Көңілімнің ақ жауыны жаумаған
Түстік жаққа барады ұшып қаз жылап,
Кеңістікті қанатымен қазғылап.
Сағыныштың салмағын сап сары күз,
Құлазыған қуаң тартты жазғы бақ.
Түстік жаққа барады ұшып қаз жылап,
Кеңістікті қанатымен қазғылап.
Сағыныштың салмағын сап сары күз,
Құлазыған қуаң тартты жазғы бақ.
Тал бойыңда бір мін жоқ ,
Таза мөлдір бұлақтай,
Сенің сұлу ажарың,
Күннен тамған шуақтай.
Құдайдың да сезімнің де құлдары,
Мұнараға айналатын мұңдары.
Жалғандағы жанашыры олардың,
Жалғыз ғана жырлары.
Жіберетін қайраты тасты да үгіп,
Алаулайды жанымда жастық үміт.
Қара түнде сағынып отырамын,
Қарлы тауды жататын қасқыр ұлып.
Еее, өмір-ай, арылтпай мұнар мұңнан,
Сағынышқа сарқылмас сыңар қылған.
Елге кеткім келеді,
Елге барсам
Бәріне сыйлап жүректің әнін,
Сыйладың тағы сезімнің нәрін.
Өзектен теуіп өзгесі келсе,
Көрдің-ау сенде өзіңдей бәрін.
Сезімімді жүргенде қамап әрең
Тартып сіздің өзіне барады әлем
Таң қаламын ай, жылдап көрмесем де
Сізді күнде ұнатып қала берем
Мен бүгін тағы бір хат жаздым құдайға
Бұл қылығым білмеймін оған ұнай ма?!
Хат сыртына "аспан" дедім мекенін
Жететіндей мендегі мынау үн айға
Содан кейын біз жеті оқып,жігіт болып мұрт өсіп,
Арамызда өзіміздің көп сейлеміз көл көрсіп
Қызды көрсек ұнатып қап білсек болды қыз жасын
Өзімізге атап қойған сырттай салып сырғасын
Болған қазақ әрқашанда қасқырдай,
Ешкімді де өсек қылып асырмай.
Тағдырына әрқашанда сабыр қып,
Ар-намысы көрсететін асылдай.
Армандайсың, қиалдайсың, ойлайсың,
Кейде мынау әлемге де сыймайсың.
Бір минутта қия алмас адамға,
Өзің шіркін бар өмірді арнайсың.
Не істей алсам, дамылсыз ой, тынар ең?
Ойланумен өтіп жатыр түн әрең..
Терезеде қимылсыз ай сәулесі
ұйқымды кеп қашырады.
Өнердің шебер салған көп өрнегін,
Оқысам ақын Шолпан өлеңдерін,
Ерке өскен, мұңсыз өскен албырт жаным
Аяйды ол жыр етсе мұң мен шерін.
Бостандық таңы атты да жайнап,
Бөленді нұрға біздің бар аймақ;
Тастады серпіп ысырып түнді,
Жіберді жойып қасірет-мұңды.
Сен мені ұмыттың, жаным,
Ұмыттың нұрлы күндерді.
Алаулап жүзінде жалын,
Ұнаттың екен кімдерді.
Сұлулыққа құштар көп,
Айта алмаймыз неге деп.
Ең арысы гүлге ғой
Құштар ұшқан көбелек.
«Тәкаппар-ақ» болайын талғамым көп,
Талғап, таңдап өмірден алмағым көп.
Өзгеге бол айлалы қызыл түлкі,
Мәз бол да жүр аңқауды алдадым деп.
Сыр аулаған кім едің?
Айсыз тымық түн едім!
Түн пердені ысырып,
Сәуле шашқан кім едің?
Дедім бе ұнамайсың,
Неліктен кінәлайсың?
Өкпе-назыңа жауап
Ісіңнен сұрағайсың.
Үй жым-жырт,
Жан жоқ қасымда.
Отырмын ойға шырмалып
Қоңыр ән күңгірт нашында,
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі