Өлең, жыр, ақындар

Жолатпайды жанына

Күрiк болып сұр тауық,
Басып шықты балапан.
Көрiп қалам бiр ауық,
Оларды мен даладан.

Толық

Қыңыр

Бағып оның қабағын,
Берсе-дағы мадақтап,
Өз үйiнiң тамағын
Iшпейдi ол алақтап.

Толық

Ерке

Ерке Нұрлан бұртиып,
Ашпай отыр қабағын.
Алдында астың түр-түрi,
Қинайды iшпей тамағын.

Толық

Жетік екен есепке

Əкесi ұзақ сапардан
Қайтып, үйде отырды.
Сұрады ұлы Қапардан:
– Қалай, жайы оқудың?

Толық

Қой дегенге қоймаған соң...

Шектен шыққан ала бөтен,
Балтай қорқақ бала екен.
Өңi кетер сұп-сұр болып,
Десең

Толық

Ызақор

Су басына
Күшiк жеттi.
Жеткен бойда
Жүзiп кеттi.

Толық

Сегізкөз

Күндегi осы жұмысы,
Сабақтан соң ермегi –
«Екiдегi» iнiсiн
Ермек жатып тергедi.

Толық

Поезд жүріп барады

Станция алаңы,
Поезд жүрiп барады,
Жол ашық деп хабарлап,
Светофор жанады.

Толық

Ұмытшақ

Ұмытшақ Жүсiп түс көрдi,
Түсiнде қызық iс көрдi.
Жалғыз өзi
Түсiнде,

Толық

Аңқау

Күресiп бiз
Жатыр едiк,
«Ал қайсымыз
Күштiмiз!» – деп,

Толық

Жау деген не?

Жұрт бiлетiн қашаннан
Аңқау өмiр сүрiптi.
Бiрде ауылға жасанған
Сұм жау басып кiрiптi.

Толық

Амал

Кiшкентай бөбегiм
Ұйқыға кiрiстi.
Осы едi керегi,
Қолға алдым бiр iстi.

Толық

Шатақ

Тұра салып төсектен,
Жанжалдасты Есеп кеп.
– Сен алдың, – деп, – ақшамды,
Бiрден маған бас салды.

Толық

Болар едім чемпион

Спорттың бар түрiнен
Чемпион да боламын.
Штанга ма,
Мұны мен

Толық

Шофер

Бiз тұрған қалада
Көше кең,
Адам көп.
Бiрақ та, алайда,

Толық

Орманшы

Қалың ағаш iшiнде
Орманшының тұрағы.
Елiктер
Су iшуге,

Толық

Мінездеме

Қай баланың
«Бесi» көп,
Сол баланың есi көп.
Кiмдер алса

Толық

Лотерея билетi

Сатып алды көкесi
Лотерея билетiн.
– Машина ұтсам, – деп өзi,
Арман етiп жүретiн.

Толық

Бастаңғы

Жиынды кiм сағынбас,
Кiл балалар
қағынып,
Əншейiнде бағынбас,

Толық

Барлаушы – мен

Майын алмай,
сықпа қып
Жасаған, еһ,
құрт қандай?

Толық

Мықты кім?

Қайыржанмен бiлiс пе ең,
Жақын едi арамыз,
Аяғы да жiңiшке,
Денесi де тарамыс.

Толық

Обал ғой

Көктемде амал торғайды
Көрсе атқан баланы,
«Мынау, мынау оңбайды» –
Деп мүйiздеп алады.

Толық

Кешкі сурет

Атасы айтты: – Қарғам, – деп.
Жiгiт болып қалған, – деп.
Кем болмайды қайткенде
Əке тiлiн алған, – деп.

Толық

Не белгілі, не белгісіз?

Сиыр кетсе табынға,
Сүт əкелер –
белгiлi.
Ел кетсе шөп-шабынға,

Толық

Қапшағайда

Үйренем деп малтуды,
Мен уəде бергенмiн.
Атақ-даңқы айтулы
Қапшағайға келгенмiн.

Толық

Жақсы көрсең апаңды

Кейде сұрай қаласың,
Балалардан бiлгiң кеп;
– Жақсы көрер анасын
Қайсы бала,

Толық

Гүл

Аспанда күнiм
Нұрланып тұрса.
Далада гүлiм
Ырғалып тұрса.

Толық

Епсіз

Етiк майын əкелгесiн
Iнiм барып базардан,
Майламақшы бəтеңкесiн
Ақжем болып бозарған.

Толық

Қулық

Ала сиыр желiндеп,
Туатын күн тақады.
Атам оны ерiнбей,
Көрiп келiп жатады.

Толық

Егіздер жыры

Бiрiмiзден
Аумаймыз
Бiрiмiз де,
Киiмiмiз,

Толық

Қордай батыр

Алысып елдiң жауымен,
Шабысып жердiң дауымен,
Атағы қалған тарихта,
Атақты Қордай тауымен.

Толық

Несіп

Келе жатқан кəдiмгi,
Несiп деймiн,
Балалардың даукесi
Өзi – «дөйдiң».

Толық

Төрт түлік

Табиғат о басында
Төрт түлiк мал таратқан.
Барлығын да расында
Адам үшiн жаратқан.

Толық

Үлкеннің тілін аламыз

Ойын қуған баламыз,
Ана тiлiн аламыз.
Ана тiлiн алмасақ,
Кəрiп болып қаламыз.

Толық

Жорықсыз

Тамақ пiстi,
Ес кеттi.
Столға ол қойылды:
Iнiме мен ескерттiм:

Толық

Қаланың баласы

Астанадан
Келдi де,
Күлдiрдi Ақан
Халықты.

Толық

Əркімнің ойы әр басқа

– Қонақ келдi үйге, – деп,
Атасы қой сойып жатыр.
Ал, анасы кимелеп,
Ошаққа от қойып жатыр.

Толық

Қамшы

Қолға ұстап көруге,
Қызыққандай бар кiсi.
Iлулi тұр төр үйде
Атасының қамшысы.

Толық

Күн қайдан шығады?

Астанамыз Алматы,
Жердiң дейдi жаннаты.
Аулымыздан бiр бала
Сол қалаға бармапты.

Толық

Класс жиыны

Жиыны боп кластың,
Сабақтан соң қалғанбыз.
«Екiсi» көп Тұраштың,
Мəселесiн салғанбыз.

Толық