Өлең, жыр, ақындар

Дұға

Келместің кемесіне мініп барам,
Қарайды дүние бәрін біліп маған.
Бізді жоқтан бар еткен құдіретті,
Алланың Хақ екенін ұмытпағам.

Толық

Жалғыздық кеші

Бүгінгі кеш ауыр еді не деген,
Жаным болды жалғыздықтан жыларман.
Көкірегімде діріл қақты көп өлең,
Тұла бойы қоңыр мұңнан құралған.

Толық

Жапырақ, қайран жапырақ

Жапырақ, қайран жапырақ,
Көзіңнен бір мұң оқып ап –
Кеткендей болды әуелі,
Қырық қабырғам қақырап.

Толық

Ешкім де қозғалта алмас мық тағынан

Ешкім де қозғалта алмас мық тағынан,
Хан болсам іргесіне құт дарыған.
Қаһарланып өзімше жарлық қылсам,
Ләззат алып бәрінің бұққанынан.

Толық

Саған бүгін гүл сыйлайын алқызыл

Саған бүгін гүл сыйлайын алқызыл,
Тағдырымда жолықтырған жалғызым.
Саған теңеп әуре болып қайтемін,
Жан көрмеген жұмақтағы хор қызын.

Толық

Естек қария

Сол атайдың болмысы өзгеше-тін,
Сөйлеп кетсе, шебердей сөзді есетін.
Көнерген көшелердің жиегінде,
Әр таңда құрдасымен кездесетін.

Толық

Құдай өзі қосақтаған қосағым

Құдай өзі қосақтаған қосағым,
Жүрегімді саған ғана ашамын.
Өзің барда кең екен ғой керегем,
Өзің барда бүтін екен ошағым.

Толық

Жазу

Жазудан кім опа тапқан жалғанда,
Біле тұра мен де жаздым өлеңді.
Арманымды жалғап жүрмін арманға,
Айлағынан айырсам да кемемді.

Толық

Гүлдей бір қызды ұнаттым

Гүлдей бір қызды ұнаттым,
Күндей бір қызды ұнаттым.
Жалыны өртеп барады,
Жанында жанған шырақтың.

Толық

Қадірім білінбей өзіңе

Қадірім білінбей өзіңе,
Сонау бір балауса көктемде.
Тамшы жас іркілген көзіме,
Ауылдан сен ұзап кеткенде.

Толық

Көктемгі құстар салады бір ән

Көктемгі құстар салады бір ән,
Құстар-ай мені жылаттың неге?!.
Қағады Айдың жамалы бұлаң,
Айдай аруды ұнаттым неге...

Толық

Ақшамдағы аңсау

Мен кеңдіктен қорғандым,
Көре де алмай дүниенің кеңдігін.
Аңсатқаны жетпегендей арманның,
Аңсаттың-ау сен бүгін.

Толық

Алматының қыздары

Алматы әлпештелген әйбат қала,
Айналама қарадым жәйлап қана.
Шаһардың ен төсінде еркелейді,
Бір күлімкөз еріні оймақтана.

Толық

Жазықтымын-ау

Жазықтымын-ау,
Жазығым сол ғой сені ылғи сағынатыным.
Нәзіктігің-ау,
Сағынбашы деп жалынатының.

Толық

Аялаумен ақ келбетін арманның

Аялаумен ақ келбетін арманның,
Жүрегіңе жүрек болып жалғандым.
Сезіміңнің саусағына сүйріктей,
Жарқыраған жырдан жүзік салғанмын.

Толық

Гүлдерге оқылған өлең

Дүниелік нәзіктігі – айыбы,
Қандай ғажап гүл біткеннің ғұмыры!
Оған ғашық шайырлардың шайыры,
Оған ғашық құстардың да құмыры.

Толық

Көктемге хат

Қарс айрылып тұр бүгін көкірегім,
Өзіңе мені жақын етіп едің.
Маған қиын болып тұр жалғыздығым,
Күткен қыздай кешікпе, өтінемін.

Толық

Күттім, күте шайыр болып шайқадым

Күттім, күте шайыр болып шайқадым,
Оның бәрін әнеугүні байқадың.
Гүлдер гүлге арзу айтып ашылса,
Арзамды мен саған ғана айтамын.

Толық

Күнім!..

Тағдырыммен
Егестім ғой,
Өлеңіммен тел өстім ғой.
Бірақ жаза баспайтұғын

Толық

Қырғыз қызына

Айылдан келген нәзік қыз,
Ақынның болшы сырласы.
Біз де бір өлең жазыппыз,
Құлағың салып тыңдашы.

Толық

Жас жүрек ем жырға жүрген сиынып

Жас жүрек ем жырға жүрген сиынып,
Бір бақыт боп қалмап едің бұйырып.
Іздеп сені бара қалсам үйіңе,
Кері қарай жібермеуші ең қиылып.

Толық

Сезім

Махаббатсыз сәні келмес сазының –
Ақ өлеңмін...сүйдім сол да жазығым.
Тұмар қылып тағып алшы жырымды,
Тұма сынды тұнық қана нәзігім.

Толық

Ей, дүние!..

Жарлы болып жетілгенмен,
Жыр оқыдым іңірде.
Өгей әке секілденген,
Ей, дүние мұның не?!.

Толық

Шаһарда біздің сұлу бар еді

Шаһарда біздің сұлу бар еді,
Адам біткенді шайыр қылатын.
Жанарындағы жылу да әдемі,
Мейірім сыйлар қайырлыға тым.

Толық

Жүрегімді жарып шықса жасын ән

Жүрегімді жарып шықса жасын ән,
Саған қарай құрақ ұшып асығам.
Түн көзінен тамып түссе тәтті мұң,
Оның несін тағы сенен жасырам.

Толық

Мәжнүн тал

Мендегі жыр,
Күзді күнгі нәзік мұң,
Мәжнүн тал –
Ару сынды бұрымды.

Толық

Әдемі әйел

Атқанынша көктемнің құба таңы,
Әдемі әйел өз-өзін жұбатады.
Сағынышы шашылып көзіндегі,
Кей түндері жүрегін жылатады.

Толық

Ақынмын сыймас жыры қауызға

Ақынмын сыймас жыры қауызға,
Өзіңді сүйген өлермен.
Салғандай едің үріп ауызға,
Жаратылғандай өлеңнен.

Толық

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған,
Сол үшін де қажет сендік наз маған.
Бұйырыпты ғұмыр кешу ақын боп,
Маңдайыма пайғамбарлық жазбаған.

Толық

Бір иіскеп шашыңнан

Бір иіскеп шашыңнан,
Ғазал өріп кетермін.
Жазығымды жасырған,
Қарызыңды өтермін.

Толық

Шын емес

Куәсі боп нәркес пен наза күннің,
Бірі болдым айтулы әз ақынның.
Кешқұрым сүмбіленің саясында,
Жатып ап керемет жыр жазатынмын.

Толық

Бала кездегі бір оқиға

Ешкім ол кез дұрыс білмей атымды,
Танымайтын мен сияқты ақынды.
Айхай дүние, шайыр едім өзгеше,
Сұлуларға жырмен жазған хатымды.

Толық

Бұйра бұлт тау басынан көшкен еді

Бұйра бұлт тау басынан көшкен еді,
Қырларда қызыл гүлдер сескенеді.
Жер бауырлап ағады ақ бұлақтар,
Мен неге түсінбеймін ештеңені.

Толық

Түнгі көбелек

Кімнің қай кез таусылыпты сайраны,
Ғажап-ақ қой жан біткеннің жайраңы.
Түнгі шаһар шамын жақты шырадай,
Бүгін түнгі көбелектер мейрамы.

Толық

Қызыл өлең

Маған қарай айдайды жел күз бұлтын,
Жапырақтар тартты содан қызғылтым.
Алтын түймелі бір ару аңсатып,
Қызыл іңір боп басталды біздің түн.

Толық

Өмір

Тағдыр жазып тілдессе де тылсыммен,
Менің жырым күрең түсті күрсінген.
Айдынымнан аққу ұшты-ау алысқа,
Қанаттары таңғы бұлттай нұр сіңген.

Толық

Басымды тауға

Басымды тауға,
тасқа ұрдым, түңілмедім,
Жарамас жарты жолдан бүгілгенім.
Жүрегімнен үзілген өлеңім-ау,

Толық

Некесіз-ақ басыма бақ қондырған

Некесіз-ақ басыма бақ қондырған,
Жүрегімді үнсіз ойға шомдырған.
Ізгі нұрдан жаралғандай дидарың,
Періштенің өзін естен тандырған.

Толық

Ұлы арман

Ғаламның түйсігін қозғаған,
Дүниеде еш ақын жазбаған-
Ұлы жыр бастағым келеді,
Баурына басатын боз далам.

Толық

Періште

Жарым түнде періште қақты қанат,
Қақты қанат қылуға Хақты мадақ.
Ауадан Алла демі аңқығанда,
Жұпары кеңістікке жатты тарап.

Толық