Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (70) Өлеңдер (935)

Антенна

Өз бойынан өткiзген тасқын, ағын
экранның алдында қаншама рет,
Қаншама рет күлдiм мен, жас бұладым, –
селтиiп тұрғанда сен бұрышымда

Толық

Қала

Көктемде
жапырақ шөптерде
жатқанда таң шығы –
ән салар

Толық

Металл жыры

Мен металмын,
металмын.
қолданба менi
бет алды.

Толық

Қайдан келдiңдер, торғайлар?

Қайдан келдiңдер, торғайлар?
Қайдан?
Қай жақтан?
Сендегi жүректер тоңбай ма,

Толық

Жасыл тыныштық

Күн ыстық.
Айналам
жасыл тыныштық.
Жанарың қай жақты қармасын

Толық

Ақ қайың

Өсiп тұр қара батпақта
жаралған-сынды жарқылдан
ақ қайың аппақ соқпақтай
аспанға тiп-тiк тартылған.

Толық

Түн

Кемермен ерегiсiп асып-тасқан,
Өз үнiн өз үнiмен басып тастап,
Еңiсте ерке бұлақ дем алады,
Кеудесiн алқам-салқам ашып тастап.

Толық

Бұлт жылады

Бұлт жылады.
Бауырын қара тасқа талқандап ап,
Қағып ап тамшыларды толғанды алап.
Кең дала айқыш-ұйқыш жолдарымен,

Толық

Н. нүктесі

Дей алмаймын ой, сезiмге жарлы едiм,
әскери бiр құпиядай жасырын
жүрегiмнiң Н. нүктесi бар менiң.
Сол нүктеде –

Толық

Түнгі тыныштық және махаббат

Қынға түскен дiрiлiндей қылыштың,
шiреп тартып сыңар iшек дыбысты
сай-саладан, аңғарлардан, өзектен
көлеңке боп көтерiлдi Тыныштық.

Толық

Қисық ағаштар

Қисық өскен ағаштар...
Неге оларды жатыр бәрi аластап,
Дендерi сау,
ауруы жоқ құрт түскен

Толық

Көркемөнерпаздар фестивалі

Дүбiрлi шулы көктемге
көк айдын бейне сахна.
Қарамай артқа, өткенге
келiңдер тездеп,

Толық

Намыс

Намыс – от,
намыс – жалын ба?
Бұрқанып долданған шағында
тiлi байланып,

Толық

Түн, қысқы бақ ішінде

Келiп едiм күн нұры батқан шақта,
Манаурап маужыраған бақтар жаққа,
Кеңiстiкте iлiнiп қалатындай
Жауып жатыр аспаннан аппақ мақта.

Толық

Тасып кетер арнадан

Тасып кетер арнадан,
көктем, саған таң қалам.
Махаббатқа қанбаған,
көктем, саған таң қалам,

Толық

Тарих сабағының мұғалімі

Ауылдық жер.
Шулы апрель көктеп тұр.
Тар бөлмесi
жетi жылдық мектептiң.

Толық

Киіз үй

Орман да емес мекенiң.
Аңғар да емес мекенiң.
Жарлар да емес мекенiң.
Кеңiстiк — сенiң, мекенiң.

Толық

Өлең жазылмаған сәтте

Қағаз құрғақ
Бiр керемет қамалға
беттей алмай тұрған бейне адамдай
ойға батам,

Толық

Қаншама ғасыр

Қаншама ғасыр,
қаншама дәуiр өтсе де
тастамай қалам,
қайласын, ине, ұршығын,

Толық

Мүсінші

Сұлулық iздейсiң
қара балшықтан,
ұлылық iздейсiң
қара тастардан.

Толық