Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (96)

Сызат тез сызылып сенімге

Сызат тез сызылып сенімге,
Санаға жүк болып сөз бөтен,
Осынау ғұмырда, өмірде,
Көңілдің қалуы тез екен...

Толық

Мұң туралы екi өлең

Керуеншi сынды бос келген,
Сапардан алыс мың күнгi,
Тойлардан, сауық кештерден,
Мұңданып қайтам бiртүрлi.

Толық

Бiздiң шал

Тыйыла қалып тiршiлiк салған iзгi үн сәл,
Өмiрден мынау ертелеу өттi бiздiң шал.
Арсыздау ажал ар жаққа ала жөнелдi,
Қолынан оның босаған кезде тiзгiн сәл.

Толық

Жылама

Жаздың таңы жаманатын әкелді,
Бір жүректі тоқтатуды ұйғарып.
Жылап тұрдым, шығарып сап әкемді,
«Жылама» деп кете барды қиналып.

Толық

Анама

Бола бермес уақыт та өктем ұдай,
Бәрін жайлап реттейді көкте Құдай.
Өміріңнің жазы тез өте шықты,
Күрең күзі көсіліп кеткенін-ай...

Толық

Қарабұлақ

Әр тасы ән салатын,
Алыстан танылатын,
Таңды кеш қарсы алатын,
Түнді ерте жамылатын,

Толық

Көлбастау

Бозала таңның сығалағанда сәулесi,
Осы ауылдың басталар тiрлiк әуресi.
Бейнетке батып, зейнетiн тамсап жатса, да,
Дәл одан асқан қасиеттi мекен бар дешi!

Толық

Құлағанжар

Бiр таудан ағып түскен құлап аңғар,
Ел оны атап кеткен «Құлағанжар».
Топталып тобылғы өскен маңайына,
Жан-жағы құба белдер...

Толық

Көктем. Қой кезек

Маңымыз – таспа соқпақ, сайраған iз,
Шертiлiп қайдағы сыр, қайдағы аңыз,
Көктемде Рүстем ағам екеуiмiз,
«Құлағанжар» үстiнде қой бағамыз.

Толық

Ән салып жүрген жеңешем

Бұзауды айдап ертемен,
Жотаға шықсам жаз күнi,
Естiлушi едi ерке әуен,
Көршi жеңгейдiң назды үнi.

Толық

Асық

Сағынып, сыздап жүр кеудем,
Елес жоқ бала күндерден...
– Ойнайық омпы, үштапан!
– Шеңбер сыз, қане!

Толық

Кеш

Тәмам болып тағы да бiр сапары,
Таудан шығып, таудан тауып тұрағын,
Күн шоқтанып батып бара жатады...
Қыр үстiнде көлеңке боп тұрамын.

Толық

Жанбақы

– Жүр, қарашы, кәрі қой өліп қапты...
– Түу, жанары не деген суық еді...
– Аяқтары байғұстың семіп қапты...
– Кеше ғана ақ қозы туып еді...

Толық

Күн райы

Қапырық ыстық қуырып жерді, ауаны,
Бала-шағаның аппақ шаң болып балағы,
Шілденің күні миыңды тесіп тұрғанда,
Әп-сәтте ауылым әбігер бола қалады.

Толық

Көкпар

Бері ауып қиқу бараққа қарсы беттегі,
Намыстың даусы жалындап қысар өкпені.
Жан-жаққа қарап, таба алмай атын ерттеулі,
Сырлыбай ағам додаға қойып кеткені...

Толық

Көлсай

Асқар тау аймаласып ерке күнмен,
Айнала сыбырлайды ертегi-үнмен.
Бұлттары еркiн қалқып, шудаланып,
Төменде аспан жатыр төңкерiлген.

Толық

Бұл хабар жанымды налытты

Бұл хабар жанымды налытты,
Жалған сөз емес-ті, анық-ты:
Томарсаз тартылып қалыпты...
Түскенін сездім де нарқыңның,

Толық

Бұзылған үй

Құпиясын, қазынасын көп күннiң,
Кеш те болса сезiнгiм кеп, кеп бiлгiм,
Бұзылған үй,
бүгiн сенiң орныңа,

Толық

Жоқсың сен үйде де, тыста да

Жоқсың сен үйде де, тыста да,
Дедің бе: «Іздесін, ойласын».
Көңіл – күз, сағыныш. Қыс – дала,
Қайдасың, қалқа қыз, қайдасың?

Толық

Пендең едiм мейiрiмге қаталаған

Пендең едiм мейiрiмге қаталаған,
Қандай тағы еншiң бар атамаған?
Естимiсiң, ей, әлем, түршi құлақ,
Естимiсiң, мен ендi әке болам!

Толық