Өлең, жыр, ақындар

Үйің қайда достым

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 320
Үйің қайда достым,
дәмсіз, мәнсіз жол жүруден шаршамадың ба?
тоңдың, жаурадың,
есігіңе қайта-қайта соғылып боран,
терезеңді торуылдап бұлыт.
Бөлмеңнің ауасын жұтып тұншыққан қағаздарды
еденде аққан көз жасыңа матырып
тәубе етесің:
астыңғы ернің үсіген жапырақтай діріл қағып,
сонда, көзіңнен ағып жатады Ніл,
батып баратып перғауын
тілге келесің;
«әр сезімдерімнің ақысын Алла разылығы үшін берсем-ші...» - деп,
және
«Ата-анам жолыңа құрбан болсын ақиқат, жалғанға алдатпа...» - дейсің қарашығыңда нажағай шытынап жатып,
басқан адымыңда сәт тұрады үңірейіп,
өртеніп жатып төсің
езіліп-егілесің...
Сәлден соң,
бұлыңғыр түсті айналаң боянып тұрады реңкке...
маңдайыңдағы қос қарлығаш ұшып бара жатады
жаңбырдан кейінгі көкке...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай қызы

  • 0
  • 0

Сол түні жұлдызды жасырып,
Қара түн, Ай қызды жылаттың.
Кірпігі жуынып сезімге,
Жанардан мөлт етті құлап мұң.

Толық

Күн суыды, суыды нұр...

  • 0
  • 0

Күн суыды, суыды нұр...
үсіген бе,
жұлдыздарым дірдектеген?..
Қанатының ақ сәулесін жылыта алсам

Толық

Түнгі ой...

  • 0
  • 0

Жүректердің тас екенін сезініп,
Қара кеште қалдым тағы езіліп.
Ағынына қарсы жүзіп заманның,
Кетіп барам...

Толық

Қарап көріңіз