Ана
Ана!!!!
Сен деген
Ең ұлы адамсың.
Жеңбеген
Алпыстың асыққанда асқарына,
Ақ кірді жылдарменен шаштарыңа.
Туған күн құтты болсын, ардақты ана,
Бақытты өмір кешкен шақта мына.
Ерке бала Ұлықпан,
Ойынға әбден құныққан.
Алуан себеп айтады,
Амалсыздан қайтады
Аққайыңның бұтағын кеспе, көкем,
Сен үлкенсің, бұл байғұс бесте ме екен?
Қол-аяғың секілді бұтақтары,
Аппақ болып әдемі өскен екен.
Бір бүйірде қызса деп ем өлеңім,
бір ұйқыны бұзса деп ем өлеңім.
Ақылдыға қайғы алдырсам деп едім,
ақымақты ойландырсам деп едім.
Көп болды ғой мен кеткелі,
өткен күн,
өткен күнге көп болды ғой деп болдым.
Қошалақты қыстайтұғын қара шал,
Сендер, сендер ақталмай-ақ қойыңдар,
алғаш рет сілтенген ақ сойылдар!
Алғашқы қол, жат қалтаны ақтарған,
алғашқы адам барымтаға аттанған,
Білем: бұл саған айтар сыр емесін,
қоймайды айт деп бірақ жүрек осы.
Аң қусам – қуар болдым ақсағанын,
қыз қусам – қуар болдым күлегешін.
Сөз еттің-ау Пушкинді тағы маған,
өзге жұрттың дейсің ғой бәрі надан.
Талант күші – табыну болса шын-ақ,
бір кісідей мен де осы табына алам.
Түрленбеші, түрленбе, түрленбе, өлең,
жұрт мақтамас түрленіп жүргенменен.
Бір сонеттің үш жолы секілденіп,
отырмыз ғой үш жыршы бір бөлмеде.
Жұмсамаңдар, достарым, дәрігерге,
танысқанмын дәрінің бәрімен де.
Дала деген докторға көрінейін,
емделейін одан да барып елге.
Бұл таудың шыңдарының бәрі мықты,
мықтылық бәрін бірдей кәрі ғыпты.
Шоқалдар шың болудан әлі үмітті
шыдамай қызғанышқа жарылып тұр.
Көкейінің бір сырын кім бүкпеген,
бүгіп жүрмін бір сырды күндікке мен.
Мың парағым ашылып жатса дағы,
бір парағым жанымда жүр бүктеген.
Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрым
мәз боп оқыр ақын ем ескі жырын –
қолға алып ем, көк аспан бетіндегі
іріп кетті қоңыр бұлт секілденіп.
Төкші, төкші, домбыра, қоңыр үнді,
бір тазартып алайын көңілімді.
Жалаңаштап жанымды көрейінші
Жетпей жатқан жерімді, не мінімді;
Бір күй шертем деп едім – шерте алмадым,
енді маған ақылдың бер тарланын.
Күй алғалы көп болды көңілімді,
жүрегімді көп болды өрт алғалы.
Қоңыр дәптер,
ойларымды жаныма батқан кілең,
саған айтам, өзгелер мақтанды дер.
Адаммын ғой, мен сейф емеспін деп
Маң далада арқар тұр маңыраған,
Маңыраған тым жақын әні маған.
Жадылаған сананы сағымға еріп,
Өтіп барам адамдай танымаған.
Шығыстың жырланатын ғазалында –
Ерекше нұр шалқыған ажарында,
Тұрады соқыр жігіт сырнай тартып,
Қарағандының орталық базарында.
Ай туды шалқалап,
Сәулесі өлімнің елесін билетіп.
Тағы да қыс келді Арқаға,
Кебінін сүйретіп.
Құстар қайтып барады Құс жолында,
Құштар көңіл дір қаққан қыс торында.
Көшпелі жұрт көшпейді енді ешқашан,
Мызғып жатар мыңжылдық қыстағында.
Жалған дүние жетелейсің бізді қайда?
Жетелейсің сырғытып терең сайға.
Заманның талабынан сырт айналып,
Кеткенде мынау пендең терең ойға.
Кiрпiк тiреп кеудеме мұңлы қыз...
(Кiреуке көз үмiттiң үнi нығыз)
Мұңлы қыз, тығылмақ бүгiнiмiз,
Ұғыныңыз...
Бұрымыңды жел өрген,
Бұтағы торғын, бұраң бел,
Бұлғаңдап шiркiн белеңнен
Бұрылып кетшi құлаңмен.
Шырпысын жағып сенiмнiң шалғайға кеткем.
Әспеттеп жүрiп,
Әйтсе де, «әй, қайда» деп пе ең.
Қарашы көк тас – көңiлге жаңғыртып тауды
Бұлың-бұлың күн өттi,
Бұлың-бұлың...
Серпiп тастап көңiлдiң шымылдығын,
Тарттық қырға!
Күреңқабақ мына күннiң ажары,
Күрең күздiң қайтқан ба әлде базары?
Әй, белгiсiз дәм бұйырып,
Мына ұлдың
Ақ жауынды төгiлген сый десек те,
Бұлтты күнмен көңiлдi үйлес етпе.
Тәнiм мызғып, дел-сал боп кеткен шақта
Қашып шығып келiп ем шилi өзекке.
...ұзақ түн...
салоны ұшақтың
алқынған көңілді тұсап мың
сезімді жасаулап асыққа ұзаттым,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі