Ақпан
Көңілімнен беймаза арылмады-ау мəңгі мұң,
Қайырлаған кемедей, қайран, менің тағдырым...
Көксүңгіге ілінбей,
Көктеменің күніндей
Алпысқа келген ақындар, алпысқа келген,
Алау Күн ауып барады талтүстен əрмен.
Алқалы жұрттың алдында айғайшы болып,
Алғыс та алған сендерсің, тартыс та көрген..,
Күнделік беттерінен.
Таза ауа тауға барып жұтқым келді,
Еске алып елсіз жерде құт күндерді...
Мап-мамық майса белге масаң қалпы
Аға рухына
Сен бізден озып кеттің, озып кеттің,
Азаны мен ғазалын созып көктің.
Кеңпейіл кеңістікті кезіп кеттің,
Қала ішінде қыз бала адасады,
Шалт қимылға келмейді-ау шамасы əлі?
Таразының еншілеп екі басын
Ақыл, Сезім екіұдай таласады.
Сен де бір бойжеткен ең бұла көңіл,
Бозтайлақ болмысыңмен ұнап едің.
Мен де бір боз даланың бозымы едім,
Жанына жақын тұтқан жыр əлемін.
Мына күз мені тағы тоңдырар ма? –
Талтүсте тал басына қонды қарға.
...Төрінде сахнаның көз тартады
Қызарған қыз өңіндей онбір алма.
Елде қалып жатаған үй, жалғыз жар,
Түсіме енді балауса гүл, бал қыздар...
Тал түбінде талықсыған тəнімді
Тас кенеше сорды-ау талай таңғы ызғар.
Бурабай,
Аршылады бұлтың қашан?
Мінезің бір күн босаң, бір күн масаң.
Қамыстай қаулап өскен қарағайдың
Ашыса ішім іріп айрандайын,
Қалайша қамсыз-мұңсыз сайрандайын?!
Қалың ну қарағайдың қалқасынан
Қарайды қамкөңілмен, қайран, Қайың.
Мен неге қайғылымын, қайғылымын?
Жақпай жүр Жаратқанға қай қылығым?
Кең етек шекпен емес, кебін киіп
Келмеске кеткені ме айбын-үнім?
Келімсек келген-кеткен қоныстанып,
Бейіштің қасиетті төрі ысталып..,
Көксеуі бабалардың көзден ұшып,
Көкше елі, кетіпсің ғой орыстанып?
Дей жүріп қыз-қырқынға: «жаным, жаным...»
Қайткенің қапылыста қабынғаның?
Жазбаушы ең жайшылықта жүрісіңнен,
Апырай, жаңылғаның нағылғаның?
Ешкімнің де мақтауы мастандырмас,
Ешкімнің де даттауы жасқандырмас.
Жылап келіп,
Өмірден жылап өтер
Көңіл күйім еленбей көгендегі,
Дос өз жайын ойлайды менен гөрі.
Телегейдің тұңғиық түбі терең,
Көрінбейді маржаным тереңдегі...
Сыңси ма, əлде, сарнай ма-ау?
Қанаттары да талмайды-ау,
Қапыда келіп килікті
Қарақтарыма қандай жау?..
Ериді қашан қар мына қалың?
Елеусіз,
Елсіз қалды ма бағым?..
Сағындым салқын сабатын қырдың,
«Ай дидарлы адамдар, күн көрікті»
Бір-ақ күнде өзгеріп үлгеріпті!
Əр кеудеде – бір қамал,
Ішінде оның
Күн бұлттанса – тартады дала сұрғылт.
Ашылса деп қабағы аласұрдық.
Басылса деп күтумен күзгі жауын,
Арғы бетке Күнді де əрі асырдық.
Жанары Күннің лаулады көктен,
Жарықтық, жаңбыр жаумады көптен.
Айқабақ көлдің арнасы азып,
Жалаңқай жаздан аумады көктем.
Жо-жо-жоқ!
Болмайды екен ерте өлуге!
Онсыз да кескелдектей келте өмірде.
Сүйіп қал сұлуларды сүлейіңде!
Қартаю, өмір...
Ортаю көңіл...
Өзімнен өзім қорқайын дедім.
Кетті ме екен желге ұшып желік,
Дəм жазса,
Көрерміз-ау бəрін-бəрін:
Жаһанның жақсылыққа малынғанын.
Тағдыры алмағайып тіршіліктің
Адамға Ар – таразы əлімсақтан.
Жазадан жалт бере алмас жанын сатқан.
Нəмəртқа,
Не айла бар намақұлға,
Мен суықпын...
Түсі суық көрдеймін.
Көрінгенге бейілімді бермеймін.
Бəйшешегін бауырында əлдилеп
Жылдар салып араға
Өмір өтіп бара ма?:
Көңіл шіркін күздегі
Жапырақтай сарала.
Үміттің у мен зəрдей ішіп көлін,
Қиялдың қияндағы құшып көгін,
Аялсыз тіршілікке айла таппай
Ұлиды ақ боранда күшік-көңіл...
Бір өкініш өртей-өртей өзекті,
Тəтті тірлік мені мүлдем мезі етті.
Өзім қалып,
Бас бəйгеден баз кешіп,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі