Уа, халайық!
Уа, халайық!
Тұрыңдар!
Сот келеді!
Жалдауға —
Зауал, Тұлпар, Уақыт
Қанатымын жыр атты акиықтың,
Жаңа бетін ашатын тарихтың,
Танысалық, кел бермен келер ұрпақ,
Ақыныңмын!
Шығыс аңызы
Зұлымдықпен үшеуі әділетсіз күштеді,
Өлмес үшін қабірге қарсы келмей түс деді.
Бізге керек тісі деп көрде жатқан өліктің,
Үңірейіп ажалдың алты көзі төніп тұр.
Жеңіс күні
Толғатты өмір сәбиді
тоғызыншы май күні,
Жеңіс атты нәресте
көздерден сүртті қайғыны.
Осы бір үй, қария және немере
Қарт жүрегін қинаған
қия алмастық ізгі мұң,
Осы бір үй ұрлаған
кемпірінің қыз күнін.
Қайттың үйге жанарыңа шық тұнып
Қайттың үйге жанарыңа шық тұнып,
Пәк жаныңның мөлдірлігін ұқтырып.
Қалғандай бір қайырлаған қайықтай,
Алғандай бір ескегіңді ықтырып.
Соғыста қаза тапқан батырлар туралы ой
Қиды жанын,
Құйды қанын,
Нұр таңы үшін!
Көз жұмған жоқ өлімді қызық көріп,
Қайырымсыз ажал деген шіркін келіп
Қайырымсыз ажал деген шіркін келіп
Уыздай бір ұяның шырқын бөліп.
Сәби жүрек атанды тұлдыр жетім,
Әкесі мен шешесі бір күнде өліп.
Момын жайлы балама сыр
Білуге құмартады-ау жаралса адам,
Түйе жайлы айтайын балам саған.
Барғыштайтын әкеңдей ауыл жаққа,
Төрт түліктің бірі бұл дала аңсаған.
Жеті бояу – жеті толқын
Қаңқылдап ұшқан
Қырмызы көлдің қазындай,
СЫЛҚЫЛДАҚ ТОЛҚЫН —
«Сылқылдақ» күйдің сазындай.
Шетелдік ақынға сыр
Батыстан іздеп ажалын атаң тартты майданға,
Шығыстан іздеп тажалын әкең өлсе Сайгонда,
Сайгонда, бәлкім, Тайванда.
Ал енді сенің өзіңнің
Келді көктем қайтадан салады өрнек
Келді көктем қайтадан салады өрнек,
Хош иісі көк шөптің дала кернеп.
Сағынышпен құстарды қарсы алуға,
Гүл қаптап тау төбені барады өрлеп.
Мұз айдыны
Жастық шағым — айдын мұз,
Сырғанадым желікпен:
Көз алдымда қай бір қыз,
Аумайды ерке еліктен.
Әкеммен қоштасу
Алқа-қотан отырмыз дөңгеленіп,
Арыстай әкем жатқан төрге келіп.
Бейнетпен көз ашса да дәл осылай,
Өмірде шаршағанын көрмеп едік.
Жолда тас жатыр!
Еңсе де жанарыңа сұрақ, күдік,
Өмір өтіп барады жылап, күліп...
Қызықсың-ау, о, адам, жолдарыңнан
Қозғамадың сол тасты құлап тұрып.
Жер – Анамын! сөз алам да бүгін мен
Жер – Анамын! сөз алам да бүгін мен.
Ақ сүтіңдей ананың, құдіретті тіліңмен,
Қара қылды қақ жарып,
Жарыламын ағынан:
Табалап бір ісіме күліп кеткен
Табалап бір ісіме күліп кеткен,
Күліп кеткен.
Намыстың отты шоғын үріп кеткен,
Ризамын дұшпаныма қайрап қайта
Мәңгілік ұмыт дедің, биіктен құлатқанын ба?
Мәңгілік ұмыт дедің, биіктен құлатқанын ба?
Жүрегім тұнық менің, шынымен жылатқаның ба?
Өзгені ұнатқаның ба?!
Басқаның бұлақтарында, әлдешуақтарында
Соңғы сөзі ағаның
Екі көзім – екі бұлт,
Төгіп жатыр нөсерлерін қайғымен;
Ауру деген жер-жүректің төсіне
Тіліп түскен білем.
Оралмас студенттік балшақтарым
Оралмас студенттік балшақтарым,
Отырам-ау мен ертең аңсап бәрін.
Көрсем де қуаныштың шұғыласын.
Білмедім көзімнен жас қанша аққанын.
Абай қабірі басында туған ой
Бір Алатау жерленгенге ұксады,
Халқым тауын қалай ғана қиды екен?
Жұмыр жерді орап алған құшағы,
Тар қабірге калай ғана сыйды екен?
Жанына батып сырқат қинағасын
Жанына батып сырқат қинағасын,
Ауырып төсек тартты сыйлы анашым.
Мұңайып иығыма салдым алғаш
Анамның су таситын инағашын.
Не нәрсе жұмбақемес дүниеде?
Не нәрсе жұмбақемес дүниеде?
Мылқау-меңіреузіл-қара
тастарың ба?
Тауларың ба
Теңізден соққан жел
Не нәрсе жұмбақ емес дүниеде? Тоқтап қап,
Жеткізетін түбі өлімге,
Жұмбақ маған,
Өзімнің жүрегім де!
Пікірлер
-
Көркем
Күшті жазылған -
Умида
Bu juda zo'r ajoyib -
Бақтыгүл
Шілде 10 -
Медина
Керемет
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі