Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (257)

Қызылқайнар, көксу

Екi бала танысты,
Жөн сұрасып қалысты:
– Əй, сен қайсы жерденсiң?
– Өзiң қайдан келгенсiң?

Толық

Қандай қарбыз піскен?

Жасырайық несiн бiз,
Ол күндерде өзiмiз,
Қарбыз десе есiмiз,
Шығып кетер кезiмiз.

Толық

Бір көшенің футбол комментаторымен әңгіме

Бiр көшеде тұрамыз,
Ат шаптырым арасы.
Қос команда құрамыз,
Жиналып бар баласы.

Толық

Бұршақ

Бұршақ кең даланы
Төпелеп барады.
Күйiнген күйiмде,
Тыпыршып үйiмде,

Толық

Фантазия

Түн болғанда қарасаң,
Көресiңдер, балалар:
Жарқыраған тамаша
Аспанда бiр қала бар.

Толық

Теңізші

Арманым бар ең iзгi,
Армандаумен келем мен.
Матрос болып теңiздi
Жүзсем кешiп кемемен.

Толық

Күрес

Бiреу айтты:
– Қайраттың
Бойы тапал демесең,
Талайларды жайратты,

Толық

Жуас

Айтам досым жайында:
Момынның ең момыны.
Бiрақ бiздiң ауылда
Бөлек едi орыны.

Толық

Класс жиыны

Жиыны боп кластың,
Сабақтан соң қалғанбыз.
«Екiсi» көп Тұраштың,
Мəселесiн салғанбыз.

Толық

Күн қайдан шығады?

Астанамыз Алматы,
Жердiң дейдi жаннаты.
Аулымыздан бiр бала
Сол қалаға бармапты.

Толық

Қамшы

Қолға ұстап көруге,
Қызыққандай бар кiсi.
Iлулi тұр төр үйде
Атасының қамшысы.

Толық

Əркімнің ойы әр басқа

– Қонақ келдi үйге, – деп,
Атасы қой сойып жатыр.
Ал, анасы кимелеп,
Ошаққа от қойып жатыр.

Толық

Қаланың баласы

Астанадан
Келдi де,
Күлдiрдi Ақан
Халықты.

Толық

Жорықсыз

Тамақ пiстi,
Ес кеттi.
Столға ол қойылды:
Iнiме мен ескерттiм:

Толық

Үлкеннің тілін аламыз

Ойын қуған баламыз,
Ана тiлiн аламыз.
Ана тiлiн алмасақ,
Кəрiп болып қаламыз.

Толық

Несіп

Келе жатқан кəдiмгi,
Несiп деймiн,
Балалардың даукесi
Өзi – «дөйдiң».

Толық

Қордай батыр

Алысып елдiң жауымен,
Шабысып жердiң дауымен,
Атағы қалған тарихта,
Атақты Қордай тауымен.

Толық

Егіздер жыры

Бiрiмiзден
Аумаймыз
Бiрiмiз де,
Киiмiмiз,

Толық

Қулық

Ала сиыр желiндеп,
Туатын күн тақады.
Атам оны ерiнбей,
Көрiп келiп жатады.

Толық

Епсіз

Етiк майын əкелгесiн
Iнiм барып базардан,
Майламақшы бəтеңкесiн
Ақжем болып бозарған.

Толық