Тіл жайлы ертегі - жаттығу

Баяғыда «Ауыз» деген үңгір болыпты.​ Оның ішінде «Тіл» деген аң өмір сүріпті.​ Тіл далаға шығайын десе,​ шыға алмапты.​ Өйткені оған «Көмей» деген қақпан қатты жабысып,​ жібермей ұстап тұрыпты.​

Іші пысқан Тіл,​ үңгірдің қабырғаларын әктепті.​ (Тілмен бет терісін ішінен жоғары-төмен қозғап, сылап жатқандай боламыз.)

​Қатар тізіліп тұрған «Тістердің» айналасын сыпырып,​ зыр жүгіріп айнала беріпті. (Тілмен тістердің асты-үстін айналдыра, қызыл иекті (десналарды) сүртіп шығамыз.)

«Қақпаннан босаймын ба?»- деп, ары-бері керіліпті.​ (Тілді таңдайға қайыра бүктеп, қайта жазамыз.)

Барлық әрекеті нәтижесіз болған тіл,​ ыңылдапты (бір минут «Ң» әріпін айтамыз),​ ырылдапты (бір минут «Р» әріпін айтамыз).

​Болмаған соң «жздрио»,​ «оирдзж» деп біреуді шақырыпты. Ол келмепті.​ Тіл шаршап ұйықтап қалыпты.

​(Ертегінің жалғасын бұйыртса келесі сабақта айтамыз).

Гүлмекен Қасенбай

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз: