Өлең, жыр, ақындар

Ақпан

Көңілімнен беймаза арылмады-ау мəңгі мұң,
Қайырлаған кемедей, қайран, менің тағдырым...
Көксүңгіге ілінбей,
Көктеменің күніндей

Толық

Алпысқа келген ақындар

Алпысқа келген ақындар, алпысқа келген,
Алау Күн ауып барады талтүстен əрмен.
Алқалы жұрттың алдында айғайшы болып,
Алғыс та алған сендерсің, тартыс та көрген..,

Толық

Мен шыққан тау

Күнделік беттерінен.
Таза ауа тауға барып жұтқым келді,
Еске алып елсіз жерде құт күндерді...
Мап-мамық майса белге масаң қалпы

Толық

Аға рухына

Аға рухына
Сен бізден озып кеттің, озып кеттің,
Азаны мен ғазалын созып көктің.
Кеңпейіл кеңістікті кезіп кеттің,

Толық

Ақыл мен сезім

Қала ішінде қыз бала адасады,
Шалт қимылға келмейді-ау шамасы əлі?
Таразының еншілеп екі басын
Ақыл, Сезім екіұдай таласады.

Толық

Жар мен жыр

Сен де бір бойжеткен ең бұла көңіл,
Бозтайлақ болмысыңмен ұнап едің.
Мен де бір боз даланың бозымы едім,
Жанына жақын тұтқан жыр əлемін.

Толық

Алматы апортын аңсау

Мына күз мені тағы тоңдырар ма? –
Талтүсте тал басына қонды қарға.
...Төрінде сахнаның көз тартады
Қызарған қыз өңіндей онбір алма.

Толық

Менталитет

...Иə, біз шымкенттікпіз,
Шымкенттенбіз!
Жарқын жаз,
Жаймашуақ гүл көктембіз!

Толық

Шымқаланы сағыну

Елде қалып жатаған үй, жалғыз жар,
Түсіме енді балауса гүл, бал қыздар...
Тал түбінде талықсыған тəнімді
Тас кенеше сорды-ау талай таңғы ызғар.

Толық

Шілдедегі ақ жауын

Бурабай,
Аршылады бұлтың қашан?
Мінезің бір күн босаң, бір күн масаң.
Қамыстай қаулап өскен қарағайдың

Толық

Нөсер

Төгіп тұр нөпір нөсер, қара жаңбыр,
Дабысы – дауылпаз-дүр, барабан-дүр!
Жердегі Баһадүрдің бəрі көкте,
Қақпайлап қас дұшпанын қамалап жүр.

Толық

Ашыса ішім іріп айрандайын

Ашыса ішім іріп айрандайын,
Қалайша қамсыз-мұңсыз сайрандайын?!
Қалың ну қарағайдың қалқасынан
Қарайды қамкөңілмен, қайран, Қайың.

Толық

Мен неге қайғылымын, қайғылымын?

Мен неге қайғылымын, қайғылымын?
Жақпай жүр Жаратқанға қай қылығым?
Кең етек шекпен емес, кебін киіп
Келмеске кеткені ме айбын-үнім?

Толық

Көкше дәптерінен

Келімсек келген-кеткен қоныстанып,
Бейіштің қасиетті төрі ысталып..,
Көксеуі бабалардың көзден ұшып,
Көкше елі, кетіпсің ғой орыстанып?

Толық

Жүрегім...

Дей жүріп қыз-қырқынға: «жаным, жаным...»
Қайткенің қапылыста қабынғаның?
Жазбаушы ең жайшылықта жүрісіңнен,
Апырай, жаңылғаның нағылғаның?

Толық

Ешкімнің де мақтауы мастандырмас

Ешкімнің де мақтауы мастандырмас,
Ешкімнің де даттауы жасқандырмас.
Жылап келіп,
Өмірден жылап өтер

Толық

Жаңару

Болайын адамдардың бəрімен дос,
Сайраннан босамасын сəрі мен кеш!
Жаманның жанына кім үңіліпті?
Жақсыға ажалдың да əлі келмес!

Толық

Мәңгі майдан

Еңкіш тартып барады еңсем неден?
Өмір – күйік,
Жол тұйық,
Дел-сал денем...

Толық

Тағдыр

Тағдыр,
Мені жасытпа, ашындырма,
Кез келгенді кеудемсоқ басындырма.
Бөлек етпе елімнің еншісінен,

Толық

Көңіл күйім еленбей көгендегі

Көңіл күйім еленбей көгендегі,
Дос өз жайын ойлайды менен гөрі.
Телегейдің тұңғиық түбі терең,
Көрінбейді маржаным тереңдегі...

Толық

Жалғыз жапырақ...

Күз желі...
Жапырақтар ұшып жатыр.
Ұшып жатыр,
Қалықтап түсіп жатыр.

Толық

Сыңси ма, əлде, сарнай ма-ау?

Сыңси ма, əлде, сарнай ма-ау?
Қанаттары да талмайды-ау,
Қапыда келіп килікті
Қарақтарыма қандай жау?..

Толық

Ериді қашан қар мына қалың?

Ериді қашан қар мына қалың?
Елеусіз,
Елсіз қалды ма бағым?..
Сағындым салқын сабатын қырдың,

Толық

Мәңгілік жыры

«Ай дидарлы адамдар, күн көрікті»
Бір-ақ күнде өзгеріп үлгеріпті!
Əр кеудеде – бір қамал,
Ішінде оның

Толық

Біздің ауыл оттары

Күн бұлттанса – тартады дала сұрғылт.
Ашылса деп қабағы аласұрдық.
Басылса деп күтумен күзгі жауын,
Арғы бетке Күнді де əрі асырдық.

Толық

Қамажай

Жүйріктің мініп алып ұшқырына,
Елемей қытымырлау қысты мына,
Құтылып қу тірліктің құрсауынан
Тартып бір кетсем бе екен «Үшқырыма»?!

Толық

Бұйығып

Бұйығып,
Бұлт ішінде ұйыған Ай...
Кенеттен мына күннің суығаны-ай.
Сарғайып үлгірмеген жапырақтың

Толық

Жаңбырсыз көктем

Жанары Күннің лаулады көктен,
Жарықтық, жаңбыр жаумады көптен.
Айқабақ көлдің арнасы азып,
Жалаңқай жаздан аумады көктем.

Толық

Көктем

Кірпікке бұлт қонғандай кілкіп келіп..,
Балауса бақ қалыпты бүртіктеніп.
Шайдай ашып жіберер көңіліңді
Шыны-аспанды мақта-бұлт сүртіп беріп!

Толық

Дүние жалған

Жо-жо-жоқ!
Болмайды екен ерте өлуге!
Онсыз да кескелдектей келте өмірде.
Сүйіп қал сұлуларды сүлейіңде!

Толық

Қартаю, өмір

Қартаю, өмір...
Ортаю көңіл...
Өзімнен өзім қорқайын дедім.
Кетті ме екен желге ұшып желік,

Толық

Дəм жазса...

Дəм жазса,
Көрерміз-ау бəрін-бəрін:
Жаһанның жақсылыққа малынғанын.
Тағдыры алмағайып тіршіліктің

Толық

Адамға Ар – таразы əлімсақтан

Адамға Ар – таразы əлімсақтан.
Жазадан жалт бере алмас жанын сатқан.
Нəмəртқа,
Не айла бар намақұлға,

Толық

Мен суықпын...

Мен суықпын...
Түсі суық көрдеймін.
Көрінгенге бейілімді бермеймін.
Бəйшешегін бауырында əлдилеп

Толық

Өмір өтіп бара ма?

Жылдар салып араға
Өмір өтіп бара ма?:
Көңіл шіркін күздегі
Жапырақтай сарала.

Толық

Нала

Қайда барсам, қалмады қырсық ұдай,
Мына түннің тымығы-ай, тылсымын-ай...
Ұйқы іздейтін сияқты,
Ұйпа-тұйпа

Толық

Ескі әуен

Жетпісің жер екен ғой мына тұрған,
Жол десем жоннан аса шұбатылған.
Ойдағың арман болып қалады екен,
Бойдағы айрылған соң қуатыңнан.

Толық

Қысқы көңіл

Үміттің у мен зəрдей ішіп көлін,
Қиялдың қияндағы құшып көгін,
Аялсыз тіршілікке айла таппай
Ұлиды ақ боранда күшік-көңіл...

Толық

Өлара

Менен жыр,
Сенен жаңбыр тоқтағалы
Көңілім көк жүзіне көп қарады.
Көзінде көк аспанның шөкім бұлт жоқ,

Толық

Бір өкініш өртей-өртей өзекті

Бір өкініш өртей-өртей өзекті,
Тəтті тірлік мені мүлдем мезі етті.
Өзім қалып,
Бас бəйгеден баз кешіп,

Толық