Ақ жауын
Құтқарушы періште кеп аспаннан,
Тазалыққа талпындыру басталған.
Қасиетпен жұлдыздарды суарған,
Жуып жатыр жердің үстін ластанған.
Өр Алтайдың таулары да өр еді,
Қарттары да ой айтатын өрелі.
Жарға құлап бара жатсаң бір уыс,
Жусаны да саған көмек береді.
Қайғым, мұңым түйдей құрдас сенімен,
Келдім міне Өр Алтайдың елінен.
Тағдыр шығар тәлкек қылған біздерді,
Жерімнен аң, құс ұшырмай көгімнен.
Шыға алмай қалған сендік ойлардан,
Өзімнен өзім жерідім.
Балмұздақтай ақ ерніңде қалған,
Несіне сонша ерідім?”
Ұмытуға тырыстым,
Ұмыта алам!
Сені ұмытқан шақтармен тыныс алам.
Қашанғы ойға арқалап жүрем сені,
Бұтақ-бұрым ақ лентамен өрілді,
Ақ бояумен сырлады қыс жолымды.
Саған деген көңілімнің алдында,
Ақша қарды шаң басқандай көрінді…
Сезіміңді жасыру да бір мұң ғой,
Кірпігіме асылуда бұл күнде ой.
“Көзің талса тауға қара” дейсің сен,
Таудан биік саған қарап жүрмін ғой!
Қыс пенен жаз, көктем, күз жиі алмасқан,
Сиғызып тұр қалайша қиялды аспан.
Жалғыздықтан көңілді құлазыған,
Күзге жаба салыппыз ұялмастан.
Сұп-суық тамшы сағақтан тұрды тамшылап,
Айығар ма күн?
(Қарайлас еді бар сұрақ)
Барып қайттым мен асығыс орап шарфымды,
Түстікке қарай
Жөнеліп жатты құстар көп.
Жүрсеңші бірге!
Алдыңда аппақ қыс бар деп.
Жүдетуге жанымды мүлде бейім,
Сені көрсе мұң біткен қашады ептеп.
Мен де ығысып шегіне бердім кейін,
Төрге шығып барасың баса көктеп.
Түн-шымылдықтың ішінде біздер тілдестік
Жұлдыздар анау түскиіздегі моншақтар.
Жақын ғып бітті жанымыздағы үндестік
Тұмар ғып айды айтатын сырың болса ақтар.
Аяулы бір жан көкжиек жақтан,
Құшағын маған жаятын.
Алыста бір тау ұмытпай мені,
Көз қырын салып қоятын.
Сол бір оттың сен де көрдің аптабын,
Жанған отты жан сарайға сақтадың,
Неге маған кінәні үйіп төкпедің,
Неге сеннен тарыдай мін таппадым?
Өкінбеймін осылай кетеріме,
Мынау жұртпен келе алмай ымыраға.
Шөлдемеймін сендік ой жетегінде,
Жармасады басқалар құмыраға.
Бақшаңда егіз қайың тұрсыншы,
Алыстан іздеп мен келсем.
Қалып қойғым кеп елжіреп кетем,
Топ қайың өскен жер көрсем.
Естен танды қиялым да,
Жайылмады қанаттарым.
Тілдеспейді ол бүгін маған,
Тезірек өт сағаттарым.
Қыс па, жаз ба, бәрі бір, күн бе түн бе,
Қошаметтер күтетін құрметіне.
Қаладан да соғатын, даладан да,
Соғам деген келсе олар бір бекімге.
Қарлығаштай талып ұшқан қауырсыным майысып,
Менмен бірге жылады тал қабырғасы қайысып.
Көл бетінде дірілдеді ай, дірілдеді жұлдыз да,
Таулар ғана тұрды мүлгіп, қалғандай түс шайысып.
- Бір тал шашың өрілмей қалып қапты-ау,
Қуан досым көп өтпей хат келеді,
Хат тасушы бір хабар ап келеді - ,
Десе досым хат келіп қалатындай,
Жоқ енді ашық күн де, жасыл бақ та,
Асық боп жапыраққа асылмаққа,
Қарбалас жауып жатыр ақ ұлпа қар,
Сенің жүрген ізіңді жасырмақ па?!
Бұлыңғырлау ертеңді қиял ғылып,
Жүруші ек, ұялшақ қыз ұяң жігіт.
Арманшыл ек сондықтан көңілдерден,
Жетелейтін қыйырдан қиянға үміт.
Неге аға жыладың жылатты кім,
Тауды теңіз басқандай бұлақты құм.
Сырлы ыдыстан мезгілсіз төгілмейтін,
Қағып кетті оқыстан сынапты кім?
Алатаудың ақ бас шыңы кетті бүгін қартайып,
Ұясынан шықпай күн де жатып алды жантайып.
Жердің шетін қорғайтұғын, желдің өтін тосатын,
Қорғанынан көз жазды ел тұратұғын қалқайып.
Қандай күш осыншама көрікті еткен?
(Есімді алып біттің елік көктем)
Бақ та емес гүл сататын дүкенде емес,
Дала көрдім қызғалдақ толып кеткен.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі