Салиха - Сәмен
Монғолдың ескілікті тұрмысында,
Ясукей батыр ханның тұрғысында.
Атақты Алтай тауын мекендеген,
Билеген өзін өзі ол тұсында.
Монғолдың ескілікті тұрмысында,
Ясукей батыр ханның тұрғысында.
Атақты Алтай тауын мекендеген,
Билеген өзін өзі ол тұсында.
Ән басып, мейір қандыра салғандай қып,
Үйреніп жастар ғибрат алғандай қып,
Тәтті әннің арасына асыл сөзді,
Тоқысаң меруерт пен маржандай қып.
Болжаусыз осы екен ғой өлім деген,
Күн бұрын көзге келіп көрінбеген.
Артыма сөз қалдырмай ала кеттім,
Айғайға қайран даусым ерінбеген.
Әуелетіп ән салса әнші Әсет,
Аққуменен аспанда жер тілдесед.
Еркем, сені-ай, сағындым!
Дауылдатып тұнықтан шыққан даусы.
Ей, Ардақ!
Ат қайда Ақбақайдай ақсай желген?!
Қыз қайда Ардақжандай көзі күлген?!
Алыстан әдейі іздеп келгенімде,
Мынау қолым, Қаракөз, саған созған,
Махаббаттың жүректе оты қозған.
От жалындай көзіме көрінеді,
Желбіреген көйлегің берен боздан.
Қарасындай көзімнің сәулем едің,
Бастан кешкен баяғы дәурен едің.
Күндіз естен кетпейсің, түнде түстен,
Не сиқырмен басымды әуреледің.
Қаракөз, қайда сенің ыстық күнің?
Дүниеде ғашықтықтың дерті қиын.
Кешегі жиырма бестің базарында
Болушы еді қалқам аулы күнде жиын.
Балапандай баулыған құсым едің,
Түзден торға дәм айдап түсіп едің.
Қапаста асыраулы бұлбұл құстай,
Абзал зат, қай бақшадан ұшып едің.
Қисмет бір қызық ән тамашалы,
Естуге ел құмар боп таласады.
Бір өрлеп, бір еңістеп, бір бұлтарып,
Қиялап, орғып ойнап қыр асады.
“Қисмет” жаралған жоқ бекер текке,
Шырқалса, көтерілер аспан көкке.
Қалықтап, жерге қонбай тұрып алар,
Шашқандай ән маржанын төңірекке.
Аспанда түн қараңғы ай болмаса,
Ауырмас ер жүрегі қайғырмаса.
Бәйгеден ат та арманда шаба алмаса,
Топта сөз біз де арманда таба алмаса.
Көк шығып, жердің жүзі жайнағанда,
Басына бұлбұл қонып сайрағанда.
Қойдан қатық, сиырдан айран ұйытып,
Тыста құрт, үйде ірімшік қайнағанда.
Ғажап көп жер мен көктің арасында,
Біреу бай, біреу жарлы дүниясында.
Құдайым сауысқанға берсе бақыт,
Самұрық қызмет етер саясында.
Қоңыр қаз көл жағалап қаңқылдаған,
Тізіліп көлге қонып салқындаған.
Көңілді басылыңқы оятқандай,
Әнге сал “Қоңыр қаздай” саңқылдаған.
Құдай-ау, ұл етпедің, қыз еткенің,
Қайғы мен уайымнан құр етпедің.
Сарғайып күні бұрын жүрсем-дағы,
Арманға көңіл, шіркін, бір жетпедім.
Қызық-ты бұл дүниенің қадірін білсең,
Түрлентіп орныменен қадірлесең.
Қадірлес жолдас-жора, достарыңмен
Бірлесіп, тізе қосып ойнап-күлсең.
Жас күнің таң болады қартайғанда,
Жан достың суысады мал тайғанда.
Көзіңе өткен күнің елестейді,
Алладан уақыт бітіп жантайғанда.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі