Айтатын саған, арманым менің көп еді
Айтатын саған, арманым менің көп еді,
Тағдыр-ай, тағдыр, тілімді кесті, бөгеді.
Сарғайып барам, көңілім жасыл көк еді,
Көктемім болсаң, нөсерің қашан төгеді?
Айтатын саған, арманым менің көп еді,
Тағдыр-ай, тағдыр, тілімді кесті, бөгеді.
Сарғайып барам, көңілім жасыл көк еді,
Көктемім болсаң, нөсерің қашан төгеді?
Есіл-дертім өзіңе құлауменен,
Бір сен деген бағымды сынауменен.
Сезім деген шырмалып бұғауменен,
Қырық тесік көңілімді құрауменен.
Қолымнан менің келсе егер,
Құс қанат тұлпар алдырып.
Күмістен ерді салдырып,
Күндіз-түн жортып талдырып.
Жері осы Жамбылдағы Қостөбенің,
Жандарын оның барлық дос көремін.
Жасымда бір қызына ғашық болып,
Қайтейін, тоса алмады тос деп едім.
Аққудай сызылтып бір ән салдың да,
Қайыңдай тербетілдің қарсы алдымда.
Жалындай ыстық демің бетті шарпып,
Жаутаңдап тұра бердім тамсандым да.
Үйленіп отау көтердің, мінекей, сен де, бала қаз,
Тірліктен, бірақ, жарқыным, үйленбей кеткен адам аз.
Сен түгіл қасқыр қасқырмен, маймыл мен маймыл жұптасқан,
Өз теңін тапқан соң ғана адымын олар нық басқан.
Ол сезім барған сайын өседі екен,
Мен оны жан тәніммен сүйіп қалдым.
Жүрекке түрлі ойлар түседі екен,
Махаббаттың отына күйіп қалдым.
Ғашық болдым жанарына көзіңнің,
Сұлулығын сезінемін сөзіңнің.
Сылдыр үнің өн бойымды тербейді,
Күндіз түні ойлайтыным өзіңсің.
Ғашық болдым қараның сұлуына,
Жол бермеймін сезімнің сууына.
Құшағын құшағыммен қысқан сәтте,
Бөлендім нәзік, тәтті жылуына.
Қызық емес сүйдің не, сүймедің не,
Сезім отқа күйдің не, күймедің не.
Әмір жүрмес жүрекке сені сүймес,
Осы сөзден түйдің бе, түймедің бе?
Сұлу өлке әсем ауыл баурайында,
Тал бойында бір міні жоқ қыз бар екен.
Жүрегіңді көздеріммен баурайын да,
Ғашық болған жан жүрегім сыздар мекен.
Жанымда жүрші, жігерімді құлатпа,
Жырым боп еніп, жадымда менің тұрақта.
Күйкі тірліктен көңіл түскенде құлазып,
Ештеңе деме, жай ғана мені құшақта!
Көздеріме қарап тұрып күлімдейсің,
Жүрегімді бір жылытып күнім дейсің.
Жүрегімді жүзіңмен тербедің сен,
Жаным менің сылдырлаған үнімдейсің.
Мен бір жанды сүйіп қалдым, ол басқаны,
Ауыр тиді құшағына жармасқаны.
Кеудедегі жүркке қиын екен,
Махаббаттың осылайша жалғасқаны.
Кереметқой ғажапқой бейнең сенің,
Мың сұлудың арасыннан көрген менің.
Мен үшін сұлу болып қала бердің,
Көрмеп едім бұндай бейне бұған дейін.
Сені ойлау ғажап сезім мың түрлі –
Сипағандай таңғы нұрдың білтесін,
Ауаға гүлдер еккендей түр-түрлі,
Сәби жамылғандай жылы көрпесін...
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі