Өлең, жыр, ақындар

Кімді ойладың?

Мен – сен едім,
Сен – мен едің.
Толқуын жүректің
Толқынға бөледім.

Толық

«Тәкаппар-ақ» болайын талғамым көп

«Тәкаппар-ақ» болайын талғамым көп,
Талғап, таңдап өмірден алмағым көп.
Өзгеге бол айлалы қызыл түлкі,
Мәз бол да жүр аңқауды алдадым деп. 

Толық

Тағдырымның өзі мен ең

Сыр аулаған кім едің?
Айсыз тымық түн едім!
Түн пердені ысырып,
Сәуле шашқан кім едің?

Толық

Дедім бе ұнамайсың

Дедім бе ұнамайсың,
Неліктен кінәлайсың?
Өкпе-назыңа жауап
Ісіңнен сұрағайсың.

Толық

Ұнатамын

Мөлдір кездер мың-мыңдаған
Арасынан ұнар көзін
Қарап, танып жалындаған
Оқысын да жүрек сөзін.

Толық

Неге ғана

Ақтарғыштап тарих – тағдыр беттерін
Ұшырамын алысқа ойдың кептерін.
Шіркін әмір, тәкаппар шын, тәрізді
Қандай ғана қиын еді өткелің.

Толық

Үміт оты

Талай үрлеп үміт отын жандырдым,
Себебісің жана туған сан жырдың.
Сезімді де, төзімді де көңілдің
Көпірінен жүз өткіздім, жан құрбым.

Толық

Тілек

«Жан қалаулым, жан жетпес, жан серігім,
Ауыр болса, аруанадай берігім.
Көктемнің күн шуағындай көңілі,
Жаны жайлау, еркем менің, елігім» —

Толық

Өкініш

Бір кезде сенің қиялың еді-ау,
Іздеуші ед мөлдір қара көз нұрын.
Елесіне оның қиналушы ең-ау,
Жүрсе ол бақта жырлап өз жырын.

Толық

Сағынышым

О, менің аяулы арман, сағынышым,
Жанымның езің бе едің сабыры шын.
Бұлқынған бұл жүректі бұғалықтап,
Ұстаған тәріздімін тағыны шын.

Толық

Жүрекке әмір жоғы рас

Үй жым-жырт,
Жан жоқ қасымда.
Отырмын ойға шырмалып
Қоңыр ән күңгірт нашында,

Толық

Уақыт

Шын мықтыны мойындау
Керек болса, ол – уақыт.
Уақытқа достарым,
Бола алмасаң уақып,

Толық

Неге

Неге келгім келе береді езіңе?
Неге сенің қарай берем көзіңе?
Қорыққан қоян тәрізденіп ойларым
Неге қашады аралассаң сөзіме?

Толық

Осындаймын

Жыр жазсам, жүрегіңді суырамын,
Жазғырсам, қуырдақ қып қуырамын.
Ән төксем, әкетемін ағынымда,
Толқыным көбігі қып жуынамын.

Толық

Сенбедің

Сенбедің!
Мен де сенбедім!
Қалдық үндемей,
Басталып кешеу аяқсыз қалды сөзіміз.

Толық

Кім дедің

Жанарым ба кінәлі жаудыраған,
Әлде неге назарың ауды маған?
Әлде мынау еңсем бе сыр білдірген,
Иығым ба тәрізді тау құлаған?

Толық

Мені еске ал

Буыны қатып жас құрақ
Марқайған шақта, мені еске ал.
Мұңды ойға батып жапырақ
Сарғайған шақта, мені еске ал.

Толық

Не дей алам

Тыныс – демің көз алдымда,
Ұмытқаным жоқ бір дірілін.
Бақыты үшін қияр едім
Өз жерімнің бір гүлінің.

Толық

Көз

Ән арқауы, қанша жырдың өзегі
Болған талай мойыл қара көз еді.
Жер шарасын алқымдаған шағымда
Келсе амал не сені жырлау кезегі.

Толық

Ұрлаттым

Сезілмес сырын ажармен
Жалғыз ауыз тіл қаттың.
Өміріме жетер азармен,
Жан тағатымды ұрлаттым.

Толық

Сонау бір тәтті күндерді

Сонау бір тәтті күндерді
Іздейді көңілің, қимайды.
Естіп күміс үндерді,
Жүрегің сыздап қинайды.

Толық

Бір ғана сәт

Асықтырып күміс қанат құс мені,
Айтылар сөз аузыма да түспеді.
Бір ғажайып билеп еді күш мені,
Япыр-ау сол, өңім емей түс пе еді!

Толық

Өзіңді сүйем

Ұшқыны шоқтай көзіңді сүйем,
Алмастан өткір сөзінді сүйем.
Осқылап дауыл, бұлтты жарған,
Найзағай сынды кезіңді сүйем.

Толық

Жасырма

Үндемедің, бірақ та көп қарадың,
Көп қарадың жанымды ноқталадың.
Көңіліңді ақтарып көзің айтса,
Соқырмын ба, сезбейтін жоқ па жаным!

Толық

Сен алыста

Ылғи менің қасымда едің, бірге едің.
Еркеледің, қойшы әрі жүр дедім.
Әзіліңе жауап қатпай бұртиып,
Тысырайдым, тосырайдым, күлмедім.

Толық

Сүйе білсең...

Сүйе білсең,
Сүйсіндіре білер ем.
Сен жымисаң,
Балаша мәз күлер ем.

Толық

Заты сұйық болған соң

Заты сұйық болған соң,
Су мәңгіге қата ма?
Адамдікі болған соң
Сыр ашылмай жата ма!

Толық

Жарқылдаған жан нұрыңды

Жарқылдаған жан нұрыңды
Жабықпастай көрген ем.
Тыймай төгіп жаңбырыңды
Жабырқадың сен неден?

Толық

Тепсініп кеп, поэзия

Тепсініп кеп, поэзия,
Есігіңді ашпадың.
Осқырынып, өлеңіне
Крест қойып басқанын.

Толық

Неге

Неге екен, неге бұлай
Қарыс қабақ түйіледі.
Жанында дос жанын улай,
Қалын қасын иіледі.

Толық

Аяздан жылы үйге кіргендей

Аяздан жылы үйге кіргендей
Жылы еді жымиып қарауың.
Жасырын жан сырын білгендей,
Ұққандай жүректің қалауын.

Толық

Тілеймін дүлей дауылды

Тілеймін дүлей дауылды,
Демеймін жаным ауырды.
Сонымен қуғым келеді
Күндерді бастан жауынды.

Толық

Сәбидей таза көңілді

Сәбидей таза көңілді,
Шуақты ғана сүйесін.
Бұлт көрсең бұзып өңіңді.
Қабағыңды түйесің.

Толық

Қыз сыры

Оқулығын ашып қойып алдына,
Бір нүктеге қараудан көз талды ма,
Әлде іркілген жасын тыйып алды ма,
Кірпіктерін жиі қағып қалды да,

Толық

Біргесің

Қинаушы еді бір кешің...
Жылжиды күндер – жыл, апта,
Өзіммен ылғи біргесің,
Жүрсең де менен жырақта. 

Толық

Сурет

Айнала жым-жырт, шаңқай түс кезі.
Мөлдіреп тұнық қарақат көзі
Алысты кезіп, сағыныш билеп,
Биікте бикеш тұрды бір өзі.

Толық

Жаңбыры мол гүлімнің

Жүрегімнің төріне егіп,
Өсіріп ем бір нәзік гүл.
Саған ғана қидым сеніп,
Сақта, өзімдей ұғына біл.

Толық

Өзі ғана біледі

Қақпа алдында, жасыл терек түбінде,
Жан тербеген толқу бар бір түрінде.
Қос жанары кезіп Талғар шыңдарын,
Отыр сұлу жаздың айлы түнінде.

Толық

Қоштасарда

Жалғыз сөз айттың,
Лүп етті менің жүрегім,
Жалт қарауыммен
Қайта бір айт деп тіледім.

Толық

Сағыныш

Бөлмеме айдың төгіліп нұры
Пердені самал желпиді баяу.
Ұялап жанға сағыныш мұны
Жатырмын жалғыз мен ғана ояу.

Толық