Өлең, жыр, ақындар

Сурет

Қырындау ұстап тұрып бір бетіңді.
Бер маған түскен сиқыр суретіңді.
Сонымен өткізейін күндізімді,
Сонымен өткізейін бірге түнді.

Толық

Мәжнүн

Өмірден өлшеп берген аз күн қалды,
Ұғындым тұрмайтынын жаздың мәңгі.
Кемпір боп Ләйлі қалды қамыт аяқ,
Шал болып (талы таяқ) Мәжнүн қалды.

Толық

Жұтылу

Қасиетін қисынға үздік ердің
Келеді әлі қапысыз біз білер күн.
Түсініксіз боларын біле тұра,
«Түсініксіз» жыр жазған сізді көрдім.

Толық

Сияқтану

Басқалардан биік қойған мұратын
Секілденем бәрінен де ірі ақын.
Көкбұлақтың тапқан ең бір тұнығын,
Көк құрақтың тапқан ең бір шұратын.

Толық

Бөтен

Жоғалтып алғандаймын өзімді мен,
Секілді өзгенікі сөзім кілең.
Көңілі қалмасын деп көлгір сөйлеп
Жалғандық жөргегінде көз ілдірем.

Толық

Күз - көрініс

Мезгіл жетсе қалайша жарқырамас,
Жарқыраған жалқын күн қалпына мас.
Алқап толы алтын шөп, алтын бұта,
Аула толы алтын тал – алтын ағаш.

Толық

Көлегейлеу

Өлеңім балқып шыққан өз кенімнен
Өрекпіп көрінердей көзге бірден.
Алшым бар – иірілген алтын сақа,
Қамшым бар – таспасы оның өзге өрімнен.

Толық

Күлу

Дос шалқып шаттығымнан,
жатым жүдеп,
Құдай-ау, қашан күлдім ақырғы рет.
Қанша жыл қасарысып қысыр тірлік

Толық

Түбінде бір өміріңнің күн беті

Түбінде бір өміріңнің күн беті
көлеңкеге ауысуы – міндеті.
Жарты ғұмыр – жалт еткен бір жалқы шақ,
Ұқтың ба оны, пайғамбардың үмбеті?

Толық

Өлеңім

Тағдырың тәйкі түссе – терең егес,
Тұяқты іліктірер сөреңе кеш.
Өлеңде қан болады,
Жан болады,

Толық

Дертіме осы табам ба ем

Дертіме осы табам ба ем,
Деміктіріп бақсыны.
Салыстырып жаманмен,
Жақсы, – дейді жақсыны.

Толық

Салыстыру

Сен не деген жүректі ең,
Салыстыра салмақтар.
Бағамдасаң білекпен,
Бұйым емес бармақ-хал.

Толық

Бағзы қазақ

Ағып жатқан арнадай
Азаны мен қазаны.
Ғайып болды, жалған-ай,
Бұрынғының қазағы.

Толық

Торғай ми

Бала кезім,
Байсал табу сондай күш,
Қыр қыдырып қызықтауды қолдайды іш.
Қалбалақтап ұшты торғай кенеттен,

Толық

Қан

Баяғыда, баяғыда…
Масқара,
Алматыда «Жалын» деген баспада;
Жұмекеннің қолжазбасын көрдім мен

Толық

Жынды

Шүйкесі жоқ, шырқ айналған ұршық құр
секілденіп демігеді күнсіп қыр.
Былайғы жұрт ұлылықтан жұрдай боп,
Жындыхана ішінде ол сыңсып тұр.

Толық

Тері

Соғымыңның терісіндей қыстағы
Бұл даланың көбейіп тұр дұшпаны.
Күтім еді мойыны мен сауыры,
Бүтін еді бауыры мен пұшпағы.

Толық

Жүген

Жамбасқа шідерісін баса құлар
Жан болдым жылқыңызға аса құмар.
Басында өрме жүген.
Түйін сайын

Толық

Табыну

Табынудың болатынын түр-түрі
Танымаудың өзі кейде күлкілі.
Мен табынсам, тектілерге табынам,
Солар нағыз ұлыс даусы,

Толық

Жүз сом

Жүз сом емес,
Жүз жолдасың болсын, – деп
үгіт айтқан коммунистік сол «сүннет».
Әл жимадық әндемді боп әмиян,

Толық

Тәуелсіз жыр!

Өтірікпен өрбіген жаңалықтар,
Сөз айтпайды титтей де сана құптар,
Аспан мен жердей сірә аралықтар.
Сасыған сайтан атқыр саясатқа,

Толық

Тақырыпсыз бір өлең...

Жаздың жылы жанарында тоңдым да,
Мен өмірдің суықтағын түсіндім...
Тұнық түннің жанарында тағдыр бар,
Қоймайтұғын жүрегіңде от өрмей.

Толық

Жеріміздің жазылмаған жарасы

Жеріміздің жазылмаған жарасы,
Жерлестердің кінәсі мен күнәсі,
Шоқан менен Ыбырайдың наласы,
Ахметтің, Бейімбеттің ызасы,

Толық

Көздерім бар, көріп жүрмін барлығын

Көздерім бар, көріп жүрмін барлығын,
Құлағым бар, естіп жүрмін барлығын,
Көріп жүрмін не жегенін сорлының,
Естіп жүрмін не дегенін жарлының.

Толық

Ұмыттым

Шыққан сайын түн түнегін түріп күн,
Бұл жалғанда сайран салып жүріппін.
Ұмытқам жоқ достарымның күлкісін,
Қастарымның табасын ше?

Толық

Қалмайды көктем келсе, қыста қаһар

Қалмайды көктем келсе, қыста қаһар,
Мұзың де көктемде еріп, қыста қатар.
Қанатың қатаймаса, шырқау көкте
Ақиық қырандармен ұшпа қатар.

Толық

Қар жапқан шыңның басына шығып жаңа мен

Қар жапқан шыңның басына шығып жаңа мен,
Биіктен төмен қарап ем.
Өзім де қатты таң қалдым,
Кісі екенін таныдым сонда мен әрең

Толық

Мойында, ақын, мойында

Мойында, ақын, мойында,
Берілме, бірақ, уайымға.
Қас-қағым сәттей өмірде
Уақытың кетті ойынға.

Толық

Жауыннан соң жатыр ма екен жер кеппей

Жауыннан соң жатыр ма екен жер кеппей,
Көргің келсе атқа мініп, қырға шық.
Егін еккен жерге жатса су жетпей,
Кей қаланы кетеді екен су басып.

Толық

Бөлінбейтін сандар бар деп екіге

Бөлінбейтін сандар бар деп екіге,
Көзің жетіп тұрған-сынды көкіме.
Бөлінеді бес пен тоғыз, жеті де,
Ащы таяқ тиген болса етіне.

Толық

Сәбидің жылағаны

Сәбидің жылағаны –
Емшекті анасынан сұрағаны.
Әйелдің жылағаны –
Күйзелген тауқіметтен, сірә, жаны.

Толық

Кей кезде қорқынышты түс көремін

Кей кезде қорқынышты түс көремін,
Түлкінің боғы дейді түс дегенің,
«Апырай, не болды?» – деп сескенемін,
Сол түсім өңім болса не істер едім?!

Толық

Неге?

Кейде тыныс бітіп,
Ауаны әзер жұтып,
Ұмтылсаң да қанша,
Аламын деп ұтып,

Толық

Қырда, ойда ойын-сауық, ас та көп

Қырда, ойда ойын-сауық, ас та көп,
Жиын-тойда шұрқырасар дос та көп.
Тәнің тозып, бірақ, жүйке жұқарса,
Ойлай берсең, уайымың шаштан көп.

Толық

Кеше ғана жатқан бала бесікте

Кеше ғана жатқан бала бесікте,
Тілі шығып, жүгіреді есікке.
Аттың жалын тартып мінсең, тәуекел!
Жолда қалма, мақсатыңнан кешікпе.

Толық

Бұл заман пенделерді билейді екен

Бұл заман пенделерді билейді екен,
Ырқына көнбегенді түйрейді екен.
Намысы, жігері жоқ жасықтарды
Саз балшық секілденіп илейді екен.

Толық

Нұрын шашып тұрған кезде жарық күн

Нұрын шашып тұрған кезде жарық күн,
Ауыр жүкті әйел жүрсе көтеріп.
Күнкөрістен қалжыраған халықтың
Кеткен оған еті өліп.

Толық

Айы туса оңынан

Айы туса оңынан,
Иілген бас мойыннан
Кесілмес деп ойлайтындар көп білем.
Менің сенен айырмам:

Толық

Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын

Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын,
Кетті бәрі жұтылып.
Қиналғанда ащы жырды жазғанмын,
Шайнап-шайнап, тастады оны түкіріп.

Толық

«Сүйем!» деген асыл сөзді мың айтып,

«Сүйем!» деген асыл сөзді мың айтып,
Сүйгеніңді алып жүрме мұңайтып.
Кейбір сәтте керек емес сөзің де,
Сезіміңді қас-қабағың тұр айтып.

Толық