Оралшы бір
Бұл күндері өзін болдың аңсарым,
Сұлу көктем, қадірмені баршаның!
Ойхой дүние, оралып бір тазартып,
Кетер ме едің көңілімнің бар шаңын.
Бұл күндері өзін болдың аңсарым,
Сұлу көктем, қадірмені баршаның!
Ойхой дүние, оралып бір тазартып,
Кетер ме едің көңілімнің бар шаңын.
Алдыңа адалдықпен жайған жанын,
Үйренген ірікпей айтып ойға алғанын
Келіп тұр зиярат етіп қазақ қызы,
О, Пушкин, сыйынатын пайғамбарым!
Бал сәби тәрізді бір жөргектегі,
Жасымнан ән мен өлең тербеп мені,
Көгершін көңіл соның қанатында
Арманға бастап алыс келмеп пе еді!
Күніндей жаудыраған астананың,
Тәтті бір қылығыңдай жас баланың,
Еркелеп оралды өлең елемей-ақ
Өзгенің маған деген қас-қабағын.
Жасымнан жақсы көріп сүйдім әнді,
Атырдым әнге бөлеп талай таңды.
Асқақ үн, әдемі ән құшағында
Күн күліп ұясына талай барды.
Қызық ойын, қимас сарай...
Логонда қалды не, керек!
Қара қолдан кіп-кішкентай
Енді әке жүру қайда жетелеп...
Орал тауы іргесінде
Автоматты кезей ұстап,
Тұғырынан маңғаз қарап,
Тұр жауынгер қыранға ұқсап.
Тұншықтырған тамұқ өңір...
Үф деген жел де жоқ,
Мұнда құстар ұша алмайды аспандап.
Жат өлкеге қарғыс атып, сор кезген.
Кең тыныстап, көк аспанның төсімен
Ұшып жеттік, достар, әрбір қиырдан.
Көк құрыштан, Лайнер бізді тездетіп,
Қауыштыру үшін дерсің құйылған.
Сөз маржанын төктім тізіп,
Құлағыңды салмадың сен.
Тереңнен сыр айттым сүзіп,
Қаперіңе алмадың сен.
Мөлдір аспан.
Таудан ескен самал жел
Құшағында
манаурайды жасыл бел. Шынында қар —
Жалғыз ағаш тұратын жол шетінде,
Табиғаттың кәріне төтеп беріп,
Арай көркін әкетті, келбетін де
Аңызақ жел ұрды да төпеп келіп.
Алтын ұям — Ашхабадта
Күн көзінен нұр алып,
Мәуелеген жасыл бағым
Өсті бойлап, бұралып.
Таң ата көрсем ғажайып
Тау жақтағы терезем.
Тау әжімі азайып,
Жасарыпты жер, өзен.
Көрген талай көктің күшін, жер күшін
Сонау заңғар таудан туған дермісің,
Асқар шыңда алтын шашын тараған
Алма бетті таңнан туған дермісің.
Маған жат — тынбақ, сарқылмақ,
Қалжырап көрген жоқ жаным.
Өтермін өзім жарқылдап,
Өзегім толы ақ жалын.
Салыңдар құлақ сырыма,
Дарынды менің достарым!
Сүңгіген күннің нұрына
Қанаты күміс құс — бәрің!
Демен-ау сенің жоқ тiciң,
(Тістеген емес, сынаған...)
Ертерек піскен жоқпысың?..
Шамданып қалма сен оған.
Әкел маған, жыл басы.
Ақ тоныңды киейін!
Жетісуым жылғасын
Аралайын, сүйейін!
Бәлкім ciзгe бұ да тәлім бола алар,
Көргеніміз мен айтайын, балалар:
Жазда аңызақ, қыста басты борасын
Әжеңіздің ағаш үйін, қорасын.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі