Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (2) Өлеңдер (232)

Жаңбыр

Жаушы жаңбыр, жау жаңбыр,
Табиғатты жандандыр!
Жайнап өссін құлпырып,
Шөлдеп, солып қалған гүл.

Толық

Бантик

Кеше тақтым ақ бантик,
Бүгін тақтым көк бантик.
Қызыл, жасыл, сап-сары –
Мендегі бар көп бантик.

Толық

Ауылым

Ауыл – ырыс, берекем,
Байлығың да мол екен.
Құшағың да кең екен!
Тарқамасын әрқашан,

Толық

Алатау

О бастан-ақ жарасып
Тұрған тұлға, реңi.
Алатауды қарашы –
Алматының кiлемi!

Толық

Не?

Қанатбек қутыңдап,
Ауызы бұлтыңдап,
Қаужаңдап шайнайды,
Не жұтып қоймайды,

Толық

Бақытжанның амалы

Жүргенде ойын деп,
Ашқан ғой қарыны,
Бақытжан жейiн деп,
Алды уыс тарыны.

Толық

Өзі

Ертең ерте өзi тұрып,
Асығады ойынға.
Бəтеңкесiн өзi киiп,
Байлайды өзi бауын да.

Толық

Аққала

Бойыма шақ қана,
Қаладым аққала.
Қуансын қосыла,
Жүгiрдiм досыма.

Толық

Қамқор

Ойнақ салып бұзауым,
Қарашы үйден ұзауын.
«Ойна, – дей ме, – берiрек»,
Енесi тұр мөңiреп.

Толық

Тырма

Босқа қарап тұрмадым,
Бiраз жұмыс тындырдым.
Əттең, бiрақ тырманың
Екi тiсiн сындырдым.

Толық

Саумал

Саумал сауып күбiге
Апам қымыз пiседi.
Көп кiсi кеп күнiне
Үйден қымыз iшедi.

Толық

Көк жейде

Көктемнiң бiр күнi едi,
Көгалда ойнап жүр едi.
Апасы кеп Сапарды
Дүкенге ертiп апарды.

Толық

Мысық–тышқан

Қол ұстасып тұрыстық,
Дөңгеленiп айналып.
Екiлене қуысып,
«Мысық – тышқан» ойнадық.

Толық

Біздің қара текеміз

Қара теке бiздегi,
Жан тынышын iздедi.
Қартайған соң, əл кетiп,
Балаларды сүзбедi.

Толық

Неге тар?

Киiп едi Өтеулi,
Былтыр тiккен жейдесiн.
Шолтиып жең, етегi,
Қысып тұрды кеудесiн.

Толық

«Қортық» шыбық

Қар кеттi де, жаз шығып,
Ектi Төкен жас шыбық.
Жүрмеген соң суарып,
Қалды ол өспей қуарып,

Толық

Кім?

Дабырласып далада,
Балалармен бiр жүр ем,
Аула iшi сол арада,
Болып кеттi дүрбелең.

Толық

Төрт аяқты болса тауық

Дəмi ауыздан кетпейтiн,
Етi қандай тауықтың?!
Ал одан да керемет
Сөзi тəттi Сауықтың.

Толық

Әйбат бала

– Қандай жақсы бала едi,
Үстiнде жоқ кiр-сатпақ.
Айта қойшы, кəне, ендi
Бiздерге арнап бiр тақпақ, –

Толық

Сазайын тартты

– Бəрi қорқып, ықсын, – деп,
Сүзеген боп шықсын, – деп,
Шыққан жанды үйiне
Қайта қуып тықсын, – деп,

Толық