Босқындар
Көрмеп ем
Түс шайысып ешкімменен,
Бәрімен жан біткеннің доспын деген
Пікірім бір-ақ күнде быт-шыт болды,
Жақсы бір хабар естідім,
Жадырап кетті жан кенет...
Көзіндей болған ескінің
Қазақ тіліне қан керек!
Таулы мекен, гүл дала,
Жарасатын тұлғаңа.
Көз тоймайтын көркіңді
Жеткізе алар тіл ғана.
Қан жоқ,
Сөл жоқ сұп-сұрғылт реңімде,
Қалай төзіп барамын тірі өлімге?!
Емі-домы әзірге табылмай тұр,
Біз асқан асу, тау-құз көп,
Мерт қылып махаббатымды...
Жетпіс жыл бойы
«Наурыз» деп
Айып жоқ айтқан ақыннан,
Айтпасқа қоймас қаламы.
Дүние түгел сатылған,
Қайтсе де сатып алады.
Айрылдым мен...
Бәрінен де айрылдым!
Қалтылдаймын қайығында қайғымның.
Заманында тыпа-тыныш Елімнің,
Тәуелсізбін!
(Айту оңай ауызға!)
Жетіп жатыр жексұрын да, жауыз да.
Әлі пісіп, әлі толып болмаған
Сонау жылы...
«Кеңсайдағы» зиратты
Бұзақылар быт-шыт қылып қиратты!..
Өліктерін сыйлайтұғын өзгеше
...Ерлікті өстік аңсап біз,
Елдікті өстік аңсап біз.
Бағынбай шекпен-шендіге,
Табынбай таққа – мансапсыз.
Сыздайды жүрек ызадан,
Тигендей таяқ денеге.
О заман да, бұ заман
Жер сатқан деген немене?!
Қара нанды жеп жүруші ек қақ бөліп,
Адамға адам бара жатыр жат болып.
Қарның ашса қараспайды қайрылып,
Жаяу қалсаң бере алмайды ат-көлік.
Жоқ менің арқа сүйерім:
Жоқ менің аға-інім де.
Сол үшін жанып-күйемін
Құдайдың құтты күнінде.
Қилы заман – қым-қуыт
Азап-бейнет тым жуық.
Қапаланған көңілді
Мазалайды мың күдік.
Айықтырмай тұманын,
Не боп кетті мына күн?!
Көбейгендей келеңсіз
Көңілдегі күмәнім.
Ұялаған кеудемнің түбіне мұң,
Қорықпаймын келсе де бүгін өлім.
Шүберекке түйіп ап қу жанымды,
Шындық үшін шырқырап жүгіремін.
Қабағына мұз қатқан
Қарайды тау түнеріп.
Хабар болмай біз жақтан,
Көзіне жас тіреліп.
Басқадан менің мұңым басымырақ,
Басқадан менің жырым асылырақ.
Естіртіп өз үйімді кетсем деймін
Халқымның ойдан-қырдан басын құрап.
Тағдырым, саған не істедім?
Жазығым – жосып көшкенім.
Кішіріп үлкен алдында,
Кісіні сыйлап өскенім.
Арылмақ емес, сірә, еш күнәдан,
Білмейді кешіруді кекшіл адам.
Үйренген оқып-тоқып пысықайдан
Мың артық оқымаған ескі надан.
Ел қамын жеген ұлмын,
Түскенше жағым қашан.
Қарайып неге жүрмін,
Халқыма танылмасам?!
Осы бір жай көңілімде түйін боп,
Хал-жағдайым бара жатыр қиын боп.
Саяжайды тілемеймін тау жақтан,
Әлі күнге басы бүтін үйім жоқ.
Бір құдірет
Бар екенін білемін
Оның және дара екенін білемін.
Бәрімізді бір минутте күлдіріп,
Білгенім де көп еді,
Сезінгенім,
Шыдап бақты бәріне төзімдерім.
Жон арқамнан жатқандай таспа тіліп,
Жарылшы жүрек ағынан,
Табылшы көңіл бабынан.
Қаншама құлаш ұрсаң да,
Аспайды балта сабынан.
Үрейлі болып мен кей күн,
Өзіме өзім сенбеймін.
Кемедей тартқан жүрекке
Кеудеме жүкті теңдеймін.
Теңселіп тірлік дарағы,
Көбейіп өмір залалы.
Онсыз да көңіл қаралы,
Онсыз да жаным жаралы.
Көп қудым қызық думанды,
Артымда айқай шу қалды...
Естінің сөзін ескермей,
Еледім өсек, сумаңды.
Алаңсыз саған сеніп ем,
Айдағаныңа көніп ем...
Алмадың дедің айтқанды,
Жүрмедің дедің жөнімен –
Жалықтың ба, қара жер,
Жарылыстан!
Жүрегімді зорлықтың зәрі қысқан.
Сенде туған, сенде өскен пенделердің
Тірлікте ойламаймын тыным бар деп,
Қиналып қажымаймын мұңым бар деп.
Өсиет ата-бабам айтып кеткен
«Дос болып, бауыр болып тұрыңдар!» – деп.
Бұл қазақтың көрмеген несі қалды?!.
Алдыменен ақылын – есін алды.
Дәстүріне дақ салып, салтын құртып,
Қажет жерде тілін де кесіп алды.
Шаршадым талай – шарпылдым,
Аңсадым талай – шарқ ұрдым.
Тасыдым талай – сарқылдым,
Жасыдым, мұңға шарпылдым.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі