын

Бақытты бағалаған түсінед шын,
Тағдырдың әрбір сыйын үкіліп мың.
Қиындық атаулыға, босқа сынып,
Келмейді болмашыға күпір еткім.

Толық

Бұл кім?

Бала, бала, бала! деп,
Түнде шошып оянған.
Түн ұйқысын төрт бөліп,
Түнде бесік таянған.

Толық

Жас ұлан

Алшия мініп жас бала
Тобылғы күрең тұлпарын.
Қызыл туын қолға ала,
Қондырған ерке сұңқарын.

Толық

Жалғыздығыма тиіспе!

Қол бармайтын әдеті ғой кей іске
Мендік ойлар қаңғырып жүр, күй іште
Қызықтырса қалауыңша сынай бер
Жалғыздығыма тиіспе!

Толық

Ағайын, мазалаңдар

Ағайын, мазалаңдар,
жазалаңдар,
бекерге мені бірақ қажамаңдар.
Жүйкесі жұқа біткен жүрегімде

Толық

Жарқыиым-ай, жетпегендей күндегің

Жарқыиым-ай, жетпегендей күндегің.
енді кілең келді білем жүндегің.
мақтасаң да,
даттасаң да қыңқ етпес,

Толық

Біреудің пайдаланып бет-беделін

Біреудің пайдаланып бет-беделін,
балтырым сыздамады текке менің,
Барында жылмақай қу,
жұмақтан да

Толық

Ағалар

Ардақты асылзада ағалар-ай,
сендерді жүрміз бе әлі бағаламай,—
өнеге емес пе еді өмірлерің,
көңілің

Толық

Жалықтырды бәрі де

Жалықтырды бәрі де,
барлығы да —
үмітімді ұзатып таң нұрына,
жауар бұлттай түнеріп,

Толық

Өкпелеп итіне де

Өкпелеп итіне де,
битіне де,
бұзылып бара жатыр ұйқы неге,—
күлді ме қайдағы бір сұмырайлар,

Толық

Ақыл

Аумайды мынау өзіңнен,
Анауда сенен аумайды-ау,
апыр-ау, бала кезіңнен
арылмай қойған қандай дау?

Толық

Бір ініге

Қарағым-ай,
соншама сен кім едің?
Қитығыма тимеші енді менің!
Жақпай бара жатыр-ау айналаңа

Толық

Апыр-ай, ай мен күннің аманында

Апыр-ай, ай мен күннің аманында,
алданып,
азып-тозып барамын ба,—
мұздайды жиі-жиі жүрек шіркін,

Толық

Кеше біз де дүбірлі дүрмекке еріп

Кеше біз де дүбірлі дүрмекке еріп,
жұрт ішінде жүріп ек құрметтеліп.
Көп көрді ме соны да,
жек көрді ме,

Толық

Айдын көлім

Айдын көлім,
не болады аяғы?
Әй, білмедім,—
тел шөгеріп еңсемді,

Толық

Ішінен қайталап бір күйді

Ішінен қайталап бір күйді,
күн күйді,
қозы-лақ мүлгиді,
тозып-ақ бара ма қыраттар,

Толық

Бұлақ басында

Егілгеннен енді кеп,
не шығады, балбұлақ?—
Ағаш басы селдіреп,
қаңырап-ақ қалды бақ.

Толық

Құдай-ау, төбемнен тағы ұрдың

Құдай-ау, төбемнен тағы ұрдың,
аңырдым,
есімнен жаңылдым,
сағымның сынғаны осы ма,

Толық

Күні кеше

Күні кеше болдым да бір досқа тап,
амандасқым келіп еді төс тақап,
байқамады,—
байлықта ма зейіні,

Толық

Жапырағы селдіреп баяғыда-ақ

Жапырағы селдіреп баяғыда-ақ,
салқын тартып барады саялы бақ.
Қай жағыңа қарманып,
қарасаң да,

Толық

Көбейе берсе мұңлы күн

Көбейе берсе мұңлы күн,
дүние қалай болмас тар.
Шымбайға батып шындығым,
шыдамай кеткен жолдас бар.

Толық

Тектіні көріп тебінген

Тектіні көріп тебінген,
делебем қанша қозғанмен,
жаралды дейтін темірден,
жүйке де бүгін тозды әбден!

Толық

Бақытым да бар, сорым бар

Бақытым да бар, сорым бар,
Алматым болды алданыш.
...Бабалар жатқан қорымдар
Алакөл жақта қалды алыс.

Толық

Ылайым ықтиярсыз ырқыңды алса

Ылайым ықтиярсыз ырқыңды алса,
жүреміз жүз құбылып, жұртым қанша,—
бас шұлғып барлығына
енді бірде

Толық

Болды ма маңдайымның соры қалың

Болды ма маңдайымның соры қалың,
апыр-ау, сонша неге торығамын?
Осы ма айдарымнан жел ескені,
ар-ұят емес пе еді қорығаным!

Толық

Бір күніңнен қызығырақ бір күнің

Бір күніңнен қызығырақ бір күнің,
жаралғалы жұмақ еді тірлігің.
Қыл көпірден қапелімде тап болған,
құтқарады қай құдірет, кім бүгін?

Толық

Аң-таң боп тұрмын ақ таңда

Аң-таң боп тұрмын ақ таңда,
кеудемде, қарғам, қайғы үдеп.
жақсы өсіп келе жатқанда,
қалайша жолдан тайды деп!

Толық

Айналайын, алтын ұям — үй-ішім

Айналайын, алтын ұям — үй-ішім,
күбір-күбір...
күлкілерім...
сүйісім..

Толық

Өз үйім

Өз үйім — өлең төсек — ұям менің,
қаншама шарлатпадың қиял көлін,
Осында бипазым да,
ұйқы аз ұлға,

Толық

Тағы да темекімді түтіндеттім

Тағы да темекімді түтіндеттім...
ойладым неге бола күпінбекпін.
Қойыппын осыншалық не тындыра,
тірліктің қай кетігін бүтіндеппін?

Толық

Осылар немді менің қызғанады

Осылар немді менің қызғанады,
сырт беріп, сұс көрсетіп, сызданады,
бірі жүр ала көзбен ата қарап,
арылмай қабағына ызғар әлі.

Толық

Шың

Алдымызда асусыз бір шың бары,
бір шың бары белгілі,
білсін бәрі,—
жетем деумен,

Толық