Жұлдым, таттым талайын көк алманың
Жұлдым, таттым талайын көк алманың,
Сүйдім, таптым деп жəне көп алдандым.
Қанша қыз бар қалада...
Сенен бірақ
Жұлдым, таттым талайын көк алманың,
Сүйдім, таптым деп жəне көп алдандым.
Қанша қыз бар қалада...
Сенен бірақ
Тереземнің тұсында Бозқараған
бойжетіпті.
Көбейді көз қадаған.
Саяқ көзден сақтанып саябанда
Мезгіл ауып барады Қарашаға,
Хал-жайыма Қараша караса ма?
Əлі күнге өзіңді аңсай берем
Жəрмеңкесі жастықтың тараса да.
Елжіреуік бір сезім езді ырқымды...
Көмейіме кептеліп сөз де іркілді.
Келтіре алмай отырмын сені бермен,
Өлтіре алмай отырмын көз құртымды.
Сəукеле – сəулешімнің салтанаты.
Салтанат – сағындырған қалқам аты.
Мақпалдай майдақоңыр мінезі бар,
Жарасқан жамалына мархабаты.
Көргенім – көріскенім аңсап келіп.
Көркіңе бек жарасар кəмшат бөрік.
Шөлімді қандырдың-ау, қалқатайым,
түн іші тіл ұшына бал сап беріп.
Кеудеңді құйын кеулеп, жел кергенде,
Түседі-ау ғазиз басың сергелдеңге.
Емінген елігіне ессіз жүрек
еншісін егеленбей ем көрген бе?
Ауырма, беу бейкүнə құсым менің,
Беймезгіл бозармасын түсің де өңің.
Далада көктем, жаз тұр сені күтіп,
Пердесін терезеңнің түсірмегін.
Жүрегім бірде күлер, бірде жылар...
Ол, шіркін, кімге ғашық, кімге құмар?
Аужайын көңіліңнің айтпағанмен,
Хал-жайын махаббаттың білген ұғар.
Мен саған бірде көктем, бірде күзбін.
(Көңілде құйын ойнап жүр ме біздің?..)
Тұманды, күмəндімін күздігүні,
Көктемде саған арнап гүлдер үздім.
Адамға ала бөлмес қазынасын
Жақсының өкпесінен назы басым.
Жаныңа жайма-шуақ жарық сеуіп
Жалт етіп бір қараса, жазыласың.
Асылға балап сені Аққу дедім,
Аққудан кем емессің,
нақ білгенім.
Құс-көңіл күнде өзіңе ынтыққанмен,
У-зəрді жалғыз ғана мен ішем бе? –
Жүректің жүдеп жүрген емі сенде.
Көрмеймін дегеніңе көнемін бе,
Келмеймін дегеніңе келісем бе?
Болды ғой сыз өткендей табанымнан,
Қар жауды, қалқам, неге қабағыңнан?
Мен де бір нəзік гүл ем...
Суық сорып,
Сен өрімдейсің,
Көктемнің жаңа шыққан көгіндейсің.
Көңілім көксегенмен,
амалым не,
Көңілім сұлулыққа бір қанбады.
Ол мені бірде алдады, бірде арбады.
Көзіме өткен-кеткен елес беріп,
Өзіңе айтылмаған сыр қалмады.
Құшағын жайған саған, жайған маған
Жаз өтті жайма-шуақ жайраңдаған.
Қазір-ақ қасыңа ұшып барар ем-ау,
Қайран-ай, қанат бітсін қайдан маған!.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі