Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (596)

Құлын көрдім түсімде

Құлын кірді түсіме бүгін менің,
Көрдім анық ойнақтап жүгіргенін.
Жануар-ай, ғайыптан қайдан келдің,
Көптен бері жүректің түбінде едің.

Толық

Хат

Ағажан,
Көкпар қайда, торы ат қайда?
Будақ шаң енді қайтып боратпай ма?
Соңына сопаң етіп шыға келер,

Толық

Көңіл дауылы

Қарап тұр ем бір күні белге шығып,
Қаңбақтарды барады жел көшіріп.
Жел айдаған қаңбақтай кім көшпейді
Әурелесе аз күнгі пендешілік?

Толық

Бұлттар көшіп барады

Шуақ іздеп шығып ем,
Құрсанды күн.
Бұлттар көшіп барады мың сан бүгін.
Жетер ме екем

Толық

Бір қараңғы, бір жарық...

Қуалап марғау түнді қырға бұққан,
Тағы да келеді атып, нұрланып таң.
Тіршілік, сырың неткен сиқырлы еді
Тұратын бір қараңғы, бір жарықтан.

Толық

Кеңістікке қол созып...

Тағы да тербет мені, бесік-күндер,
Елеңдеп күтудемін –
Кешіктіңдер.
Сендерден дәмеленіп жүргенімде

Толық

Ақ қырау – аппақ көбелек

Күрсініп іштен көл тынып,
Жапырақ қурап ұшқанда,
Көзімді жасқа толтырып,
Қарадым қайтқан құстарға.

Толық

Іргем бүтін тұрғанда...

Байтақ елмін басынан сөз аспаған,
Өз өлеңім өзіме – өз астанам!
Илеуіңе қашанғы көне берер
Қазақ жыры зорлықтан көз ашпаған?!

Толық

Көз жасы

Бұл дүние тұспалдамай, астарламай,
Тұра ма төмендемей, аспандамай?
Жарқыным, айырмаң бар тастан қалай,
Өтсең бір жанарыңнан жас парламай?

Толық

Сұрама

Сұрама руымды, қадірлі аға!
Көзімді ашып тұрмын қазір ғана.
Ойыңнан шықпай қалсам –
Өкінішті,

Толық

Балқаштың соңғы жолбарысы

Жалғыз шегіп жапаны, сорлап жаны,
Қандай қиын соңғының долданғаны.
Қызыл өрт боп көзіне көрінгендей
Қалың қопа кешегі болған бағы.

Толық

Қара дәптер

Осынау көнетоздау қара дәптер –
Таусылмас кең дүние, аралап көр!
Ішінде жүрегім жүр тыпыршыған,
Секілді сынық қанат бала кептер.

Толық

Өмір күйі

Тұрады соғып өтіп небір құйын,
Әурелеп, үйретпек боп жеңіл биін.
Күйттеп көңіл күйін жүргенімде
Жаңылтып алар ма екем өмір күйін?

Толық

Ей, өлең!

Ей, өлең барасың сен қай жаққа алып?
Қалды ғой екеумізді аймақ танып.
Сескенем, түбі терең иірімбісің,
Бет жағы жататұғын қаймақтанып?

Толық

Тау тұлғалы адам

Тауда туып, тасында өскен ұл едім,
Қыран қонған қия таста түледім.
Таудай биік, даладай кең ұлы елім,
Ұлы елім ғой менің қолқа-жүрегім.

Толық

Әке туралы жыр

От орады дала, тауды, орманды,
Бомбалардан бітпес жара – ор қалды...
Дәті бармай зобалаңды көруге,
Ұясынан Күн шығуға қорғанды.

Толық

Бас сүйектер

Уақыт!
Сенен озамын деп айта алман,
Cен бiр жүйрiк желдей ескен майталман.
Есебiңнен жаңылмайсың ешқашан,

Толық

Найзағай

Жарық дүние қымбат қой жан біткенге,
Жәндік екеш жан тәтті жәдіктерге.
Ғұмыр керек күллі бұл табиғатқа:
Барлық орман,

Толық

Жасынның сынығы

Тербет, толқын көбік шашқан,
Сілте, дауыл көpiк басқан.
Көз алдыма кел дөңгелеп,
Kөpiктi жер,

Толық

Ерлік дастаны

Жұмыр жер!
Айнала бер кіндігіңде,
Қарамас ойлы көзбен кім бүгінде?
Мына әлем – алып мұхит, сен – кемесің,

Толық