Өлең, жыр, ақындар

Ана

Ана!!!!
Сен деген
Ең ұлы адамсың.
Жеңбеген

Толық

Алпыстың асыққанда асқарына

Алпыстың асыққанда асқарына,
Ақ кірді жылдарменен шаштарыңа.
Туған күн құтты болсын, ардақты ана,
Бақытты өмір кешкен шақта мына.

Толық

Қойдырдым

Жеңгем айтты:
«Әлгі қайыным – түйнекке,
Десем бүйтіп үйретпе!
Тілімді алмай кенжемді

Толық

Ақ лақ

Ақ лағы Зейнелдің,
Ерте туған – сақалды.
Ортасында төлдердің,
Сүзеген деп атанды.

Толық

Ұлықпанның өкініші

Ерке бала Ұлықпан,
Ойынға әбден құныққан.
Алуан себеп айтады,
Амалсыздан қайтады

Толық

Кел, ойна

Есік алды кең арна,
Арнадағы көгалға
Ағаларым еккен-ді
Сорты бөлек көп алма,

Толық

Атаның ақылы

Аққайыңның бұтағын кеспе, көкем,
Сен үлкенсің, бұл байғұс бесте ме екен?
Қол-аяғың секілді бұтақтары,
Аппақ болып әдемі өскен екен.

Толық

Бір бүйірде қызса деп ем өлеңім

Бір бүйірде қызса деп ем өлеңім,
бір ұйқыны бұзса деп ем өлеңім.
Ақылдыға қайғы алдырсам деп едім,
ақымақты ойландырсам деп едім.

Толық

Көп болды ғой мен кеткелі

Көп болды ғой мен кеткелі,
өткен күн,
өткен күнге көп болды ғой деп болдым.
Қошалақты қыстайтұғын қара шал,

Толық

Сендер, сендер ақталмай-ақ қойыңдар

Сендер, сендер ақталмай-ақ қойыңдар,
алғаш рет сілтенген ақ сойылдар!
Алғашқы қол, жат қалтаны ақтарған,
алғашқы адам барымтаға аттанған,

Толық

Білем: бұл саған айтар сыр емесін

Білем: бұл саған айтар сыр емесін,
қоймайды айт деп бірақ жүрек осы.
Аң қусам – қуар болдым ақсағанын,
қыз қусам – қуар болдым күлегешін.

Толық

Сөз еттің-ау Пушкинді тағы маған

Сөз еттің-ау Пушкинді тағы маған,
өзге жұрттың дейсің ғой бәрі надан.
Талант күші – табыну болса шын-ақ,
бір кісідей мен де осы табына алам.

Толық

Түрленбеші, түрленбе, түрленбе, өлең

Түрленбеші, түрленбе, түрленбе, өлең,
жұрт мақтамас түрленіп жүргенменен.
Бір сонеттің үш жолы секілденіп,
отырмыз ғой үш жыршы бір бөлмеде.

Толық

Жұмсамаңдар, достарым, дәрігерге

Жұмсамаңдар, достарым, дәрігерге,
танысқанмын дәрінің бәрімен де.
Дала деген докторға көрінейін,
емделейін одан да барып елге.

Толық

Бұл таудың шыңдарының бәрі мықты

Бұл таудың шыңдарының бәрі мықты,
мықтылық бәрін бірдей кәрі ғыпты.
Шоқалдар шың болудан әлі үмітті
шыдамай қызғанышқа жарылып тұр.

Толық

Көкейінің бір сырын кім бүкпеген

Көкейінің бір сырын кім бүкпеген,
бүгіп жүрмін бір сырды күндікке мен.
Мың парағым ашылып жатса дағы,
бір парағым жанымда жүр бүктеген.

Толық

Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрым

Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрым
мәз боп оқыр ақын ем ескі жырын –
қолға алып ем, көк аспан бетіндегі
іріп кетті қоңыр бұлт секілденіп.

Толық

Төкші, төкші, домбыра, қоңыр үнді

Төкші, төкші, домбыра, қоңыр үнді,
бір тазартып алайын көңілімді.
Жалаңаштап жанымды көрейінші
Жетпей жатқан жерімді, не мінімді;

Толық

Бір күй шертем деп едім – шерте алмадым

Бір күй шертем деп едім – шерте алмадым,
енді маған ақылдың бер тарланын.
Күй алғалы көп болды көңілімді,
жүрегімді көп болды өрт алғалы.

Толық

Қоңыр дәптер

Қоңыр дәптер,
ойларымды жаныма батқан кілең,
саған айтам, өзгелер мақтанды дер.
Адаммын ғой, мен сейф емеспін деп

Толық

Маң далада арқар тұр маңыраған

Маң далада арқар тұр маңыраған,
Маңыраған тым жақын әні маған.
Жадылаған сананы сағымға еріп,
Өтіп барам адамдай танымаған.

Толық

Фәни-құс

Мен бе...
Сен бе...
ОЛ ма әлде кінәлі –
Неге оттан түтін иісі шығады?

Толық

Соқыр аккордеоншы

Шығыстың жырланатын ғазалында –
Ерекше нұр шалқыған ажарында,
Тұрады соқыр жігіт сырнай тартып,
Қарағандының орталық базарында.

Толық

Қазақ

Қайдасың, мырза көңіл, мәрт күндерім?!
Серт қылып ат құйрығын шарт түйгенім.
Егесіп екі кештің арасында,
Сүргінге сүрең салып тарттым дедім.

Толық

Қырқыншы жылдар. Арқаның қысы

Ай туды шалқалап,
Сәулесі өлімнің елесін билетіп.
Тағы да қыс келді Арқаға,
Кебінін сүйретіп.

Толық

Құс қайтару

Құстар қайтып барады Құс жолында,
Құштар көңіл дір қаққан қыс торында.
Көшпелі жұрт көшпейді енді ешқашан,
Мызғып жатар мыңжылдық қыстағында.

Толық

Таныстыру

Басымды иіп, сәлем бердім,амансызба ағайын?!
Топқа түстім мен бүгін, қамшы шалмай шабайын,
Аубакиров мектебінде оқимын мен бүгінде
Қанаттарын қатайтқан шәкірттердің талайын.

Толық

Әкеге

Жаңарын нұр шашқандай күлімдейді,
Жүзінде мұң болсада білінбейді.
Өзіннің маған деген көздеріннен
Ешқандай жаманшылық көрінбейді.

Толық

Жалған дүние

Жалған дүние жетелейсің бізді қайда?
Жетелейсің сырғытып терең сайға.
Заманның талабынан сырт айналып,
Кеткенде мынау пендең терең ойға.

Толық

Кiрпiк тiреп кеудеме мұңлы қыз

Кiрпiк тiреп кеудеме мұңлы қыз...
(Кiреуке көз үмiттiң үнi нығыз)
Мұңлы қыз, тығылмақ бүгiнiмiз,
Ұғыныңыз...

Толық

Көкпекті

...Көкпектiм менiң,
Көкпектiм менiң,
Көлбеп бiр кеткен сiлемiң.
Көгiлдiр құсты жекпек те едiм,

Толық

Көкпекті

...Көкпектiм менiң,
Көкпектiм менiң,
Көлбеп бiр кеткен сiлемiң.
Көгiлдiр құсты жекпек те едiм,

Толық

Бұрымыңды жел өрген

Бұрымыңды жел өрген,
Бұтағы торғын, бұраң бел,
Бұлғаңдап шiркiн белеңнен
Бұрылып кетшi құлаңмен.

Толық

Шырпысын жағып сенiмнiң шалғайға кеткем

Шырпысын жағып сенiмнiң шалғайға кеткем.
Әспеттеп жүрiп,
Әйтсе де, «әй, қайда» деп пе ең.
Қарашы көк тас – көңiлге жаңғыртып тауды

Толық

Жазғытұрым

Бұлың-бұлың күн өттi,
Бұлың-бұлың...
Серпiп тастап көңiлдiң шымылдығын,
Тарттық қырға!

Толық

Күрең күздiң өлеңі

Күреңқабақ мына күннiң ажары,
Күрең күздiң қайтқан ба әлде базары?
Әй, белгiсiз дәм бұйырып,
Мына ұлдың

Толық

Түс пен өңнің арасы

Ақ жауынды төгiлген сый десек те,
Бұлтты күнмен көңiлдi үйлес етпе.
Тәнiм мызғып, дел-сал боп кеткен шақта
Қашып шығып келiп ем шилi өзекке.

Толық

Қоңыр күз

Сол баяғы күйкi тiрлiк бiтпейтiн,
Қара кемпiр қараша үйiн құт дейтiн,
Қара ұлы келген басып Ауғанды,
Қара көз қыз кеткен қашып күтпейтiн...

Толық

Ата жұрт

Ырдуан арба ырғалып жүрiп,
Ырғалып,
Ақтабан төбет ақ бозаң сорды бiр қауып.
Ырғын көк тұнған...

Толық

Аспандағы әуезе

...ұзақ түн...
салоны ұшақтың
алқынған көңілді тұсап мың
сезімді жасаулап асыққа ұзаттым,

Толық