Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (2009)

Жетісу

Астасқан аспанменен асқарлары,
Секілді жер мен көктің баспалдағы.
Табиғат құдіретімен қиысып кеп,
Қаланған ескерткіштей тастан бәрі.

Толық

Талдықорған

Құшаққа байтақ даланы ап,
Өзенді, тауды, орманды.
Екі күн бойы аралап,
Келеміз Талдықорғанды.

Толық

Арқарлы асуында

Асуы биік Арқарлы
Арқасын сипай жел сүйіп.
Тастардан соғып қалқанды
Жатқандай жалғыз мелшиіп.

Толық

Қозы

Қырдан ойға шұбырып,
Құлады қой маңырап.
Қарсы шықты жүгіріп,
Жас қозылар жамырап.

Толық

Түтін

Суық түннен тұрмақшы,
Таңда бақты тоңдырмақ.
Жас алманы ұрмақшы,
Жас өмірді солдырмақ.

Толық

Қызылорда

Қызылорда, жақынсың,
Алғаш сенде шықты үнім.
Өзің жайлап жатырсың
Жанның терең түкпірін.

Толық

Дүние әлі жас шағында

Ойнасын бұлт аспанында,
Жатсын қар тау асқарында.
Кеше ғана жаралғандай,
Дүние әлі жас шағында.

Толық

Сен секілді

(Совет Одағының Батыры Илья Сияновқа)
Бір солдат арқалаған тұр жетімді,
Мен содан көргендеймін келбетіңді.
Сол солдат от ішінде қағып алып,

Толық

Комиссар туралы жыр

Штабтан қайттық қыс күні,
Борайды боран далада.
Борайды қардың ұшқыны
Жұлдыздай қонып жағаға.

Толық

Арқалық

Арқалық деген адыр бар,
Арқаның сонау белінде.
Жарыса ұшқан жалындар
Жалаудай жүзген көгінде.

Толық

Өткел

Жағасында жалаң бас
Жалбыр шашты талдары.
Құмды тілген ақ алмас
Жатыр өткел — Қарғалы.

Толық

Рудный қаласы

Жоқ деген бұл даладан етер үміт,
Темірдің алды тауып мекенін жұрт.
Тобылдың жағасына тұра қалды,
Жас қала күмбездері көтеріліп.

Толық

Аманқарағай

Жан-жағының бәрі бақ,
Бәрін оған сыйлаған.
Әттең, сараң табиғат
Бір өзенін қимаған.

Толық

Қоңыраулы өзен, қоңыр кеш

Қоңыраулы өзен,
қоңыр кеш
Көк шымылдық ашылған.
Мөлдір кеш, нәзік со бір кеш

Толық

Алғашқы адым

Қалды өзенде — жар астында,
Найзағай қанат алабұға.
Отырды ол мектеп партасында,
Өмірдің тұңғыш сабағында.

Толық

Бейне бір аңызындай ертегінің

Жазықсыз ебелекті жұлатұғын,
Қазықсыз көбелекті қуатұғын.
Балалық күндеріңді сағынасың,
Іздеген су маржанын, құм алтынын.

Толық

Қараспан тауы

Төбесінде зеңгір көк —
Тебетейі жарасқан.
Жер мен көкті белдеулеп,
Тартыла қалған Қараспан.

Толық

Машук тауында

Күн көзі ұясынан көтеріле,
Қиялдың қияға ұшып жетегінде,
Отырған ойлы ақын жалғыз өзі
Жап-жасыл Машук таудың етегінде.

Толық

Пятигорск

Ішін өртеп бір жалын,
Ерте тұрған ғашық күн,
Сүйгенінде шыңдарын
Бестау менен Машуктің.

Толық

Жаңғақ ағашы

Қариядай кәрі ағаш,
Келе жатқан қашаннан.
Бірақ жаны әлі жас,
Жылда көктеп жасарған.

Толық