Ескі үйде
Ескі үй өзіңсіз өтті күн,
Ит қана күзеткен.
Жанымда ағамда жоқ бүгін,
Сөзімді түзеткен.
Естен бәлкім кетпейсің
Естен бәлкім кетпейсің,
Қалмас тіпті елесің.
Жалғыз туып көктейсің,
Жалғыз жатып өлесің.
Ауыр жолды таңдағам, жеңіл жолда бақыт жоқ
Ауыр жолды таңдағам, жеңіл жолда бақыт жоқ,
Аламанда алаңсыз керілуге уақыт жоқ.
Жеңіл жолмен жүргенді Жаратқанда кешпейді,
Қараша үйде жаққан от көкіректе өшпейді.
Сыймай аққан арнаға түбi
Сыймай аққан арнаға түбi
өзендей толармын,
Үзiлетiн жанардан бiр тамшы жас болармын.
Мән бердiм де бiр күнi
Тым көңiлсiз
Тым көңiлсiз
өттi қызық күзiң де,
Қыздар маған хат жазбайды бүгiнде.
Құлағына сыбырлап мен ақырын:
Әлi серiк сол мұң менен
Әлi серiк сол мұң менен
сол қайғы,
Амал қанша жаз өткенмен күз келер.
Ақын адам жаман адам болмайды,
Есiмнен мәңгi шықпай да қойған бiр елiк
Есiмнен мәңгi шықпай да қойған бiр елiк,
Елiкке сол бiр көңiлi құрғыр тұр ерiп.
Болмағанменен аймаңдай, алтын айдарлы,
Адал сүт емiп ауылдан шыққан ұл едiк.
Гүл терген асыл еркем Бөкейiңнен
Гүл терген асыл еркем Бөкейiңнен,
Кетпейдi бала бейнең көкейiмнен.
Аруын Күреңбелдiң ұмытпасын,
Жыр жазып кейiнгiге кетейiн мен.
Ғашық боп тұрған өзiңе үзiле жалған
Ғашық боп тұрған өзiңе үзiле жалған,
Сағынар кейiн сонда мен күзiме барғам.
Аспаннан ағып қос жұлдыз құлаған едi-ау,
Көзiңнiң жасы секiлдi жүзiме тамған.
Сыр жасырды Тұрымбеттен қалған бау
Сыр жасырды Тұрымбеттен қалған бау,
Еңсені езді шемен болып қалған дау.
Ақылды боп көрінгім кеп тұрғанмен,
Сол баяғы Қасымың ем аңғалдау.
Бес саусағымдай Бесқалам
Бес саусағымдай Бесқалам,
бар екенсің ғой жарықтық,
Заманалардың өтінде,
Қан -қызыл болдық, тарықтық.
Қоңыратқа барғанда
Қоңыратқа* барғанда,
Алуан түрлі күй кешкем.
Қоңыр салқын самалы,
Көңіл күймен үйлескен.
Ана белең, мына сай, қыраттарды
Ана белең, мына сай, қыраттарды,
Жүрегіме, санама орап алғам.
Есіме сап ұмытқан мұраттарды,
Шыға келді жамырап солар алдан.
Мен өзiмнен бөле алмадым Тұранды
Мен өзiмнен бөле алмадым Тұранды,
Дос екен деп жақын тарттым жыланды.
Сұлу құштым,
шарап та iштiм,
Түркiстан ием
Түркiстан ием,
тарихы түпсiз тереңiм,
Айдындарыңа аққулар қонған ел едiң.
Он сегiздерге
Төрт қақпалы Түркістанға тағзым
Аласапыран жылдарды,
басыңнан талай кешiрдiң,
Қаншама шаңды жорықты,
санадан сызып өшiрдiң.
Ана бейітінде
Пәни мен бақиды ойлап жабырқаңдар,
Пендеде мұрсат бар ма қабiр таңдар.
Бабайқорған мүлгидi ақсұр бейiт,
Жанымда әкем, сосын Садырхан бар.
Күз. Түнгі ой
Ауылды ойлап,
қаланы ойлап, жырды ойлап,
Жүріп жатқан жайымыз бар сүр бойдақ.
Біз де ержеттік әне-міне дегенше,
Қол бұлғап қалды артымда
Қол бұлғап қалды артымда
бозбала кездiң аспаны,
Алыстап кеттi-ау ақырын
махаббат дәурен дастаны.
Туған ауылда
Осы ауылдың бiр кезде өндiрi едiм,
Өткендi ойлап жан-жаққа телмiремiн.
Арманшыл ем, пәк едiм, алғаш рет,
Осы ауылда өлең боп мөлдiредiм.
Өмірбаян орнына жазылған өлең
Тамыздың туылыппын төртiнде мен,
Сырым көп сендерге әлi шертiлмеген.
Қолды сiлтеп кетiп ем барлығына,
Қайтадан Алматыға келтiрдi өлең.
Бес күн тiрлiк...
Бес күн тiрлiк... жеткiзбедi-ау мұраттар,
Анталайды шешiмi жоқ сұрақтар.
Адамдарды әлдеқайда асыққан,
Алып қалып жатыр мұңлы қыраттар.
Төрт мезгіл
Мына жолдар барады алып көктемге,
Ешқашан да оралмайды ол өткенге.
Жете сала өте шығар жазды iздеп,
Мұратына бiздей ол да жеткен бе?
Мәңгі серік мұң-нала
Қазақ, қазақ дегенмен,
Сан қашырды-ау ұйқымды.
Құс ұшырып төбемнен,
Өзiмiздi жұбаттық,
Таразының бары анық
Ұлтына сай болар,
Бiр ұлың ем далалық.
Жан дүниеңдi қайғы алар,
Топырақтан жаралып.
Осында қалған келмеске кеткен күндерiм
Осында қалған келмеске кеткен күндерiм,
Жұлдыздар аққан, нұр шашқан айлы түндерiм.
Қиялмен ғана оралатыным өткенге,
Жан жүрегiмдi ауыртып қазiр жүр менiң.
Қайран анам
Бұлбұл ма таңда бiр сәт сайрамаған,
Жiгiт пе елiн-жұртын ойламаған.
Дүниеден баяғыда өтiп кеткен,
Есiме түстi бүгiн қайран анам.
Еске түстi...
Еске түстi ертегi апам айтқан баяғы,
Менiң өмiр сапарым жер ортаға таяды.
Тiрлiк болды, бұл өмiр ештеңе де ұтпайтын,
Қайран анам, жан анам, бiр сәт естен шықпайтын.
Есіл жылдар
Өткеннiң алуан түрлi сұрақтарын,
Жасырдың неге менен қыраттарым.
Өкпелеп қалған қыздай үнсiз ақты-ау,
Сыбырлап сыр айтатын бұлақтарым.
Көктемдегі ақ жауынға құмармын
Көктемдегі ақ жауынға құмармын,
Сол арқылы мәңгі жасап тұрармын.
Жай отындай жасын мінез танытып,
Өлең болып төгілетін шығармын.
Бір жұлдыз ақты төбемнен
Бір жұлдыз ақты төбемнен,
Көз жаздым ғажап өлеңнен.
Мұңайып жалғыз келем мен,
Қасіретті ғой дегенмен.
Оңашадағы ой
Жыр жаза алмай құсалымын,
Жүрегімді тұсады мұң.
Құрбаны боп кетер ме екем,
Тағдырымның пышағының.
Шартарапқа шашылып мұң көздегі
Шартарапқа шашылып мұң көздегі,
Шайқалып тағдырымның тұр безбені.
Бақыттың жұлдызындай айнамкөзге,
Ғашық болған ақын ем бір кездері.
Пікірлер
-
Толғанай
Керемет -
Арыстан
Өте күшті көп көп рахмет -
Айша
Әдемі -
Айша
Өте пайдалы -
Толғанай
Керемет
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі