Жерошақ
Түнгі аспан моншақ тақты бұлты ашылып
келеміз сайларды асып, қырқа шығып.
Жырақта жерошақтан лаулаған от
жылылық құндағы боп тұр шақырып.
Ертегі елестері
Кеткелі жастық күндер желікпелі,
бір аңсау жанымды жеп мені үккені:
сендерді көрсем-ау деп армандаймын,
әкемнің үзеңгілес серіктері.
Оғыланды тауы
Адасып келем,
дала асып келем елсізде
түн менен ойға қамалып,
жусан иісінен нәр алып.
Досат ақынның Саулық болысқа айтқаны
Ей, Малбайдың ұлы Саулық-ау,
ұят пен ардан жасқанбай,
кердеңдеп қадам басқандай,
тарландай тарпаң ерлердің
Қыран жандар
Дала десе қиқулап құлан-жаным,
дүбір сезген тұлпардай тұра алмадым.
Жұлдызын да жасырмас аспанынан
көргім келіп кетеді қырандарын.
«Ондының» оты
Қиялды баурап қыр-арман,
қызғалдақ - белге шақырдың.
Көзімді аша алмай тұманнан,
адасып келе жатырмын.
Менің пірім, тірегім, тұғырым да
Менің пірім, тірегім, тұғырым да,
әшекейлі алқам да, бұрымым да,
қолдаушым да – жалғыз-ақ елім менің,
қастерлімнің бәрі бар бұл ұғымда.
Мені пәк деп жүрсіңдер, таза жаны
Мені пәк деп жүрсіңдер, таза жаны,
ақ бұлақтай мөлдір деп ғажап әні.
Биліксіз жұрт, бас шайқап қоясыңдар
білмей жүр деп қадірін қазақ әлі.
Атыңдар, ақ таңдарым, арайларым
Атыңдар, ақ таңдарым, арайларым,
арайдан үміт тұнған тарайды ағын.
Шашыңдар шуақтарды, кеуде-ұядан
қияға қанат қақсын сан ойларым!
Ішімдегі ойларды тот басуда
Ішімдегі ойларды тот басуда,
оны аршитын ешкімім жоқ қасымда.
Жарқылдатып шуақтай шашар едім –
мен де, олар да түсеміз отқа, суға:
Күн жұтады тірлікті, жер екшейді
Күн жұтады тірлікті, жер екшейді,
күңкілдеумен күні өткен ел өспейді.
Соны ойласам, күңкілдің құрбаны боп
өліп кеткен ойларым елестейді.
Ойларым менің – тамырын жайған гүл шыбық
Ойларым менің – тамырын жайған гүл шыбық,
талпынар күнде сәулелі нұрға ұмсынып.
Тірлікке бейуақ шырылдап келген сәбидей,
қалайды жаны тұрғанын мәңгі күн шығып.
Қару байлап, қол бастап
Қару байлап, қол бастап,
көзін тігіп жонға асқақ,
аузында – ел, зор мақсат
ерліктерге оқталған
Атын ұрлатқан кедей!
Қайран менің тарланым!
Қарақшының тақымында кеттің бе,
аш арланның алқымында кеттің бе –
жер-көк кезіп шарладым,
Киелі кәрі Питер - өнер жері
Киелі кәрі Питер - өнер жері,
сезімдей ақ түндердің өлең-демі,
есен-сау жүсіңдер ме, Жамбылымның
жыр еткен ленинградтық өрендері?!
Кейбіреуге қараймын
Кейбіреуге қараймын:
желпілдейді түндігі;
керісінше талайдың
қыбыр-жыбыр тірлігі.
Біздің мынау даланы-ай!
Біздің мынау даланы-ай!
Өзен, өріс жағалай,
талдары да – қарағай;
бала біткен ақылды
Пікірлер
-
Сания
Тамаша жазылған -
Ұнанады
Өте өте күшті -
.
Күшті
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі