Жұлдыздай қара түнді жарып жансам
Жұлдыздай қара түнді жарып жансам,
Ақылдың қуатымен қарулансам.
Тізеңе отырғызып сүйгеніңде,
Дертіне жүрегіңнің дару болсам.
Жұлдыздай қара түнді жарып жансам,
Ақылдың қуатымен қарулансам.
Тізеңе отырғызып сүйгеніңде,
Дертіне жүрегіңнің дару болсам.
Бауырыңа қысып сүйіп мені аймала,
Таң атсын арамыздан арайлана.
Жаныма жақын туған, жұлдызым-ау,
Көзіме түспей келдің қалай ғана?
Сезім жыры бөледі ылғи ұйқымды,
Көз алдымда әрбір сөзің, бар тұлғаң.
Сырт көздерге көрінбейтін сиқырлы
Бір көпір бар арамызға тартылған.
Мен өзіңді сүймеймін, сүйе алмадым,
Сүю жайлы тек іштей қиялдадым.
Қолды бір-ақ сілтер ем, бірақ, бірақ
Мен басқаның көз жасын қия алмадым.
Көп күттірген сағынышым аңсаған,
Өз алдыңда өлең оқып, ән салам.
Аман-есен көргеніме қуанып,
Мен өзіңді жыл келгендей қарсы алам.
Сүйсең мені, салыстырма өзгемен,
Кездескенде дәрменсіз ғой сөз деген.
Маңдайдағы көзбен емес, қарасаң,
Қара маған жүректегі көзбенен...
Бұл күйімді қалай, қайтіп айта алам,
Өмір – теңіз, толқынымен шайқалам.
Саған деген сезім гүлі қалғыған
Көзін ашып келе жатыр қайтадан...
Сағынбаймын бұрынғыдай елеңдеп,
Сауықтырмас өлең енді мені емдеп.
Жол үстінде жарығым бар көрем деп,
Адасыппын сол жарыққа сенем деп.
Көрген түстей неге бәрі тез өтті,
Өкінішім өртейді енді өзекті.
Жолыққанда, жылтыр-жеңіл сөзге емес,
Көзімізге берейікші кезекті...
Көргендеймін... мен сені көрмей жүріп,
Гүлден нәзік жанымды тербейді үміт.
Ақ сәулеге айналып, алау нұрға,
Тереземнен кіресің таң алдында...
Сағынышым сарғайған жат бағында,
Орануда бұл жаным от-жалынға.
Тым-тырыссың, әлде әлі көкірегіңнен
Бір жылылық сен маған таппадың ба?
Жүзіме ойнатып ақ таң шуағын,
Ойлармен аунай берем, таусыламын.
Ұйқыға кетерімде сені ойладым,
Жаңбырдың естіп жатып тамшыларын...
Көгеріп сенсіз гүлдей, көктемеймін,
Жет мейлің, қадіріме жетпе мейлің.
Өзге емес, не істесең де, сен өзімсің,
Өзіме, айтшы, қалай өкпелеймін?..
Сені көріп айрылдым бар еріктен,
Сенің сөзің мұз жанымды еріткен.
Сұрау салып қыр соңыңнан қалмаспын,
Қайда барсаң, көлеңкеңдей еріп мен...
Мен ешкімге сол адам деп сүйгенім
Айтқан жоқ ем, бүгін бәрі жүр шулап.
Өзім жанып, өз отыма күйгемін,
Өз атыңа арнай алмай жыр шумақ...
О, тәңірім! Сен қандай үстем едің,
Өз алдыңда әлсізбін, кішкенемін.
Уысқа алып барлығын қысып тұрған
Қыс па екен осынау қыс дегенің?..
Алдадың... оңашаға алып қаштың,
Күн іздеп арасынан жарық тастың.
Кешпеймін, есім барда кеше алмаймын,
Бақытты етіп сені жарытпаспын.
Қайда барып, қайдан мен жай табармын,
Қайырмасы болдың сен айтар әннің.
Алабұртқан көңілмен, адасып көп,
Қазығыңа қағылған қайта оралдым.
Көше – ағын, қозғалған ояу қала,
Адымдаймын асықпай баяу ғана.
Еске сені салады елестетіп
Біз кездесе беретін аялдама...
Кездеспедім неге өзіңмен ертерек
Көкірегімді өкініштен өртеді от.
Ай астында оңашада шертіп сыр,
Отырар ем мен алдыңда еркелеп.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі