Біз шын сүйдік
Біз ұрсыстық...
"Көзбенен"
Үндемедік.
Ауыр сөзбен ғайбаттап тілдемедік.
Қажысын жаным , жыласын көзім,
Жүректен өтсін небір сыз.
Қыйналған сәтте өседі төзім,
Күрессіз өмір көңілсіз.
Жүрегім жалғызсырап алаңдама,
Мені ойлайтын бір жан бар, Анам ғана!
Ол қорғаушы періштем өмірдегі,
Туылғандай қарайды маған жаңа.
Ғашық болған бұл өмірде жаман ба?
Демеу керек саған және мағанда.
Бар өкпені артайықшы заманға,
Адам керек бәрібірде адамға.
Жүрегімді тамаша шуаққа орай,
Ғашық болғым келеді !
Бірақ қалай ?
Сүйіп кіріп кеудемді қиып шығып,
Қақ жарады жүрегімді қара түн,
Сенің орның ерекше екен алатын.
Ащы неге қоштасудың күйігі,
Тәтті неге естеліктер қалатын?
Сені іздеймін бұрын жүрген жолымнан,
Қайта айналып келер ме деп соңымнан.
Әлде біреу ұстап жүрме қуанып…
Ең алғашқы мен ұстаған қолыңнан ?
Жігерім арманға көп сұғынғанда,
Өміріме қиындық шұбырғанда.
Поезд жолға арнамды бұрып тұрам,
Үміт жолы ұзаққа жығылғанда.
Бақытын тауып өлеңнен,
Құрметіне елдің бөленген.
Ғаламат күшті көрем мен,
Сіздегі тылсым әлемнен.
Табиғаттың тымымына бағынып,
Төр жыл бұрын төңірегін түңілтіп.
Бейсенбіде баршаға жас алдырып,
Ақын кетті бұл өмірді қалдырып.
Қал қалай, жас әрі аңқаулар,
көңілді, ересек балдырған?
Кемпірқосақ көрсе таңғалған,
жүгіретін айқай сап жаңбырда...
Аллаға кәміл сенем мен,
Сыйына біраз бөленгем.
Тәңірім өзі жаратты,
Тапсын деп бақыт өлеңнен.
Өмір дегенің –бақыт тұрағы,бақ тұрақ,
Өмір дегенің – асау ат жүрген шапқылап.
Анық сол аттың кәрілік жетіп құралы,
Өмір дегенің –бақ пенен сордың тұрағы.
Өмірдің алыс бағында,
Келген ем бақытты шағына
Қуаныш сыйлаумен өткерген,
Күндер көп қайғы бар қасында
Таулы, тасты сала көп,
Сірә, мұндай дала жоқ.
Атаң менен әжеңнің
Өскен жері бала боп.
Балаға зарлы, әрине,
Басқа тапшы адам да.
Тарапты аңыз-әңгіме,
Сонау ерте заманда.
Кезінде ну орманды мекен еткен,
Болыпты әнші-жыршы қалың құстар.
Жерлерін думандатып даусы жеткен,
Құстарға жан иесі болған құштар.
Заман-заман, заманнан,
Ажар бар ма солмайтын?
Ботасы үшін елжіреп,
Бозінген де боздайтын.
Қазақстаным - Сұлтан Қалиев
Сәулетті әр қаласы
Шырағындай өмірдің
Кең-байтақ даласы
Астанадан тарайды нұрдың бәрі,
Қадам бассаң, қарсы алар символдары.
Тарихың да, салт-дәстүр, өнерің де –
Символдарда. Астана – бұлбұл бағы.
Менің елім - Сұлтан Қалиұлы
Бастау алған ежелгі дәуірлерден,
Қазақстан дос, бауыр әрбір елмен.
Көрген талай жұтты да, қырғынды да,
Көк аспандай көкпеңбек
Қазақстан жалауы.
Көк емес ол тектен-тек –
Елдің ашық қабағы.
Ел-жұртпыз атам заманнан,
Күн, сақ, үйсін – тегіміз.
Күн нұрынан жаралған
Батыры көп еліміз.
Тағы атты міне азаттығымның ақ таңы
Жылатты бірақ халқымның бейқам жатқаны
Көшелерімде сурет-жазбаның орнына
Дүкендерімде «Аяз аталар» қаптады.
Қазағым-ау, тарихың сені жырласын.
Бүгінгі күн бақытты кез болғасын.
Кешегінің жастары бас болғанда,
Бүгінгінің жастары неге болмасын?
Егемен елдің елдігін,
Көгерген жердің кеңдігін.
Қабыл ал болашақ ұрпағым
Келісіміңді бер бүгін.
Он сегіз минут ішінде,
Импорттық пішінде.
Басшы келді Мәскеуден
Эйфория көп ісінде.
Кере қарыс маңдайынан ғарышқа жол салып,
Шаһиттік Ер ғұмыр шалқыған!
Сұңғыла сертінде бодандық булығып,
Дұғалы сөзінде азаттық аңқыған!
Әке, қалай жағдайың?
Күтуші едім қашан сізді көрем деп.
Аяз ата көрсем бұрын әрдайым
Сіз бе екен деп қарайтынмын елеңдеп.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі