Өлең, жыр, ақындар

Шаһарда біздің сұлу бар еді

Шаһарда біздің сұлу бар еді,
Адам біткенді шайыр қылатын.
Жанарындағы жылу да әдемі,
Мейірім сыйлар қайырлыға тым.

Толық

Жүрегімді жарып шықса жасын ән

Жүрегімді жарып шықса жасын ән,
Саған қарай құрақ ұшып асығам.
Түн көзінен тамып түссе тәтті мұң,
Оның несін тағы сенен жасырам.

Толық

Мәжнүн тал

Мендегі жыр,
Күзді күнгі нәзік мұң,
Мәжнүн тал –
Ару сынды бұрымды.

Толық

Әдемі әйел

Атқанынша көктемнің құба таңы,
Әдемі әйел өз-өзін жұбатады.
Сағынышы шашылып көзіндегі,
Кей түндері жүрегін жылатады.

Толық

Ақынмын сыймас жыры қауызға

Ақынмын сыймас жыры қауызға,
Өзіңді сүйген өлермен.
Салғандай едің үріп ауызға,
Жаратылғандай өлеңнен.

Толық

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған,
Сол үшін де қажет сендік наз маған.
Бұйырыпты ғұмыр кешу ақын боп,
Маңдайыма пайғамбарлық жазбаған.

Толық

Бір иіскеп шашыңнан

Бір иіскеп шашыңнан,
Ғазал өріп кетермін.
Жазығымды жасырған,
Қарызыңды өтермін.

Толық

Шын емес

Куәсі боп нәркес пен наза күннің,
Бірі болдым айтулы әз ақынның.
Кешқұрым сүмбіленің саясында,
Жатып ап керемет жыр жазатынмын.

Толық

Бала кездегі бір оқиға

Ешкім ол кез дұрыс білмей атымды,
Танымайтын мен сияқты ақынды.
Айхай дүние, шайыр едім өзгеше,
Сұлуларға жырмен жазған хатымды.

Толық

Бұйра бұлт тау басынан көшкен еді

Бұйра бұлт тау басынан көшкен еді,
Қырларда қызыл гүлдер сескенеді.
Жер бауырлап ағады ақ бұлақтар,
Мен неге түсінбеймін ештеңені.

Толық

Түнгі көбелек

Кімнің қай кез таусылыпты сайраны,
Ғажап-ақ қой жан біткеннің жайраңы.
Түнгі шаһар шамын жақты шырадай,
Бүгін түнгі көбелектер мейрамы.

Толық

Қызыл өлең

Маған қарай айдайды жел күз бұлтын,
Жапырақтар тартты содан қызғылтым.
Алтын түймелі бір ару аңсатып,
Қызыл іңір боп басталды біздің түн.

Толық

Өмір

Тағдыр жазып тілдессе де тылсыммен,
Менің жырым күрең түсті күрсінген.
Айдынымнан аққу ұшты-ау алысқа,
Қанаттары таңғы бұлттай нұр сіңген.

Толық

Басымды тауға

Басымды тауға,
тасқа ұрдым, түңілмедім,
Жарамас жарты жолдан бүгілгенім.
Жүрегімнен үзілген өлеңім-ау,

Толық

Некесіз-ақ басыма бақ қондырған

Некесіз-ақ басыма бақ қондырған,
Жүрегімді үнсіз ойға шомдырған.
Ізгі нұрдан жаралғандай дидарың,
Періштенің өзін естен тандырған.

Толық

Ұлы арман

Ғаламның түйсігін қозғаған,
Дүниеде еш ақын жазбаған-
Ұлы жыр бастағым келеді,
Баурына басатын боз далам.

Толық

Періште

Жарым түнде періште қақты қанат,
Қақты қанат қылуға Хақты мадақ.
Ауадан Алла демі аңқығанда,
Жұпары кеңістікке жатты тарап.

Толық

Бозшағала

Дариға-ай қу мен қуды қағыстырған,
Аң мен аң, құс пен құсты жарыстырған.
Таңғы жұлдыз туғанда сүт сәулелі,
Сенің даусың естілді алыс қырдан.

Толық

Фәни

Мекені қырық түрлі құлшылықтың,
Иесі түбірі жоқ тіршіліктің.
Қабылына өлтірткен Абылдарын,
Фәнидің дидарынан түршігіппін.

Толық

Өмірдің төтеп сан ағысына

Өмірдің төтеп сан ағысына,
Күндерім өтті шерге тең.
Бейнеңді байлап қалам ұшына,
Жаныңды үнсіз тербетем.

Толық

Жазмыш

Тағы бір жан қылтасынан қиылып,
Құс жолына бет алғанда арманда;
Жаратқаннан жарық сәуе бұйырып,
Келген екем өлең болып жалғанға.

Толық

Күндер-күндер өзендей барады ағып

Күндер-күндер өзендей барады ағып,
Сол күндерден қалғанмын жараланып.
Өкінішті жыр жаздым бүгін түнде,
Бір өкініш адамда болары анық.

Толық

Жалыныш

Түсініп қарашы дерт емген жаныма,
Себебі бәрінен ерексің мен үшін.
Әйтеуір туыппын өзімнің сорыма,
Бірақ, ол менің жеңісім.

Толық

Қобыз сарыны

Мойнында дүние азабы,
Қанында тулаған ғазалы.
Құдайда жазығы жоқ оның,
Әйтеуір сонда да жазалы.

Толық

Аллаға болсын құлдығым...

Аллаға болсын құлдығым...
Төрт кітапта айтқан он сегіз мың ғалам шындығын.
Жеті қат жердің үстінде өмір зырлайды,
Періштелер мен ақындар көрмей бір-бірін.

Толық

Күзгі мұң

Сарғайып жатты кешегі жасыл жапырақ,
Мүлгіді сосын айналадағы атырап.
Қайтқан құстардың қанат суылына қаныққан,
Шайырлар бүгін күз жайлы өлең оқымақ.

Толық

Өмір бойы сақтап қалған мәрт атын

Өмір бойы сақтап қалған мәрт атын,
Махаббаттың күйін шертті қарт ақын.
Ғашықтардың хикаясын төгілтіп,
Домбырасын тоқсан толғап тартатын.

Толық

Жарым ырыс

Мен Ғашықпын. Жырладым ғашықтықтың ғажабын,
Бәлкім содан бақытым. Бәлкім содан азабым.
Жеті түнде көз ілмей ой кешіріп отырдым,
Бәлкім содан адаммын. Бәлкім содан ақынмын.

Толық

Аумай қалған ақсұңқар баласынан

Аумай қалған ақсұңқар баласынан,
Айналайын көзіңнің қарасынан.
Жанымның дұғасындай болып кеткен,
Көңілді елжіретіп саласың ән.

Толық

Ақын

Көз тоқтатып қарашы;
Мүлгіді әлем нілдей қара наласы.
Қалған еді Ай астында күбірлеп,
Әлі өлең оқып отыр шамасы.

Толық

Ару кетіп бара жатыр көшеде...

Ару кетіп бара жатыр көшеде...
Тоқ маңдайы әсте күнге тимеген,
Ақ тамағын адам келіп сүймеген.
Көкірегінде қос зерені жұпарлы,

Толық

Жас ақынның көңілі

Ұлы боп күн кешкім келеді,
Мына әлем сыйдырмай қоймаса;
Жазылып ғасырдың өлеңі,
Адамзат сол жайлы ойласа;

Толық

Ойым бүрлеп, сәуле түсіп санаға

Ойым бүрлеп, сәуле түсіп санаға,
Ақын болып кетем ертең қалаға.
Қош айтыстым жазығыма жусанды,
Ұзақ қарап сағымданған далаға.

Толық

Еңліктің әні

«Аужар айтам, жан қалқа бүгін анық,
Таңға асатын торыны мініп алып.
Ақ жүзіңнің сәулесін ән етуге,
Ауылыңды бетке алам құбыла ғып...»

Толық

Көздерінде күміс түстес шық тұнып

Көздерінде күміс түстес шық тұнып,
Нәзік назын қылығымен ұқтырып;
Көктем болып күлімдейтін кіршіксіз,
Ол да мендей ақын еді тұп-тұнық.

Толық

Бүгінгі бала

Баланың ол зерегi,
Бiлгiрлiгi жетерлiк.
Бiледi бар дерегiн
Көп артистiң шетелдiк.

Толық

Демалыс күні

Жексенбi де кеп жеттi,
Əр демалыс сайын бiз
Өзiмiзге мiндеттi
Iстi iстеуге дайынбыз.

Толық

Туады, шығады, түседі, келеді

– Мазалаған көптен бiр
Сұрағым бар,
Дөп келдiң,
Халық неге айтады,

Толық

Тәуелсіздігім - тұғырлым

Қазақпын, еркін, азатпын,
Ұрандап солай жар салам.
Бабаларым бұл ғажап күн,
Тәуелсіздікті аңсаған.

Толық

Қызық

– Мұндай қызық көрмедiм,
Күлкiден сəл өлмедiм.
Келе жатыр көтерiп
Төрт түлiк өз төлдерiн.

Толық