Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (2051)

Арша

(Қайнекейге)
Тосын бойы толы арша,
Тосын бойы қалың ну.
Құздарынан таласа

Толық

Неге кінә қоясың?

— Қалай болып кеткен?— деп,
Сын қоясыз қазір сіз.
Жас ем онда көкпеңбек,
Сақал-мұртсыз, әжімсіз.

Толық

Партизандар моласы

Еш дыбыс маңайында білінбейді,
Жел үрлеп қалың жусан күбірлейді.
Көзіңе өткен күндер елес беріп,
Алыста ат тұяғы дүбірлейді.

Толық

Ғазиз ана

Бір күні дүниеге қарадым мен,
Ну орман жатты өзен алабы кең.
Жайқалды қыз табиғат қызыл гүлмен,
Бәрін де жылытты күн жанарымен.

Толық

Майдандас досқа хат

Уа, досым, олпы-солпы сол қалпыммын,
Мен үшін керегі жоқ зор даңқыңның.
Емеспін ефрейтор я сержант,
Өлеңнің қарапайым солдатымын.

Толық

Төлендіге

Сені тәуір көріп ем,
Бармысың сен Төленді.
Өзім жазып беріп ем,
Бақытыңа өлеңді.

Толық

Ленин кабинетінде

Алдымда үлкен үй тұрды,
Аралап бәрін өтіп ем.
Жаңа шыққан сықылды
Ленин кабинетінен.

Толық

Билеп, ойнап, күледі

Алыс жолдан асығып,
Жетті көктем — келіншек.
Бұтақтарға асылып,
Жылайды қар көңілшек.

Толық

Жұлдыз гүл

Араладым ауланы
Келмеген соң күндіз жыр.
Көңілімді аулады,
Көзді тартып жұлдыз гүл.

Толық

Ақ қалпағы басында

Көгінде күн күркіреп,
Алды үйіріп даланы.
Жаңбырлы бұлт сіркіреп,
Шайып өтті ауаны.

Толық

Аспанда

Қалып жатыр шөл, ыза...
Шетсіз аспан әлемі.
Көрінді тау Феруза,
Аты қандай әдемі.

Толық

Сәлем, баку

Сәлем, Баку, қаламсың
Өмірімде болмаған.
Құшағыңа аларсың,
Көңілімде жоқ алаң,

Толық

Самед вургун

Каспийдің толқынындай күркіреген,
Неліктен тына қалды шіркін өлең.
Жабырқап ауру жеңіп жатыр ақын,
Қоштасып өзінің ел-жұртыменен.

Толық

Түнгі баку

Алыстағы асқардың
Басына түн бекінді.
Алқара көк аспанның
Баку көзі секілді.

Толық

Қош, баку

Алматыма аттандым,
Ақкөңілмен, дос, тату.
Бар сырыңды ақтардың,
Рақмет, қош, Баку.

Толық

Қыстау маңында

Тағы да жаным бір қунап,
Кеземін Торғай даласын.
Көкірегімде жыр тулап,
Жұтамын жұпар ауасын.

Толық

Өзен жағасында

Жүзіп өтіп Торғайды
Қорқынышты сезінбей.
Балалар суда ойнайды
Баяғы күнгі өзімдей.

Толық

Зырлап кетіп барады

Жұлдыздар ұйықтап таң алды,
Табиғат — ана мүлгіген.
Құшақтап байтақ даланы
Қарсы алдым шыққан күнді мен.

Толық

Жылады аспан күз күні

Жылады аспан күз күні,
Көзінен жасы моншақтап.
Күтіп ек ерте біз мұны,
Қалды екен неге ол сақтап.

Толық

Киік

Келеді киік тобымен,
Келеді құлап дөнестен.
Келеді дала жонымен,
Қуалай қуып жел ескен.

Толық

Пікірлер