Өлең, жыр, ақындар

Ұйқас

Күндіз қайда?
Жұлдыз қайда?
Ай қайда?
Ай қайда деп бассам ба екен айғайға?

Толық

Қанар-қанбас қаным бар,

Қанар-қанбас қаным бар,
Шығар-шықпас жаным бар.
Қонар-қонбас бағым бар,
Болар-болмас халім бар.

Толық

Жер – мекенім болғанда, көк – тұрағым

Жер – мекенім болғанда, көк – тұрағым,
Денем дімкес,
Дегбірсіз дертті жаным.
Айқұлағы қабырдың – аруақ туы,

Толық

Бұлбұл барда

Бұлбұл барда –
Хақ тағала көмейіне бал құйған,
Қалай мүлгіп-қалғиды əн?!
Тəркі дүние таңдайына татымай

Толық

Қарағым – Қайың қалтырап тоңды

Қарағым – Қайың қалтырап тоңды,
Үзіліп үні таңдайдан.
Өртемеңдерші жапырақтарды,
Сағынышымдай сарғайған.

Толық

Елес

Сен келдің де...
Ғайып болдың ілездем,
Үр қызындай үні, тілі, түрі өзгем!
Алтын шашып жүрген, əлде, жан ба едің

Толық

Жүрек

Бір жүрекке жабысады мың қайғы,
Бұрын-соңды кім көріпті мұндайды?
Бір жүректі шымшылайды мың бір дерт,
Шыбын жанды шырқыратып, тіл күрмеп.

Толық

Кешегі кербез жиырмабес...

Кешегі кербез мəз емес жігіттің жайы –
Тақырдай қаңсып таусылды жіліктің майы.
Төзімді жалап-жұқтаған төсекке ене
Өзеуреп өшіп қалады қос өкпе неге?

Толық

Махаббат деген мекеннің мəңгі шөлінде

Махаббат деген мекеннің мəңгі шөлінде
Бақиға көшем,
Зар илеп зəрді ішемін де.
Ақыннан өзге Ажалмен ойнаған кім бар

Толық

«Қу шанақтың» құлақ күйін келтірдім

«Қу шанақтың» құлақ күйін келтірдім,
Желігімді қоздырмаққа жең түрдім.
Көзімдегі көк шыбынды қашырып,
Өзектегі өксігімді өлтірдім.

Толық

Ел еңсесі есті ұлды

Ел еңсесі есті ұлды
Езетіні қинайды.
Тіршіліктен бес күнгі
Безетіні қинайды.

Толық

Өксікті естіп өрекпіген өзеннен

Өксікті естіп өрекпіген өзеннен,
Бір өзгеріс болатынын сезем мен.
Бұлтты көріп Күн астында безерген,
Бір өзгеріс болатынын сезем мен.

Толық

Қасіреттің қаншығы

Қасіреттің қаншығы
Əуселемді əуір ғып,
Жүрегімді жаншыды
Қорғасындай ауыр жүк.

Толық

Бұл қазақта...

Бұл қазақта екі сөздің бірі өлең,
Қайсыбірін таңдайды ел?
Аяққаптай кеудемізді шіреген
Апыр-ау, бұл қандай жел?

Толық

Әкім

Ақынды айтса, əкімдер
«Ит көрген ешкі көзденер».
Жатсынбай бері жақын кел,
Өнеге тұтсын өзгелер.

Толық

Доп аунатқан ісім не пендеменен

Доп аунатқан ісім не пендеменен,
Теңдігімді теңгермен теңгеменен.
Өлең шіркін – жүректің жүзігі ғой,
Жүрегімнің жүзігін емге берем.

Толық

Құс

Өлгеннен соң мың сұңқылда, мың қайғыр,
Енді қайтып тумайды ғой мұндай жыр:
Қыстыгүні қауырсыны түлеген
Құстың үнін құба таңнан тыңдай жүр.

Толық

Қабір

Өлді...
Көмді...
Келді...
Кетті...

Толық

Көктем

Көктем келіп қалады-ау бүгін, ертең –
Таңғы ұйқыңнан ояндың күліп, еркем.
Сағым қуған баланың қиялындай
Сағындырған даланың гүлі көркем.

Толық

Алакүлік

Хақтан да қаймықпайтын Алакүлік,
Қақпаңда – қабаған ит, қара құлып.
Сен жүрсің ойнастан да олжа тауып,
Мен жүрмін Айлы аспанға қарап ұлып.

Толық

Хан

Сен бірінші емессің
Қазақы хан тағына.
Назалансаң,
Назар сал

Толық

Ашына

Үстіңді өзің шеш,
Көрқау көз сезімге өш.
Көркіңе көңілім
Көншімей көз ілмес.

Толық

Тақ

Ұшқым келмейді көкке де,
Түскім келмейді көпке де.
Мен ғана емес,
Бұл таққа

Толық

Түсінбей өтерсің сен мені...

Түсінбей өтерсің сен мені...
Адамның қайғысы –
Наданның менмені.
Ізгілік шетінер,

Толық

Күз

Жанымды жейді жабағы бір мұң...
Ашылмай қойды-ау қабағы күннің
Бір тамшы жасты салмағы зілдей
Сарғайған гүлдің сабағына ілдім.

Толық

Анда-санда...

Анда-санда...
Есімнен танбасам да,
Татып қоям əзəзіл қу арақтан,
Алдымдағы ағалар дуалатқан...

Толық

Ана

Ана,
Тағы түсіме аян бердің,
Таң алдында күбірлеп оянды ернім:
Жамыратып жасыңды жүр екенсің,

Толық

Дүние

Түпнұсқаң – бір мысқал,
Көзімнің аясы сенен кең,
Кеңдікке кенелген.
Көктегі Күн анау

Толық

Аллаға арзу

Қайтсем екен?
Қайтсем екен, Аллам-ау?
Сенен өзге сенетін жан қалмады-ау...
Таңғы ырзығым,

Толық

Домбыра

Домбыра,
Жылатасың,
Жұбатасың...
Көңілді жардан, құздан құлатасың.

Толық

Жалған-ай

Аяғыңды шалыс бассаң аңдамай,
Қасыңа кеп демейді ешкім «хал қалай?»
Жамау жүрек,
Жадау көңіл жандарға

Толық

Өлгендер жақсы...

«Өлгендер жақсы...»
Ол рас, тірілер жаман...
Бірінен бірі, əйтпесе, түңілер ме адам?
Құбылстанға ұқсайды дүние мынау,

Толық

Жыл басы

Ақүрпек əлем,
Аққудай неткен əппақ ең?!
Дегбірсіз жүрек дерттенсе,
Кімнен таппақ ем?

Толық

Ақын гүлі

Қызарады қызды айтсам жүзің неге?
Қинай ма əлде қыпша бел, қызу дене?
Ақын гүлін, ағайын, аялай гөр,
Болмайды оны таптауға, үзуге де!

Толық

Көктемді аңсау

Қаңтар...
Ақпан...
Қарауылдап отбасын,
Түнді ұрладым,

Толық

Баспагерге базына

Дейсің-ау: «Өлең – шығын,
өлең – шығын»
Осы ма өзекжарды өрең, шының?
Көзіме елестеді,

Толық

Мұқағали

Алтын нұрын шаша бермес күнде аспан,
Нелер келіп,
Нелер кетпес бұл бастан...
Қайда барсам, қарсы алдымнан шығады

Толық

Ақылымнан болса егер айлам басым

Ақылымнан болса егер айлам басым,
Жағдайымның сезер ме ем жəй болмасын.
Қалтылдаған қайықтай күй кештің-ау
Қалталының қасында, қайран, басым?

Толық

Бүгінгінің әкімі

Орныңда отырып қал,
Омалып қал..,
Алдыңды орқояндай орағытпан.
Жердегі жыбырлаған құмырсқа артық,

Толық

Арзу

Жалғанда мынау мінəйім
Адамның бəрі арманда…
Қор қылма мені, Құдайым,
Құлқыны құдық жандарға.

Толық