Өмір, өтіп барасың қайрылмастан
Өмір, өтіп барасың қайрылмастан,
Өкпелідей заманға қайырым қашқан.
Жетегіңе ерем де жетімектей,
Етегіңе жармасам айрылмастан.
Өмір, өтіп барасың қайрылмастан,
Өкпелідей заманға қайырым қашқан.
Жетегіңе ерем де жетімектей,
Етегіңе жармасам айрылмастан.
Кейде менің кеудемде жын ойнайды,
Мені момын, жуас деп кім ойлайды?
Қарынбайдың қалтасын қағып-сілкіп,
Шыбыртқылап аламын Шығайбайды!
Аққуы аспанға ұшып айдынымның,
Жаңылдым есебінен ай-күнімнің.
Сарнадым cap қамыстай желді күнгі,
Қанбадым шəрбатына Лəйлі-мұңның.
Айға арзу айтып ем аспандағы,
Аспанның да көзінен жас тамбады.
Бұлбұлдардың амалы біткен білем,
Қарғалардың заманы басталғалы.
Шыда, шыда, сəл шыда, шыда, жаным,
Аман болсақ табармыз бір амалын.
Ағылады аузыңнан əлі-ақ ақ май,
Табылады тəңірден сұрағаның.
Құдай берген ауруды емдетпедім,
Адам деген атымды пенде етпедім.
Көбелекше елігіп көп қызыққа,
Ебелекше еркімді желдетпедім.
Қамап қойып ішіне тас қамалдың,
Тағдырымды табанға тастаған кім?
Енді кімге айтамын арманымды? –
Мен өзімнен бүгінде басқа адаммын!
Бұзбақ па кеуде – құлпымды,
Жүрегім неге бұлқынды?
Атымыз адам болғанмен,
Аяп та жатыр кім-кімді?..
Күле қарап заман тұр миығынан.
Елес көрдім ертеңнің қиырынан...
Ұршықтайын үйірген иірімнің
Шыға алатын емеспін ұйығынан.
Табылар ма тағдырдан тілегенім?
Тəңірім-ау, кім жазар жүрек емін?
Қармап жүріп қайғыны құшамын да,
Таңдап жүріп тақырға гүл егемін.
Өмірдің арты – өкініш, басы – қайғы,
Өзен де өмір бойы тасымайды.
Боз бие – қу нəпсіге бой алдырған
Арқасын боз айғырдың қасылайды...
Көктің көзі нұрланбай,
Суық қарап сұрланды Ай.
Мелшиеді дүние,
Мен бір оңып тұрғандай.
«Қарағайға қарсы бұтақ біткенше,
Еменге иір бұтақ бітсейші...»
Зауалың бастан асты ғой,
Заманым, соны күтсейші?
Шеңберден шық! –
Дүние шеңберінен!
Жараспайды ақынға жерде жүрген.
Екі бірдей аяғын ербеңдетіп,
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі