Сөнбейді деме шырақты
Сөнбейді деме шырақты,
Сарқылмас деме бұлақты.
Сарғаймас деме құрақты,
Өзекті мынау өмірде
Сөнбейді деме шырақты,
Сарқылмас деме бұлақты.
Сарғаймас деме құрақты,
Өзекті мынау өмірде
Түнерме, бұлт, түнерме,
Түнерсең, жасын білер де.
Кеудеңді тіліп, осқылап,
Селт етіп төгер лезде.
Туыстар түбі бірге, қаны бірге,
Қиын жол, қиналғанда жаны бірге.
Араңда асыр салған ардаң едім,
Арыны басылмаған әлі күнге.
Жап-жас едік, жұрат тауып, жұрағатты жұрт болдық,
Біреулерге құлықты боп, біреулерден сырт қондық.
Өмір болса болар бәрі, болар бәрі әлі де,
Толмас толар, көңіл толар, шыға келер ұрт толып.
Балаларға арман ба, бала шағы,
Оларға арман алдағы болашағы.
Болашағы қарттардың қалтыратып,
Қам көңілі қайғыға жол ашады.
Бозала таңда бозамық шырқау биіктен,
Бозторғай болып боз дала төсін иітсем.
Тоғыз ай толып толғатып жатқан табиғат,
Бозторғай сынды әншімен неткен сүйікті ең.
Ай туып, Алатаудан күн шығады,
Көкке тұр күміс шыңы ыршығалы.
Медеуді мерей болған жер жүзіне,
Көргенше көңілім менің тыншымады.
Өзгеріс жоқ менің байтақ жерімде,
Сау-саламат туып-өскен жерімде.
Болмағандай Шыңғысхан мен Батихан,
Болмағандай Ескендір де, Темір де.
Ой дегеннің бәрі бірдей ой емес,
Ойлардың да ойлары бар жемісті.
Той дегеннің бәрі бірдей той емес,
Тойлардың да тойлары бар келісті.
Туған жер, айналайын, Қызылжарым,
Өзіңсің өзектегі жырым да әнім.
Қия алмай жыл құсындай қайтып барам,
Бұйырар енді қашан тұзың-дәмің?
Бақытына ұқсамайтын басқаның,
Бақытым бар,
Бақытсыз деп қашпағын.
Кештеу келіп өмірімнің көктемі,
Балалық шақтан бір елес
Көктемде, сонау көктемде,
Көлбеңдеп жатқан көк белге.
Көгілдір тартқан бөктерге,
Табиғат-болмыс күшімен,
Ұшқын боп жерге түсіп ем.
Жарқылдап жандым өзгеше,
Жарықтың сансыз ішінен.
Адам қонақ, – деп айтады, – өмірге,
Өмір, онда қуаныш бер көңілге.
Қоштасуға асықпағын ертерек,
Ол қоштасу біздер үшін жеңіл ме?
Ей, адамдар, тілегім бар сендерге,
Қамқорлық ет, қарайласқын кемдерге.
Ажыратқын ақ пен қара арасын,
Босқа күйіп болған аз ба шерменде?
Сұр дала да сұп-сұр болып тұр қала,
Бау-бақша жоқ, онда өскен ырғала.
Бейуақта сұңқылдаған сұмырай,
Байғыз үні естіледі бір ғана.
Қызығын бұл жалғанның көріп келем,
Мыңды алып, мен де жүзді беріп келем.
Баласы Қошқарбайдың Шашубайдай,
Малға емес, сөзге көңіл бөліп келем.
Көкшетау, келбетіңе тамсанамын,
Жабықсам – сен екенсің жан самалым.
Біржандай айтулы әншің болмасам да,
Ашынып мен де кейде ән саламын.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі