Өлең, жыр, ақындар

Төрдегі орным көрінер тұманданып

Төрдегі орным көрінер тұманданып,
Сыртта тұрып есіктен сығаласам.
Елдегі орным көрінер, ерте есейіп,
Егделердің ішіне сыналасам.

Толық

Азу тісі – көкала, қатқан сүңгі

Азу тісі – көкала, қатқан сүңгі,
Алдым да артым ақтүтек Ақпан сынды.
Аяғыма оралып ақ Қаншығы
Арлан қасқыр мені аңдып жатқан сынды.

Толық

Өмірбаян

Сен менің тағдырыма таңырқама:
Ақпанда айналамын ақ ұлпаға.
Тарылып Күздікүні жайлау-жайым,
Кеземін тұман болып тау қойнауын.

Толық

Отқа, суға салғалы шыбын жанды

Отқа, суға салғалы шыбын жанды
Қайталаудан аспадым бұрынғы əнді.
Көз аяңа ала жүр, айналайын,
Өзім кетіп..,

Толық

Періште

Алып кетші көгіңе жерден мені,
Жалықтырды жаһанның сергелдеңі.
Кеңістіктің лебі ыстық керімсалы
Емдер ме еді

Толық

Босаға

Мен жыласам,
Қуанып досым күлер.
Жан таппадым көңілдің хошын білер.
«Үндеместе жатыр, – деп, – үйдей пəле»

Толық

«Ақын бай..» дейді əлдекім

«Ақын бай..» дейді əлдекім,
Жоқ, кедеймін.
Мұң шағам сырымды айтып көпке кей күн.
Өлеңді сауын сиыр ете алмасам,

Толық

Өмір емес

Өмір емес,
Өмірім – өлермендік,
Өткен күнді тепкілеп терең көмдік...
Ештеңе жоқ алдымда алаңдарлық,

Толық

Өмір мені қағып жатыр шөміштен

Өмір мені қағып жатыр шөміштен,
Көп жеген мен
Жарып жатыр көп ішкен.
Тағы, міне, тата алмадым бір түйір

Толық

Кеш түледім

Кеш түледім,
Кеш тудым,
Кеш жетілдім...
Бейнеті көп бірімін бес жетімнің.

Толық

Керемет

Аспантөрден Ай сəулесі себелеп:
– Нені іздедің, – деді маған, – не керек?
– Іздегенім – көктен, жерден КЕРЕМЕТ.
– Е, солай де... жүрсің оны неге іздеп?

Толық

Мезгіл

Өтеді күн, ай тағы,
Келеді күн, ай тағы...
Бір күнің қуантады,
Бір күнің мұңайтады.

Толық

Менімен ерегеспе, ерегеспе

Менімен ерегеспе, ерегеспе,
Ерегес есерсоқтау жел емес пе?
Майданнан запы болған зағиптайын
Айналғам ел еместі елемеске.

Толық

Көлдегі қоңыр қаз едім

Көлдегі қоңыр қаз едім,
Көздегі тұнжыр наз едім.
Шертілмей жүрген күй едім,
Айтылмай жүрген саз едім...

Толық

Аманат

Айықпас дерттен қайғым бар,
Көзімде ащы айдын бар...
Ай, күннен емес,
Лəйлімнен

Толық

Қамшы

Араны көріп тұрып гүлді кезген
Қарадым қазағыма мұңды көзбен:
«Құдайдың ен даласын жайлап жатқан
Сен қашан ел боласың бұл мінезбен?»

Толық

Күз

Базары құстың тарқады
Бадана көзді Балқаштан.
Бақсының күйін тартады
Жалаңқай өлке,

Толық

Сұм заман сұрқия өңді бейбеттенген

Сұм заман сұрқия өңді бейбеттенген
Тосады «тобаңды айт» деп кейде өткелден.
Арты өніс,
Ақын бар ма алды кеніш,

Толық

Кетпейді көзден көктем

Кетпейді көзден көктем,
Милықтан күз,
Ұйқыға шаш етектен ұйлыққанбыз!
Мал жиса ата-баба..,

Толық

Əлдекімге

Əлдекімге
Сен екенсің серігім, сергелдеңім,
Терезеңе ешкімді теңгермедім.
Қара жерде қаңбақтай қаңғып жүрсем,

Толық

Көбейіп тұр көзі үңгір барымташы

Көбейіп тұр көзі үңгір барымташы,
Бару, алу, ішу, жеу... бар ынтасы.
Жаны игіге жалғанда жазығым жоқ,
Жаппар ием, мені де жарылқашы!?

Толық

Хабарымды ел емес, жел біледі

Хабарымды ел емес, жел біледі,
Секемшілді сезіксіз сендіреді.
Құба жоннан асырып қу дүние,
Желмаяның өзін де желдіреді!

Толық

Түн тербеген тылсым өңін

Түн тербеген тылсым өңін
Жас қайыңның бүршігі едім.
Күн шыққанда күлім қағып,
Күз келгенде күрсінемін.

Толық

Жан-жүрегім – жаралы өлең

Жан-жүрегім – жаралы өлең.
Жан баспаған арал емен.
Телегейде тереңдігім,
Дарияда дара кемем.

Толық

Жалғыздық. Жабырқау

Дуылдап думан өтті.
Құдайсынған неме де,
Қу да кетті...
Санам саяқсып,

Толық

Шер

Бұрау салды бұқпалап тақымға кім?
Бұлқына алмай булықты ақырғы əнім.
Мен қасида жазар ем хатунға мың,
Батыр болып туса егер жатырдағы ұл!

Толық

Сені мен біз

Сені мен біз
Егілерміз, жылармыз,
Басымызды тау мен тасқа ұрармыз.
Таң атқаннан Тəңіріге тəуба айтып,

Толық

Түнгі қонақ

Жанымды түртіп жəй жатқан
Келіп бір қалдың қай жақтан?
Жəннаттың Періштесі ме ең,
Жанарын нұрмен жайнатқан?!

Толық

Қараша

Желігі – Жаз,
Елігі – Наз,
Дерті – Өлең,
Еркі, көркі елден ерек еркем ең...

Толық

Жезөкше

Қайқаңдама, жас сұлу, қайқаңдама,
Күйеуге шық күйліңде бай таңда да.
Махаббаттың мазасы осы екен деп
Майса көгін біреудің майқандама.

Толық

Ойқамау

Жатсам ұйқым келмейді таң атқанша,
Таң шапағы тауға нұр таратқанша.
Қайдан көңіл көншісін,
Өткен күнмен

Толық

Дискомфорт

Көңілім алай-дүлей,
Ала-құла...
Ит құмар балтырыма, балағыма.
Қаңтарып қалың ойды отырғанда,

Толық

Шенеунік

Қарайсың сонша неге осқырынып,
Қонғандай қолтығыңа қос Құрылық?
Өзгені көзге ілмейтін,
Біз білмейтін

Толық

Ақын

Жай ұстап туған жатырдан!
Ашынса – ашу шақырған!
Шалдуарларға шарт сынба,
Алдиярларға – ақылман.

Толық

Ұрпақ

Бір ұлыңның болғаны –
Шығар-шықпас жаның.
Екі ұлыңның болғаны –
Жарқыраған шамың.

Толық

Тәубе

Алланың бір есімі – Халық болар,
Халықта ғаріп те бар,
Алып та бар...
Көнеге көзін салған көсем жігіт

Толық

Тек

Аурудан айық!
Емге көш!
Айналсаң мұздай мүсінге.
Адамның бəрі пенде емес,

Толық

Арман

Қырық жамау жүрегім
Емделетін күн қайда?
Барлы менен жарлыны
Теңгеретін күн қайда?

Толық

Қорқытты көрдім түсімде

Қорқытты көрдім түсімде:
Қобызсыз,
Қоңсыз пішінде...
Дүміне жалау байлаған

Толық

Нала

Ұрпаққа үлгім дарымай,
Жақсыға жұртым жарымай,
Барымнан жоғым көбейіп,
Тарылған пейілі, тəңір-ай!..

Толық