Қалғыма, көңіл
Ой жібермей ырым-сырым дегенге,
сенетін ем,
еретін ем тек елге,
Елемедім
Болатынын ойладың ба ертең не?
Бұғармысың, шығармысың сен төрге,
әлде құдай ұрар ма екен алжытып,
әзірейіл тұрар ма екен желкенде?!
Кісінің кешпейтін ем пенделігін,
күмілжіп отырғаным мен де бүгін,—
бар аймақ осы күні ірі тұтқан,
қарайлап көңіліне төрдегінің.
Ұнатам әлі тазаны ғана,
түгім жоқ, досым, өзгерген,—
өмірдің ащы азабына да,
мазағына да төзгем мен.
«Жеті атаңды білесің, бе?» деп
сұраған ауыл қартына жауап бере
алмай қысылып қалдым»,— деп еді
ұлым бірде маған...
Жастығың өтіп барады-ау...
Теріліп бітпей гүлдерің.
Өріліп бітпей бұрымың,
Бақыттың кешіп бір көлін
Кім біледі себебін,
кім біледі,
суық сезім жүректі тілгіледі,
Біз де бүгін жат болып кеттік пе деп,
Жанып та жанып кетердей,
Тірліктің құнын кем ұғып,
Дауға да кіріп бекер кей,
Жүрген бір шақта еліріп,
Есіңде ме?..
Көктөбе... ақ күміс күн...
Құшып ыстық өзіңді, қатты қыстым.
Құйын болып өткендей болды-ау, дүние,
Ұнатып көзін, ұнатып сөзін,
Қонды деп басқа бақ қалай,
Жылатып та өзім,
Жұбатып та өзім,
...дауласпайық,
жә, тіпті!
Сен менімен болмадың ба шынымен-ақ бақытты?
Сенен басқа
Ақ шағалам!
өзің барда болып па ем басқаға алаң,
Өзің барда, апыр-ау, көзге іліп пе ем,
аяғымның астында жатса ғалам!
Бұралған балдырғаным,—
талдай балғын,
бұйырмай қойды-ау дәмі шалғайлардың!—
Уәде беріп тұрып,
Қарап тұрып,
қарашы, қинағанын,
(Не дерімді біле алмай, қиналамын)
Жексұрындар әлі де бар десем бе,
Таппақ болып менен де ақыры мін,
Тар, деп те жүр біреулер, тақырыбың.
Қалай ғана тақырып тар болады,
Жапаныңды жаңғыртып жатыр үнім...
Жел өтінде тұра қалған топсыңдар,
әлі сендер көретін де кеп сын бар.
Дара құрмет дәметердей әзірге
жеке шауып жау түсірген жоқсыңдар!
Тұлпар туар тұқымы,
текті ме еді,
бір ақбоз ат түсіме кеп кіреді.
Қаншама рет қыр асып,
Кеудені тәкаппарлау тік ұстадық,
Сонымызбен ұқпадық, ұғыспадық.
Дос та болып кетпедік серті берік,
Дұшпан болып шықпадық ұрысқа анық,
Қиқу сала шыққанда бәрі ұмтылып,
Кейін қалып қойдым ба сәл іркіліп?
Асау шабыт қалыпты аласұра,
Жанарында жап-жасыл жалын тұнып.
Әкем менің маған арнап,
Қалдырмады мол мұра,
Қалдырмады тағалаулы ат,
Қалдырмады домбыра.
Барында сері дүнием сендей еркін,
Өтсем деп осылайша сөнбей өртім,
Ақтардым жатқан сырды жанға айтылмай,
Сарт та сұрт лапылдап бір жанбай тынбай,
Жолыққан шақта-ақ ұмыт боп қайғың,
Талас қап,
Шамдануы да,
Таңдануы да жарасты-ақ.
Бірден асып, біреуден жүрдік пе кем?
Тәтті екен-ау, дүние-ай, тірлік деген.
Жақсы екен-ау жұмыс та күнде асығып,
Шаршап-талып жүрсек те бір бітпеген.
Қансын құмар, қалсын да бір басылып,
Қырға шығып қайтайын, қырға шығып.
Көптен бері көңіл де алағызып,
Кермені үзер тұлпардай тұрды асығып.
Айнала атағымен дүрілдеткен,
Ит еді ол бар өмірі қырында өткен.
Даң-дұңға есі шыға аласұрып,
Аңшының айтағынан бұрын кеткен.
Айтам енді...
Айтсам деген сезің ен,
Дүниеге қарап шындық кезімен,
Ар алдында мен өзімді әрдайым,
Жайым жоқ жасып
күрсінбек,
Төрт жағым бүгін түп-түгел.
Тындырмай түкті жүрсің деп,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі